BMW bewerkt de urbane manager en zet hem op een salonfähige motorscooter. Comfort gaat daarbij boven seksappeal.
De filedruk neemt wat af. Asfalt-eters denken dat het door de extra brede wegen komt. Anderen hechten geloof aan de verklaring dat het doorrijden het gunstige bijeffect is van de crisis is. Desondanks blijft de file in de wereld van de forens een dagelijks terugkerend element. Rijk of arm, het verkeer is de grote equalizer.
En dat geeft ruimte aan een nieuw segment vervoersmiddelen. De motorscooter, ook wel maxi scooter. In ieder geval groot en sterk genoeg om ook op de snelweg te mogen.
Opmars
In hippe mediterrane steden is de motorscooter al jaren een onuitroeibaar fenomeen. Het gemak dient de mens en in het verkeersinfarct dat steden als Rome zo’n 12 uur per dag in een ijzeren greep houdt, is de motorscooter dé manier om nog enige snelheid te ontwikkelen. Praktisch tot en met. Parkeren voor de deur en er is altijd plek. Maar de motorscooter is van nature het vervoersmiddel van de minder gefortuneerden. Sinds 2005 is de scooter aan een ware zegetocht bezig en verdubbelden de verkopen. Dat in tegenstelling tot de meeste andere motoren.Vorig jaar zag de motorbranche de verkopen dalen met 15,5 procent. En het jaar daarvoor werd het ook al minder. Behalve dan de motorscooters
Met die groeicijfers kan BMW die markt niet langer negeren. Het fileleed is zo groot dat andere prioriteiten – zoals überhaupt ergens naar toe kunnen – een belangrijker rol spelen dan status en comfort. De voordelen van dit armeluismobiel zijn niet te versmaden. Maar de wereld verandert en dus spreekt de motorscooter langzaam maar zeker ook de urbane manager aan. En dat is, zoals het de Beierse fabrikant betaamt, de doelgroep.
Comfort boven seksappeal
Gereden:
BMW C650 GT, 650 cc, 60 pk.
Prijs vanaf: 12.251 euro.
Gereden uitvoering: 13.442 euro
De urbane manager wordt bewerkt met twee varianten van wat in essentie dezelfde scooter is. En sportief (?) en een meer relaxed exemplaar. MT reed met de C (van commute) 650 GT, de luxe variant waar comfort een belangrijke rol speelt. Het uitrustingsniveau is dan ook prima. Handvatverwarming, stoelverwarming, verstelbaar voorruitje en een boordcomputer. Het zit er allemaal op. De zithouding is laid back, onder de billen is ruimte voor twee helmen en met een top van iets boven de 170 kan je ook buiten de file voldoende meters maken. Eigenlijk laat het apparaat niks te wensen over. Wegligging, acceleratie, stabiliteit zijn allemaal prima. Opstappen, rijden maar, geen gedoe. En wat best aangenaam is, met het verschuifbare voorruitje in de hoge stand (elke andere is alleen zinvol bij tropische tempraturen) heb je altijd wind mee. De luchtstroom krult over je schouders en geeft je een klein zetje. Met een kruissnelheid van 130 is dat zondermeer comfortabel. En je rijdt er ongemerkt net wat harder door. Scheelt tijd.
Status
Die C650 GT rijd je niet om er de blits mee te maken. Het seksappeal nadert nul. Zeven volstrekt onafhankelijke vrouwen onderschreven de observatie. Degelijk, praktisch, comfortabel. Zelfs als het regent blijf je zo goed als droog, mits je op snelheid rijdt. Maar de GT is niet stoer, ruig of het vervoermiddel waarmee je de wereld vertelt van je succesvolle carrière. BMW hoopte dat die sportieve variant, de C600 sport, wel aan die criteria zou voldoen en de markt zou openbreken.
60/40
Dat pakte anders uit. De importeur gokte dat de sportvariant in een verhouding van 60/40 de GT achter zich zou laten. Het omgekeerde is het geval. En dat is niet onlogisch. Een motorscooter is in zijn aard niet sportief, niet stoer en doet op zijn best niet al te veel afbreuk aan het imago van de berijder. Tenminste als die wel stoer, sportief of ruig denkt te zijn. Want als je je als dan toch de knieval voor de weerbarstige verkeerspraktijk maakt, uit de auto en de file stapt door de scooter te verkiezen, dan neem je de imagoschade voor lief en kies je voor het comfort.
