Als er een prijs zou zijn voor slechtste investering ooit, zou Mecoms overname van Wegener waarschijnlijk hoog eindigen.
In 2007 betaalde de Britse uitgever nog zo'n 800 miljoen euro voor de uitgever van vooral regionale dagbladen in Nederland. Maar van dat geld is nu nog maar zo'n 100 miljoen over, gerekend naar de huidige beurskoers. De rest? Verdampt, in rook opgegaan.
Het is het trieste verhaal van de sowieso tanende dagbladen- en huis-aan-huisbladenwereld, maar dan ook nog eens gecombineerd met ruzies, reorganisaties en oprotpremies. Bij Wegener gebeurt het allemaal. Dit jaar wordt een daling van de advertentie-inkomsten verwacht van 17 (!) procent, en dat nadat de afgelopen jaren de klad er al aardig in was gekomen en eerder dit jaar al de stekker uit gratis krant De Pers werd getrokken.
Titanic
Het moet een behoorlijk ondankbare taak zijn voor de Noor Truls Velgaard, die in 2010 op nogal rumoerige wijze het stokje overnam van de vermaarde Joop Munsterman, die in 43 jaar bij het bedrijf opklom van schoonmaker tot ceo en nu vooral bekendheid geniet als FC Twente-voorzitter.
Zo'n Titanic een beetje netjes langs alle ijsschotsen varen, we geven het je te doen, Truls. Alle respect dus dat je de schuit al anderhalf jaar varende houdt. Maar zeg eens eerlijk: wat dacht je zelf, toen je aan deze klus begon? Dat het schip nog te redden was? Je zult het toch niet alleen voor die 4,5 ton doen, die je jaarlijks mag bijschrijven?
Vorig jaar zei je het nog zo mooi, tegen het ANP (je weet wel, dat ene landelijke persbureau dat jullie nog niet officieel de nek hebben omgedraaid). Je wilde 'de interne onrust achter je laten', 'de moeilijke omstandigheden te lijf gaan', en je zei 'vertrouwen te hebben dat het gaat lukken’. En: ‘Ik kan niet namens drieduizend werknemers praten, maar wij focussen ons nu op de toekomst van het bedrijf. De meeste mensen delen dat gevoel.’
Wishful thinking
En zo waren er nog meer geruststellende woorden. ‘De mogelijkheden om meer te besparen zijn nog niet uitgeput. Maar er staan geen grootschalige ontslagen op de agenda’, zei je bijvoorbeeld. En als uitsmijter: ‘Wegener heeft de periode van krimp, die in 2008 werd ingezet, doorstaan. De nieuwe plannen en de stemming onder onze medewerkers zijn bemoedigend.’
Oei, oei, Truls. Was dat allemaal nou niet wat te voorbarig, iets te veel wishful thinking? En dat terwijl twee maanden daarvoor het Financieele Dagblad nog uitgebreid berichtte over 'gerommel in de top van het uitgeefconcern', waarbij vooral jou werd verweten een team met te beperkte bestuurservaring om je heen te hebben verzameld. En die kritiek kwam nog van binnenuit ook. Hoe kun je dan spreken over een 'bemoedigende' stemming onder je mensen? Ja, onder de mensen direct om je heen misschien, maar die had je er toch ook zelf neergezet?
Bommen
Het doet mij een beetje denken aan Mohammed al-Sahaf, die Irakese minister van informatie, die terwijl de Amerikaanse bommen om hem heen neervielen, nog doodleuk liep te verkondigen dat ze de oorlog aan het winnen waren.
Want nog geen jaar na die geruststellende woorden over 'geen grootschalige ontslagen' verplichtte je al je personeel naar de Brabanthallen te komen, waar ze te horen kregen dat 10 procent er toch uitmoest, en wel voor het eind van dit jaar. Een 'Digital First'-strategie noemde je dat. Klinkt reuze modern, hoor. Maar onderzoeker Wicher Smit heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat ook de komende jaren het grote geld nog steeds kan worden verdiend met de papieren kranten. En dat Wegener de kranten dan ook zal moeten koesteren, omdat anders de omslag naar digitaal helemaal niet gemaakt mag worden. Zeg maar precies zoals de kranten van de Persgroep de afgelopen jaren niet zonder succes gedaan hebben.
Wat doe je met zo'n advies, beste Truls? Waarom horen we je daar nu nauwelijks meer over? Juist nu moet je toch op de barricaden klimmen, zeggen waar het heen gaat, hoe de toekomst eruit gaat zien? Zinnen als 'strategische herpositionering' en 'alle opties onderzoeken' om 'de aandeelhouderswaarde te maximeren', waarbij 'zelfs desinvesteringen niet zijn uitgesloten', zeg nou zelf, Truls, daar kan toch helemaal niemand iets mee…? Je kunt van hem denken wat je wil, maar dat doet zo'n Christian Van Thillo toch echt anders. Vind je het gek dat bij jullie steeds weer de pleuris uitbreekt?
Uitverkoop
Kijk, Truls. Dat je binnen bent gekomen in een roerige tijd, dat kan iedereen overkomen. Kunnen we jou niet echt kwalijk nemen. Dat je daarna nog niet echt voor rust hebt kunnen zorgen, ook soit, laten we zeggen: de markt zat ook niet echt mee. Maar wordt het niet onderhand tijd dat we iets anders van je horen dan alleen maar uitverkoop? Alleen maar zeggen: 'Het komt goed, we liggen op koers', dat geeft de burger niet bepaald moed, dat snap je toch zelf ook wel? Je bent zelf nota bene 10 jaar journalist geweest, je weet toch hoe het werkt?
Constant zeggen dat je beste jaren nog voor je liggen, dat heeft iets meewarigs. Iets om niet meer serieus te nemen. En dat, beste Truls, is pas echt zonde, van zo'n mooi krantenbedrijf met bijna 110 jaar historie. Het bedrijf verdient echt beter.
Brandende kranten
Ondertussen zoemt al een half uur John Mellencamp in mijn hoofd rond. De Amerikaanse troubadour bracht op de kop af 25 jaar geleden zijn beste plaat uit, The Lonesome Jubilee, met daarop de stampende #1-hit 'Paper in Fire'. Toepasselijker kan ik ze helaas niet bedenken…
Hoor hier Truls Velgaard spreken over de nieuwe Wegener-strategie
