Daan de Reiziger is liefhebber van niet-gemaakte kilometers. Dit keer moet hij Chantal opvangen: het wordt haar éven te veel.
‘Ha die Chantal!’
Het hoogtepunt van de dag. Als ik op kantoor kom, moet ik altijd langs Chantal en dan is er nog niemand op de zaak. De rest van de dag is ze geen moment alleen, iedereen vraagt van alles aan haar en ik verdenk sommige (mannelijke) collega’s ervan dat ze eigenlijk niets te vragen hebben maar gewoon even bij haar aan het bureau willen staan. Ze is ook zo mooi, ze lijkt een beetje op die van die voetballer, hoe heet ze nou, Yolanthe van Cabaudinges.
Maar op deze vroege ochtend is ze helemaal van mij. Dan zeg ik haar gedag en zij mij. Ze kijkt dan weliswaar amper op, maar je kunt niet alles hebben. Laatst kwam ze trouwens aan mijn bureau staan om koffie te brengen. Ik had het niet meer… Dan kan ze zo ondeugend lachen. En dan krijg ik een boei, je wilt het niet wéten.
Maar nu lachte ze niet. Oh nee. Geen reactie, niks.
Ik zei het nog een keer. ‘Ha die Chantal!’
'Daan, nu even niet.'
Dit keer keek ze me wel aan. Ze liet haar pen, die ze tussen de zo fraai gelakte wijs- en middelvinger had geklemd, op haar bureau vallen, sloeg haar handen voor d’r gezicht en vloekte wat onverstaanbare woorden. Ik wilde haar innig troosten maar durfde dat niet. 'Die declaraties', jammerde ze, 'ik word daar gék van!'
Ik zette mijn tas tegen haar bureau, rolde de dichtstbijzijnde stoel haar kant op en ging naast haar zitten. Oei, wat rook ze weer lekker. 'Over welke declaraties heb je het?'
'Die ká-u-té-bonnetjes elke week! Dat wordt op vrijdag op mijn bureau gekwakt en dan kom ik hier op maandagmorgen en dan is mijn hele week al verpest. En m’n mascara ook!' Ze was de wanhoop nabij. 'Het is een bekend probleem', probeerde ik.
'Maar wat heb ik daaraan? Ongesteld zijn is ook een bekend probleem!'
Ik schrok van haar directheid maar pakte de draad op. 'Weet je, ik ga er echt werk van maken. Dit kan niet langer. Ik heb er laatst een stukje over gelezen. Bij veel bedrijven worden reiskosten achteraf handmatig verwerkt en is er geen inzicht, weinig controle en haast geen mogelijkheid voor tijdige bijsturing als de kosten uit de hand lopen. Reiskosten behoren tot de moeilijkste te beheren financiële posten. Maar een geautomatiseerde data-analyse en rapportage kunnen echt helpen het reiskosten- en declaratiemanagement onder controle te krijgen. Weet je trouwens dat het in sommige gevallen helemaal niet verplicht is, om reiskostenvergoeding uit te betalen?'
Ik had het idee dat ze helemaal gegrepen was door mijn verhaal, hoewel ze tijdens mijn betoog opvallend veel zat te whatsappen. 'Weet je wat helemaal opmerkelijk is?', zei ik terwijl Chantal met een klein rond spiegeltje voor zich iets uit haar oog viste. 'Bij 80 procent van de ondervraagde bedrijven worden gegevens over reiskosten en andere declaraties achteraf handmatig doorgegeven. Je staat dus niet alleen! En er is hoop!'
'Nou, vertel…', zei Chantal. Ze leek erbij te zuchten.
'60 procent van de ondervraagden wil reiskosten en declaraties mobiel invoeren en verwerken. Dit is veel efficiënter en biedt ook meer controle en grip op de uitgaven. Ik ga het morgen weer in het mobiele overleg gooien Chantal!'
'Wat ben je toch lief, Daan…' Ik kreeg een kus op m’n wang. Bijna vroeg ik wanneer we weer eens gingen carpoolen. Bijna.
Dit is de vijftiende aflevering van Daan de Reiziger. Volg op MT.NL/DAAN zijn beslommeringen rondom zakelijk reizen.
