Saskia Langbroek, adjunct-directeur commercial banking bij Fortis Bank in Den Haag. Verwacht dat een vierdaagse werkweek geen belemmering zal zijn voor haar carrière.
Dynamiek “Ik ben begonnen bij een Japanse bank in Amsterdam. Geweldig, heel dynamisch. Maar toen ik een dochter kreeg en minder wilde gaan werken, was dat onbespreekbaar. Ik ben op zoek gegaan naar een vrouwvriendelijke club waar ik wel parttime kon werken. Dat werd de Rabobank. Maar dat was weer té rustig. Hier is het een stuk dynamischer en vier dagen werken is bij Fortis geen probleem.”
Vallen en opstaan “Leidinggeven leer je met vallen en opstaan. Je krijgt op cursussen tools en handvatten aangereikt, maar in de praktijk leer je pas echt wat de beste manier is om iets te doen. Door een paar keer goed je neus te stoten.”
Meetrekken “Snelheid. Daarmee heb ik als leidinggevende moeten leren omgaan. Je kunt mensen niet dwingen dynamischer te worden dan ze zijn. Ik had de neiging om medewerkers precies te vertellen hoe ze iets moeten doen. Ik trok ze mee. Gevolg is dat je mensen afhankelijk van je maakt. Ze weten niet meer wat nu hun eigen rol is, hebben eigenlijk geen idee meer waar ze mee bezig zijn en laten steeds meer aan jou over.”
Inbreng “Dat is dus niet de manier. Professionals willen hun eigen inbreng hebben. De doelen van de mensen in lijn brengen met de doelen van het bedrijf, dat is mijn taak. Maar mijn manier om dat doel te bereiken is niet per se de beste manier. Als je team er anders over denkt, moet je daarnaar luisteren.”
Targets “De targets staan voor mij op de eerste plaats. Maar ik wil ook dat mensen zich ontwikkelen, op een hoger plan komen. Als ik ervoor kan zorgen dat al mijn medewerkers binnen hun grenzen maximaal presteren, dan doet deze club ’t gigantisch goed. Dan springen we eruit, en dat wil ik.”
Achteromkijken “Ik heb een week in Brussel gezeten voor de cursus ‘Next generation leadership’. Daar wordt alles wat er aan cursussen, handboeken en tests is op het gebied van leiderschap over je uitgestort. Wat uiteindelijk blijft hangen, is dat een leider de persoon is die geregeld achteromkijkt om te zien of de mensen hem nog volgen.”
Spiegel “Zo’n week is enorm intensief. Je wordt continu een spiegel voorgehouden. Door psychologen, door medecursisten, door je eigen medewerkers. Natuurlijk kom je niet tot heel nieuwe inzichten over jezelf. Dat zou zorgelijk zijn. Maar toch, toen de psychologen op donderdagavond vertrokken, zag je iedereen ontspannen.”
Cultuurverschillen “Tijdens zo’n week word je met grappige cultuurverschillen geconfronteerd. We moesten een slechtnieuwsgesprek voeren. Wij Nederlanders vielen gelijk met de deur in huis. ‘Het gaat niet zo goed, hè’. Onze Belgische collega’s vonden dat not done. Dan zou een medewerker huilend het pand verlaten. Eerst een kwartiertje over het weer praten, dan pas ter zake komen, zo doen ze dat in België. Dat soort zaken kun je jezelf aanleren.”
Delegeren “Ik heb moeite met delegeren. Als iemand met een probleem op me afkomt, ben ik snel geneigd te zeggen: kom op, dat gaan we aanpakken. Mensen bellen, oplossingen bedenken. Een collega van me vertelde me hoe hij dat soort zaken aanpakt. Hij zegt tegen een medewerker die met een probleem komt: los het zelf maar op. Als zo iemand een tweede keer komt, houdt-ie het ook af. Meestal krijgt hij dan vanzelf een mailtje dat het probleem is opgelost.”
Glazen plafond “Ik ben een echte peoplemanager. Mijn kracht is mijn betrokkenheid. Daar kun je ver mee komen in een organisatie. Maar op directieniveau gaan andere kwaliteiten meetellen. Snel en hard kunnen beslissen. Vrouwen zijn vaak vooral goede peoplemanagers. Ik heb ook wel eens gedacht dat dat de oorzaak is van het glazen plafond. Maar je kunt het ook omdraaien. Omdat er weinig vrouwen aan de top staan, denkt iedereen dat een goede peoplemanager het niet zo ver kan schoppen.”
Afdalen “We hebben een heel platte organisatie. Leden van onze raad van bestuur zijn altijd bereikbaar, als je ergens mee zit kun je ze bellen. Anton van Rossum komt één keer per jaar hier lunchen. Dat vind ik kenmerkend voor een goede topman, dat-ie geregeld afdaalt in de organisatie.
CV Saskia Langbroek (35)
> studeerde bestuurskunde in Leiden
> ging in 1996 aan de slag bij Bank of Tokyo Mitsubishi, stapte in ’99 over naar de Rabobank en is sinds 2001 werkzaam bij Fortis Bank
> deed naast haar werk bankiersopleidingen bij het Nederland Instituut voor Bank- en Effectenbedrijf
> is getrouwd en heeft twee kinderen (5 en 2 jaar)
> is lid van de Lions Club, roeit en loopt hard.
