Adoptiekind als cashcow?

Waarom adopteren beroemdheden als Madonna, Steven Spielberg en Angelina Jolie relatief vaak kinderen?

Sommige economen suggereren: om nog meer geld te verdienen.

Twee Duitse economen hebben recent een paper [zie link onderaan artikel] gepubliceerd waarin ze de keuze van koppels om zelf kinderen te krijgen of te adopteren economisch benaderen. Ze gaan hierbij uit van mensen die hun eigen geluk (vrij vertaald door mij want de onderzoekers noemen het utility) willen maximeren. De werkelijkheid is in de modellen zo versimpeld dat we 2 bronnen van geluk kennen: consumptie (U in C)  en familie (V uitgdrukt in K) .

G =U (C) + V (K)

Voor ieder huishouden is er een limiet in het model: je consumptie en de kosten van kinderen mogen niet groter zijn dan het inkomen. Kinderen zijn uiteraard gesplitst in eigen (ke) of adoptie (ka).

Dus: K = ke + ka

Aangezien er een duidelijke algemene voorkeur is onder mensen om zelf kinderen te krijgen in plaats van ze te adopteren, besluiten de economen om het geluk dat een geadopteerd kind brengt te vermenigvuldigen met α. Zonder enige voorkeur voor eigen of adoptie is α dus 1. Als adoptie geen optie is, is α 0.

Alleen als α groter is dan 1 of als de kosten van het krijgen van adoptiekinderen lager zijn dan zelf baren, zullen koppels in dit model dus kinderen willen adopteren in plaats van ze zelf krijgen.  Bij mensen die uit ideële motieven heel graag willen adopteren zou het kunnen dat α groter wordt.

Kosten

De kosten van zelf kinderen baren stijgen wanneer de vruchtbaarheid vermindert.  Wanneer je als stel helemaal onvruchtbaar bent, kun je volgens het model alleen maar familiegeluk halen uit adoptiekinderen. Ook bij een kleine α of hoge kosten voor adoptie, zal hier de vraag naar adoptiekinderen dus snel positief zijn.

De economen stellen bovendien dat de kosten van zelf baren hoger worden vergeleken met adoptie waneer de vrouw een betere carrière maakt of goede perspectieven hierop heeft die een zwangerschap in de war kunnen schoppen. Hierdoor wordt een zwangerschap uitgesteld, of begint men er niet eens aan. Voor deze groep carrièrevrouwen is adoptie dus sneller aantrekkelijk.
Bovendien is het voor mensen met een hoog inkomen vaker mogelijk om een kind (of kinderen) te adopteren. Mensen met een smallere beurs, zullen sneller hun consumptie moeten verminderen of te weinig middelen hebben voor het gewenste aantal kinderen. 

Kind als cashcow?

De economen besluiten hun paper met een paragraaf over een bijzondere reden om een kind te adopteren: om er geld aan te verdienen. Vroeger werden kinderen geacht te werken en genereerden ze inkomen voor het gezin. In sommige delen van de wereld is dat overigens nog steeds zo, maar vrijwel niet meer in ontwikkelde landen. Daar wordt op een andere manier aan adoptiekinderen verdiend, suggereren de economen. Door met veel tamtam een kind te adopteren zouden beroemdheden publiciteit voor zichzelf genereren. Die publiciteit is weer goed voor de carrière van de ster, en uiteindelijk de portemonnee.

Vorige columns:

• Eerder failliet door bankenunie
• Gemene en geniale tips van gedragseconomen
• Testosteron op de werkvloer