De reden dat in Silicon Valley zoveel jongens rondlopen, is dat ze niet weten hoe ze zich moeten gedragen tegenover meisjes.
Dat zegt de 30-jarige Amerikaanse schrijfster Michelle Miller, bekend van haar 'corporate thriller' The Underwriting over een start-up in Wall Street en Silicon Valley. MT sprak haar naar aanleiding van het verschijnen van haar Nederlandstalige boek De Deal.
JP Morgan Chase
Dat ze schrijfster zou worden, was overigens niet vanzelfsprekend. Ze werkte net een paar weken bij investeringsbank JP Morgan Chase, toen haar leidinggevende – een vrouw – haar even apart nam. Haar haar was zo krullerig, of ze daar niet wat aan kon doen. Of, in de exacte bewoordingen: 'My hair had a little too much personality. En daar zijn ze in de financiële wereld niet zo gek op, op persoonlijkheid – althans, dat is mijn ervaring' vertelt Miller. Het sterkte haar in haar overtuiging dat ze – haar bul van Ivy League universiteit Stanford ten spijt – totaal wat anders moest gaan doen dan, zoals ze zelf zegt: 'rekeningen openen voor heel rijke mensen'. Schrijven, bijvoorbeeld.
Elke week een hoofdstuk
Dus dat deed ze. Maar in plaats van een uitgever te zoeken, publiceerde ze online. Elke week een hoofdstuk. 'Ik redeneerde vanuit mezelf: ik zat als kantoorklerk 12 uur per dag achter computer, en heel vaak zit je gewoon te wachten tot er iets gebeurt. In de tussentijd lees je. Blogs, voornamelijk. Dus als je thuis komt heb je al zoveel informatie achter de kiezen, dan heb je echt de puf niet meer om een roman van 400 pagina's op te pakken.'
Product placement
Miller publiceerde elke week rond lunchtijd – zodat lezers zich niet zouden vermaken met het zoveelste Buzzfeedlijstje, maar met haar boek. Ze regelde een DJ die bij elk hoofdstuk een afspeellijst maakte – 'Op kantoor zit iedereen met oordopjes achter bureau Spotify te luisteren', een vriend van haar schreef onder elk hoofdstuk een verklarende woordenlijst, zodat de lezer die niet wist van een IPO inhield zich daar kon inlezen. Geld kwam binnen via product placement; 'dat begrijpt mijn generatie, de millennials, prima. Bovendien kwamen heel veel merken al vanzelfsprekend voor in het verhaal.'
Bedrag met zes nullen
De webserie The Underwriting werd een succes en de uitgever benaderde uiteindelijk háár, zoals ze al gehoopt had, met een bedrag met zes nullen. En nu is er de printversie van haar eerdere online werk: in het Nederlands verschenen als De Deal: een corporate thriller over een social mediahit die – a la Facebook en Instagram – naar de beurs gebracht moet worden, terwijl ergens nog een moord wordt gepleegd en en passant de verhoudingen op Wall Street én Silicon Valley worden uitgelegd.
Waarom wilde je zo graag schrijven? Je CV is vrij corporate.
'Het is ontzéttend corporate. Ik hoorde bij de generatie die nog voor de financiële crisis werd opgeleid, en in die tijd elleboogde iedereen elkaar aan de kant voor een baan bij Goldman Sachs. En ik dus ook. Ik deed gewoon wat iedereen deed, wat er van me verwacht werd; a steady path to the future.'
Hoe kwam je dan op dit pad?
'Ik ben een cursus creatief schrijven gaan volgen. Gaandeweg kwam ik erachter dat ik vooral over de financiële wereld wilde schrijven – er wordt namelijk nauwelijks fictie over geschreven, alles wat erover naar buiten komt is non-fictie. En ik denk dat ik juist door boeken te schrijven de wereld beter kan belichten, juist na de crisis, alle schandalen. En tegelijkertijd dacht ik: daar kun je toch niet over schrijven, dat vindt niemand interessant. Mijn docent Michael Chrichton was de man achter E.R. Hij vertelde me dat destijds iedereen dacht dat er geen televisie mogelijk was over de medische wereld, omdat het te ingewikkeld was. Maar omdat hij uit de medische wereld kwam, snapte hij het en kon hij het uitleggen. Ik hoop hetzelfde te doen met de financiële wereld.'
Michelle Miller in Felix Meritis in juni in Amsterdam. Foto: Ilona van Genderen Stort
In hoeverre had de financiële crisis invloed op je beslissing te gaan schrijven?
