Bob is divisiedirecteur bij een groot concern. Hij doet zijn best. In deze aflevering voelt Bob zich in de hoek gedreven.
VAN Jos
AAN Bob
ONDERWERP Functioneringsgesprek
Bob,
Je mag best weten dat ik vannacht nauwelijks heb geslapen. Het functioneringsgesprek van gisteren is namelijk heel hard bij me aangekomen. Je verwijt me dat ik mijn mensen te bot en te hard behandel en dat om die reden de spirit op mijn afdeling ernstig is gedaald. Ik heb er het verslag van vorig jaar nog eens bijgehaald en daarin zeg je juist dat ik té vriendelijk, té empathisch leiding geef en m’n mensen veel strakker, strenger moet aansturen. Nou, dat heb ik het afgelopen jaar volop gedaan en nou blijkt het weer niet goed. Ik weet echt niet wat ik hiermee aan moet.
Jos van het Hof, Chief Sales
Beste Jos,
Nou Jos, wakker liggen van zoiets, dat is nou ook weer niet nodig. Ik heb alleen het idee dat je het afgelopen jaar volledig naar de andere kant bent doorgeslagen, die signalen heb ik althans gekregen. Er heerst tegenwoordig toch een wat angstige, bijna paranoïde sfeer op je afdeling, het verzuim is ook significant toegenomen en daar wilde ik je even op wijzen. Dat moet toch ook op te lossen zijn? Tussen soft en hard is toch wel een goede middenweg te vinden?
Bob
Bob,
Hoezo, een angstige, paranoïde sfeer op mijn afdeling? En wat voor signalen heb je dan gekregen? En van wie? Ik krijg de indruk dat bepaalde mensen op mijn afdeling een vies spelletje aan het spelen zijn via jou, de directie. Wie is het, Bob? Leon Keijsers? Karin de Bree? Wendy Peters? Kijk eens, als die mensen oorlog willen met mij, nou, dan kunnen ze oorlog krijgen.
Jos
Beste Jos,
Kom, kom, Jos, hou je alsjeblieft even in. Niemand speelt een spelletje en op oorlog zitten we helemaal niet te wachten. Ik heb het meer over algemene signalen, dingen die je wel eens hoort, en ik wilde in ons functioneringsgesprek alleen aanstippen of je ietsje milder, subtieler voor de dag wilt komen richting je mensen, ietsje minder geforceerd ook. Dat is toch geen raar verzoek? Dan moet je echt niet zo overspannen reageren.
Bob
Bob,
Oh, fijn, nou ben ik ineens ook nog overspannen. Wie heeft dat verhaal nou weer de wereld in geholpen? Jasper Veldman? Tom Versluis? Lia Maessen? Lekker zeg, zo’n afdeling die achter je rug om dit soort vuige roddels verspreidt en een directeur die dit allemaal maar voor zoete koek aanneemt. Wat vertellen ze nog meer over mij? Nu wil ik ook het hele verhaal horen.
Jos
Beste Jos,
Wacht nou ’s even, Jos. Er is echt niemand op jouw afdeling die aan de directie heeft verteld dat jij overspannen bent. Dat beweer ik ook niet. Ik zeg alleen maar: je stijl kan wel wat soepeler, je bent wat erg geforceerd bezig het laatste jaar. Laten we nou even rustig blijven en dit in een goed gesprek oplossen, liefst vandaag nog, met Marianne van hrm erbij. Ik laat wel even checken hoe ze vandaag zit met haar agenda.
Bob
Bob,
Oh, lekker: nou gaan we er ook meteen maar hrm bijhalen! En jij noemt mij paranoïde? Volgens mij is het volkomen logisch dat ik denk in een hoek te worden gedreven!
Jos
Beste Jos,
Ik beweer helemaal niet dat je paranoïde bent, Jos, en niemand drijft jou in een hoek. Zet dat soort gedachten toch uit je hoofd en laten we dit nou gewoon rustig oplossen. Misschien heb je dat wel gewoon even nodig: rust. Niks mis mee, toch? Dat hebben we als leidinggevende allemaal wel eens even nodig.
Bob
Bob,
Ah, nou begrijp ik het. Nou begrijp ik ook waarom die Marianne er zo nodig bij moet zitten. Zodat jullie met zijn tweetjes mij fijn kunnen uitleggen dat ik maar beter thuis kan gaan zitten. Ik begrijp nu dat loyaliteit binnen deze onderneming niets voorstelt, dat het woord rugdekking binnen dit bedrijf niet bestaat, dat je het vuile werk kan opknappen en dan als oud vuil op straat wordt gezet. Ik weet genoeg. Ik ga naar huis, dat is toch wat jullie willen?
Jos
Beste Jos,
Als je zo bezig blijft, dan geef ik het echt op en zeg ik nu inderdaad maar: ga maar naar huis, Jos.
Bob
Bob,
Zie je wel! Heb je toch je zin! Knap gespeeld, Bob, heel knap gespeeld!
Jos
