Geen producten in de winkelwagen.
San Francisco is populair bij Nederlandse startups. Sommige starters hebben het geluk dat ze door Facebook of Google direct uit de polder worden opgevist om er als werknemer aan de slag te gaan. Dat betekent wel dat ze hun droom om eigen baas te zijn in de ijskast moeten zetten. De ondernemers die het toch zelf proberen, reizen meestal op en neer op tijdelijke visa (B1 business visum) van 6 maanden. Vaak kiezen ze na een tijdje eieren voor hun geld. Het is te veel gedoe om er een bedrijf op te bouwen.
Ondernemer Dirk de Kok kreeg afgelopen september wel een visum. Dat lukte hem op een meer ongebruikelijke manier. Hij is het land binnengekomen op dezelfde manier waarop bijvoorbeeld professoren, muzikanten en athleten soms een langere periode in de VS kunnen verblijven. Het gaat om een zogeheten O-1 visum. Dat wordt voor een periode van 3 jaar verleend aan mensen die zich in hun vak bewezen hebben en als expert van waarde kunnen zijn voor het land. ‘Ik heb ze kunnen aantonen dat ik als appontwikkelaar en programmeur bij de top hoor.’
De Kok is iemand met een flinke staat van dienst en heeft zeker geen standaardcarrière achter de rug. ‘Ik heb altijd veel verschillende dingen willen uitproberen.’ Een studie psychologie, toen een loopbaan als programmeur bij internetmarketingbedrijf Lost Boys, vervolgens technisch directeur bij Media Republic. De laatste jaren heeft hij zich op het ontwikkelen van applicaties gestort. Zijn laatste startup HelloInbox heeft hij aan een Australische concurrent verkocht.
Vervolgens heeft hij het acceleratorprogramma van Founder Institute in Silicon Valley doorlopen. Om er nu met zijn startup Mobtest aan de slag te gaan. Hij wil appontwikkelaars een platform bieden waarop ze hun apps kunnen testen. Hoewel de ondernemer al goed twee jaar met het plan bezig is, kan hij sinds eind deze zomer eindelijk aan de slag. ‘Ik sta nog aan het begin, maar het voelt nu al als een kleine overwinning.’
Ondernemer als de nieuwe Nobelprijswinnaar
Het O1-programma is in de jaren negentig van de vorige eeuw opgericht, nadat er in 1986 een generaal pardon was verleend aan de vele immigranten in het land. Hoewel de poorten voortaan dicht bleven, wilde de overheid een uitzondering maken voor briljante individuen – mensen met bijzondere vaardigheden. Nu komen jaarlijks zo’n 12.000 mensen op die manier de Verenigde Staten binnen.
Hoewel je er aanvankelijk op zijn minst Nobelprijswinnaar voor moest zijn, zijn in de loop der jaren de regels over ‘bijzondere vaardigheden’ wat opgerekt. Zo barstte vorig jaar een discussie los In Washington nadat het een Canadese playmate van Hugh Heffner was gelukt om het land op een O1-visum binnen te komen.
Dat ook meer ondernemende mensen zoals De Kok het land binnenkomen, heeft er mee te maken dat er druk is op de regering-Obama om de regels te versoepelen. De ‘war on talent’ is in Silicon Valley een actueel thema. Bedrijven als Facebook en Google hebben de grootste moeite om genoeg talent aan te trekken. Ze kijken dus steeds vaker over de oceaan om de gelederen te kunnen aanvullen. Mark Zuckerberg heeft zich opgeworpen als de aanvoerder van deze Silicon Valley-lobby.
Dat neemt niet weg dat het voor de Kok nog heel lastig was om de immigratieautoriteiten van zijn expertstatus te overtuigen. ‘Mijn eerste poging werd vorig jaar afgewezen.’ De ondernemer heeft tot drie keer toe in het land verbleven op een tijdelijk businessvisum, terwijl hij in de tussentijd een gooi deed naar het O1-visum. ‘Ik moest weer naar Nederland om bewijs te verzamelen.’
Bewijs dat je briljant bent
Dat bewijs willen de autoriteiten het liefst zien in de vorm van publicaties. ‘Ik had het voordeel dat ik zelf veel over programmeerwerk heb geschreven en ook hielp het dat mijn startup in landelijke media aandacht had gehad.’ De laatste keer dat hij bij de douane stond werd hij apart gezet in een hok. ‘”Ik ga je terugsturen”, is het eerste wat ze daar zeiden.’ Toen besloot de ondernemer open kaart te spelen. ‘Ik vertelde dat in midden in een visumprocedure zat. Dat pakte goed uit.’
Neem een advocaat
Ook leerde hij een belangrijke les: neem een advocaat in dienst. De nuttigste adviezen kreeg hij van zijn juridisch adviseurs. ‘Ik heb er twee in dienst genomen. Een civiele advocaat en een immigratieadvocaat.’ Die eerste advocaat doet het op de pof. ‘Vind een advocatenkantoor dat je krediet geeft, want ook advocaten houden hier van investeren in startups.’
Wat hem uiteindelijk beweegt om in de Valley zijn geluk te proeven? ‘Ik hoef hier niet voor eeuwig te blijven, maar ik vind het een uitdaging om hier een startup succesvol te maken. Als ik het hier kan dan kan ik het overal. En natuurlijk hoop ik op een superexit.’
