Over het algemeen mogen bestuursvoorzitters in de AEX-index niet klagen. Hun beloningen zijn vorig jaar met 44 procent gestegen. Dat maakt beloningsadviesbureau Hewitt vandaag bekend. Hoogleraar Paul de Beer is hierover niet verbaasd.
Hulshoff van Rodamco Europa verdient als grootste stijger met 113 procent, nog steeds minder dan de grootste daler, Van Boxmeer van Heineken. Toch ontving iedere bestuursvoorzitter (met uitzonder vind Goddijn van TomTom) meer dan anderhalf miljoen euro in 2006. Met aan kop Jan Bennink van Numico met een bedrag van 11,6 miljoen euro.
Volgens bijzonder hoogleraar Arbeidsverhoudingen aan de Universiteit van Amsterdam, Paul de Beer, past de inkomensverhoging van de topmannen binnen de algemene trend van het steeds verder opdrijven van de lonen.
Niet nuttig
“Er is te weinig aandacht voor de enorme economische schade die zulke prikkels kunnen aandoen.” De Beer denkt dat de hoge beloningen aan topmannen ertoe leiden dat veel vakmensen hiermee verloren gaan. “Het is financieel aantrekkelijk om voor de top te gaan. Het gaat niet meer om waar iemand zich meer nuttig kan maken, maar om aan de top te komen. Bijvoorbeeld een leraar die via beleidsfuncties wil doorklimmen naar de top. De stap naar meer bestuurstaken kan verkeerd uitpakken. Goed kunnen lesgeven is immers geen garantie voor goed leiding kunnen geven. Als de leraar het op bestuursniveau niet redt, dan zijn ze hem kwijt. Hij gaat immers ook nooit meer volledig lesgeven.”
Voorkomen
De hoge lonen zouden teruggebracht kunnen worden door het zwaarder belasten van de lonen van topmannen, meent De Beer. “Het levert niets op volgens sommigen, omdat ze het zouden ontduiken of de brutoloon omhoog gooien. Maar het zou het toch minder aantrekkelijk maken. Daarnaast moet geprobeerd worden via afspraken of codes de lonen omlaag te krijgen. Jarenlang zijn de lonen niet zo hoog geweest. Er was een stilzwijgende norm om niet het maximale eruit te halen. Die norm is schijnbaar verdwenen. Als het niet op vrijwillige basis kan, dan moet de overheid toch de belasting van topinkomens verhogen.”
Salaris halveren
De Beer wil geen namen noemen, maar in algemene zin heeft hij zijn twijfels over het moraal van topmannen. “Door het gemak waarmee ze claimen dat ze hier recht op hebben.” Een goede manier om de goede en slechte topmannen te herkennen is volgens hem door het salaris te halveren. “Een topman die geen sterke band met een bedrijf heeft, zoekt zijn heil ergens anders. Die ben je liever kwijt dan rijk, lijkt mij. Een topman die ook genoegen neemt met een miljoen in plaats van een half miljoen is de goede man.”