'Toen Goldman Sachs omviel, waren we allemaal in shock. Ik ben wel doorgegaan in de financiële wereld, ik heb als consultant gewerkt in New York, en later dus bij JP Morgan Chase in Palo Alto, Californië. Maar ik belandde uiteindelijk in een enorme crisis. Ik had geen flauw idee wat ik moest, terwijl ik me wel elke dag kapot werkte, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, geen emoties mocht tonen, niet te hard mocht lachen – zelfs de manier waarop ik praat werd geanalyseerd en te licht bevonden. Ik kwam niet daadkrachtig genoeg over. Het paste gewoon niet bij me. Ik werd er doodongelukkig van.'
In je boek schenk je veel aandacht aan man/vrouwverschillen op de financiële werkvloer. Waarom?
'Aanvankelijk wilde ik dat helemaal niet, ik wilde helemaal niet in het hokje van feministische roeptoeter gestopt worden. Maar het ging vanzelf, ik denk omdat het gewoon echt zo typerend is voor de werelden waarin ik gewerkt heb. Mijn theorie is: vrouwen in het Amerikaanse bedrijfsleven mogen maximaal een 'seven out of ten' zijn. Niet te lelijk, niet te knap. In het eerste geval krijgen ze niks gedaan omdat ze te lelijk zijn, in het laatste geval vraagt iedereen zich af of ze haar werk niet juist voor elkaar krijgt omdat ze stiekem met iedereen het bed in duikt. Dat is serieus hoe er gedacht wordt. Je merkt gewoon dat vrouwen nog steeds minder snel gevraagd worden in een bepaald team te komen zitten, niet snel gevraagd worden om 's avonds wat te gaan drinken met een klant – want stel je voor dat iemand het verkeerde idee krijgt. Terwijl tegelijkertijd de eisen enorm hoog zijn: vrouwen staan elke ochtend om 5 uur in de sportschool – ja, ik ook, nog steeds – eten enorm gezond, moeten er perfect uitzien. Voor mannen gelden die regels veel en veel minder.'
Michelle Miller (rechts) en haar Nederlandse uitgever Hedda Sanders (Luijting Sijthoff).
Je maakt er een punt van te wijzen op het verholen seksisme in Silicon Valley.
'Ja, Silicon Valley is wat mij betreft een stuk seksistischer dan Wall Street. Omdat het geregeerd wordt door jongens die sociaal gezien niet veel ouder zijn dan 12 – de leeftijd dat ze meer tijd met hun computers zijn gaan doorbrengen dan echte mensen. Het is niet bewust, niet met opzet, maar het zijn gewoon jongetjes, die ongemakkelijk worden als er een meisje in de buurt is. Dan is het logisch dat ze geen vrouwen aannemen, want ze weten niet hoe ze zich tegenover vrouwen moeten gedragen. En investeerders willen liever óók geen vrouw in het team, omdat de jongens dan ongemakkelijk worden, en dat misschien de bedrijfsresultaten aantast. En dat kun je ze ook niet kwalijk nemen, vind ik, want het is hún geld.'
Dat is op Wall Street minder?
'Sillicon Valley is wat dat aangaat Wall Street 20 jaar geleden. Daar zijn de problemen niet weg, maar ze zijn wel benoemd, er zijn maatregelen tegen genomen, voor zover mogelijk.'
Wat vond je in dat opzicht van het boek van Facebook-coo Sheryl Sandberg, Lean in?
'Ik las dat boek in een periode dat ik persoonlijk vooral Lean Out nodig had. Haar boodschap is dat vrouwen harder moeten werken, hogere eisen aan zichzelf moeten stellen. Maar ik zie mijn generatie dat allang doen, eigenlijk eerder te veel dan te weinig. Ik denk dat het de onderliggende problemen niet benoemt – en bovendien zijn niet alle vrouwen hetzelfde. Maar goed, het zorgde wel dat de discussie op gang kwam.'
Nu ben je niet alleen schrijver, maar ook ondernemer. Bevalt dat?
'Ja. Uiteindelijk is Penguin, de uitgeverij, in dit ondernemersmodel gestapt – samen met hun head digital zijn we nu bezig zes andere schrijvers op dezelfde manier in de markt te zetten als hoe ik The Underwriting ben begonnen. Voor mij is die combinatie doodnormaal. Op Stanford werden we allemaal klaargestoomd om een bedrijf te beginnen – start-ups zijn de nieuwe religie, nadat Goldman Sachs was omgevallen. Dus ik combineer simpelweg wat ik weet. En waar ik goed in ben.'
Grijnst: 'Al denk ik dat ik me deze keer voornamelijk zal bezighouden met de creatieve kant.'
.jpg)
Lees ook:
- Vrouwen betere managers? Echt niet!
-
5 redenen waarom vrouwen betere managers zijn
-
Getalenteerde vrouw moet echte klussen doen
Of hoor Miller spreken:
