In vijf jaar de hele vormgeverswereld duurzaam krijgen. Dat was het doel van Valerie Casey toen ze in 2007 begon met het Designers Accord, een soort 'Kyoto-protocol' voor ontwerpers. Hoewel het succes ervan onmiskenbaar is, lijkt het doel niet te worden bereikt.
Wat nu, Valerie?
Zoals in veel andere branches, was ook in de vormgevings- en designwereld duurzaamheid lange tijd nauwelijks een onderwerp. GOEROE VAN DE WEEK
Managamentgoeroes te over. MT presenteert elke week een goeroe die er echt toe doet.
Deze editie: Valerie CaseyDat veranderde eigenlijk pas echt toen Michael Braungart en William McDonough kwamen met hun idee van 'cradle-to-cradle', in het Nederlands vaak vertaald als: 'afval is voedsel'. Dit idee kwam ook in Nederland in de belangstelling, mede dankzij een goed geslaagde VPRO-documentaire.
In veel andere landen was het echter vooral Valerie Casey die de designersneuzen de groene kant op richtte. Toen zij eens na een bijeenkomst over ontwerp van luiers terugvloog naar huis, viel bij haar het kwartje: waarom was duurzaamheid eigenlijk nauwelijks een item onder ontwerpers. Ze besloot tot het oprichten van een protocol, een idee dat blijkbaar een gevoelige snaar raakte, want binnen de kortste keren ging het over de hele wereld. Duizenden vormgevers tekenden het protocol, waarmee ze onder meer uitspraken duurzaamheid als leidend principe te hanteren.
Vijfjarenplan
Valerie Casey sprak bij de lancering van haar akkoord in 2007 nog stoer uit dat het ging om een vijfjarenplan: dan moest het Designers Accord niet meer nodig zijn, dan moesten alle vormgevers over de hele wereld duurzaamheid als iets vanzelfsprekends zien. Het was een mooie uitspraak, maar ook een lastige. Want vijf jaar, dat blijkt toch wel erg kort. Het is nu 2011, en hoewel onmiskenbaar grote stappen zijn gemaakt: overbodig is het protocol natuurlijk nog niet. Of laten we het anders zeggen: duurzaamheid wordt wel vaak met de mond beleden, maar is nog zeker niet overal het leidend ontwerpprincipe.
Ondertussen houdt Casey zich opmerkelijk stil. Oké, er vinden over de hele wereld nog allerlei bijeenkomsten plaats door de organisatie achter het akkoord, er is ook best een actieve community rondom het thema, maar hoe nu verder? Casey, 'goeroe van het jaar' volgens Fortune, 'Held van het Milieu' volgens Time Magazine, 'Master of Design' volgens Fast Company en 'een van de Invloedrijkste ontwerpers ter wereld' volgens BusinessWeek, laat zich er maar niet over uit. Als dat geen goeroeschap is…
Misschien dat haar recente positie als Young Global Leader bij het World Economic Forum er duidelijkheid in kan verschaffen. Ze is onder de 190 nieuwe Young Global Leaders van dit jaar de enige Ierse. Nederland kent er overigens ook weer één: Lucas Simons, ceo van ForeFinance en New Foresight, bedrijven die zich onder meer bezighouden met verduurzaming in de productie van koffie en cacao. Eerdere Leaders waren onder meer Karien van Gennip en Dance4Life-oprichter Dennis Karpes.
