Na een lange dag kom ik aan. De lobby, die eufemistisch "The Living Room" is gedoopt, is ingericht met zeer hippe, maar vooral uiterst oncomfortabele meubels en een goedbedoelde boekenkast die, getuige de boektitels, is ingericht door een binnenhuisarchitect(e). Tijdens het inchecken vraag ik of ik nog wat kan eten. Het huisrestaurant blijkt vol, maar op mijn vraag of er roomservice is wordt bevestigend geantwoord. Gelukkig.
De kamer is klein en het internet is niet draadloos. Blijkbaar is het de bedoeling dat ik a raison van €18,50 met mijn laptop aan een ielig bureau gekluisterd ga zitten. En dat voor XX per nacht. De badkamer is klein, maar bevat desalniettemin tegels met werkjes en een glitterend wastafelblad. Vast ook heel hip. Het bad is oud en vies en om de douche te bereiken moet je over de badrand en tussen de muur en de douchewand heen stappen. Comfortabel is anders.
In het beduimelde informatiefoldertje lees ik dat er een bar/lounge is waar "kleine gerechten geserveerd worden, waarmee u een heel menu kunt samenstellen". Hup, naar beneden dus. Enige verwijzing naar een bar/lounge ontbreekt echter geheel. Bij de balie kijken ze mij niet begrijpend aan… Als ik aandring klaart het gezicht tegenover mij op en zegt "ja, maar dat is hier", doelende op de lobby. Oke dan. Er staan inderdaad drankenkaartjes op tafel. Ik neem plaats aan de leestafel met barkrukken. Als er na een half uur nog niemand van de bediening is langsgeweest (willen ze hier niets verkopen?), meld ik mij maar weer aan de balie. Eindelijk verschijnt er dan iemand. Op mijn verzoek om een koffie verkeerd en een kleine kaart wordt verbaasd gereageerd. "Dat kan hier helemaal niet.". Als ik dan verwijs naar het informatieboekje lijkt er iets te dagen. "Dat is in de bar van het restaurant". Prima, ook goed. In het restaurant en de bar is het gezellig druk, maar desondanks lijkt er meer personeel te lopen dan dat er gasten zijn. En ondanks deze enorme bezetting moet ik ook hier weer lang wachten voordat er eindelijk iemand komt vragen wat ik wil drinken. "Een koffie verkeerd en de kleine kaart graag." "Eten kan hier niet". Nou breekt mijn klomp… En weer vraag ik hoe het dan zit met de informatie uit de hotelfolder. Na veel overleg krijg ik te horen dat er voor mij "een uitzondering" wordt gemaakt en dat ik van de restaurantkaart mag bestellen. Leuk, maar te laat en niet wat ik wilde. Toch even een blik werpen. Ook dit is hipper-dan-hip. Nieuwsgierig bestel ik iets waarvan ik hoop dat het een carpaccio is. En inderdaad. Een carpaccio. Met stokjes. Zucht.
Dan maar weer terug naar boven, naar de kamer. Nu moet toch ook de roomservice uitgeprobeerd worden. En warempel. Binnen de kortste keren staat er een prachtige clubsandwich voor m'n neus. Als ze nou de moeite hadden genomen om me die in "The Living Room" te serveren.
's Ochtends het ontbijt. Ik meld mij voor "het beste continentale ontbijt van de stad" (mag ook wel voor €25, trouwens). Volgens het meisje bij de deur van de ontbijtzaal is mijn reservering voor het ontbijt niet goed doorgekomen. Mij lijkt dat niet zo'n probleem, aangezien het toch niet bij de kamerprijs inbegrepen is. Maar, nee hoor. Ik moet wachten terwijl zij het gaat uitzoeken. Lekker gastvrij. Ze komt terug en weer "het zit niet bij uw reservering.." Ditmaal spreek ik mijn gedachten uit: "Als het toch apart op de rekening komt, dan lijkt me dat ik kan gaan zitten en dat u het er gewoon even op zet". Een vernietigende blik is mijn deel. Het ontbijt is inderdaad indrukwekkend, maar helaas moet je ondanks de wederom in ruime mate aanwezige bediening zelfs voor een tweede kopje koffie zelf lopen. Je lege kop wordt wel weggeruimd, maar aanbieden een nieuwe voor je te halen is te moeilijk, schijnbaar.
Nul komma nul gevoel voor service en stijl. Het Parkhotel is een absolute afrader!
