Geen producten in de winkelwagen.
Hij wilde verkeersleider worden, maar kwam uiteindelijk bij Berenschot terecht. Na een kwart eeuw doet Ludy Geut daar nu een stapje terug.
1974 Ministerie EZ
“Aanvankelijk wilde ik verkeersleider worden op Schiphol. Maar toen ik in dienst zat en een beroepskeuzetest deed, raadden ze me dat af. Toen ben ik begin jaren ’70 economie gaan studeren in mijn geboortestad Groningen. Ik rondde mijn opleiding af in een tijd dat het bedrijfsleven bij veel studenten niet in hoog aanzien stond. De overheid had destijds een programma dat Bezetting Hogere Rijksfuncties heette, waarmee bijna alle departementen hun economen en juristen wierven. In dat kader werd twee keer per jaar een soort banenmarkt georganiseerd in de Ridderzaal. Daar heb ik me gemeld. Kort daarna hing EZ aan de telefoon en kon ik beleidsambtenaar milieubeleid worden. Een fantastische tijd, omdat op het gebied van luchtverontreiniging, milieuoppervlakte en geluidshinder nog nauwelijks wetten waren.”
1982 Ministerie Sociale Zaken
“In het begin van de jaren ’80 steeg de werkloosheid enorm. Het kabinet Van Agt II, met Joop den Uyl als minister van Sociale Zaken, besloot daarom dat er een directie Coördinatie Werkgelegenheid moest komen. Aan mij de vraag of ik tot dat gezelschap wilde toetreden. Maar toen ik goed en wel was overgestapt, viel dit kabinet alweer. Op verzoek van Lubbers zijn we als directie wel doorgegaan. Ik hield me daarna vooral bezig met de arbeidsduurverkorting, de werkweek van 36 uur dus.”
1984 Berenschot I
“Om zaken als die arbeidsduurverkorting goed te organiseren, besloten we om een extern bureau in te schakelen. Van de vijf organisatieadviesbureaus die we hadden uitgenodigd, won Berenschot de aanbesteding. Er werd een projectteam gevormd van ambtenaren en twee Berenschotters waarover ik de leiding kreeg. Na twee jaar hard werken hebben we onszelf als directie opgeheven. Een unicum in ambtelijk Den Haag. We waren echter van mening dat ons werk erop zat. De teamleden van Berenschot hebben mij toen gevraagd om bij hun te solliciteren. Ik was daar zelf nooit op gekomen, maar why not? Ik ben daar op een zonnige dag naartoe gereden, heb een gesprek gehad, ben netjes getest en was plotseling adviseur van een commercieel bedrijf.”
2000 Berenschot II
“In de ambtenarij gold in die jaren nog een flauw grapje: zorg ervoor dat je uitbak vol blijft en je inbak leeg. Werk genoeg. Maar nu moest ik er ineens op uit om zelf opdrachten te werven. Dat was wennen. Toch voelde ik me al snel helemaal thuis bij Berenschot. Na zes jaar ben ik doorgegroeid van senior adviseur naar manager van de adviesgroep overheid. In 2000 werd ik gevraagd om directeur te worden van de werkmaatschappij Public Management. Ik viel niet van mijn stoel toen ze me vroegen, ik wist dat ik een gerede kandidaat was om de vertrekkende directeur op te volgen. Mijn belangrijkste taak was voorwaarden te scheppen waarin onze professionals maximaal kunnen gedijen. De adviseurs zijn onze ondernemers: zij brengen onze professie aan de man. Op dat niveau ontstaan bij Berenschot dan ook de meeste goede ideeën.”
2010 Berenschot III
“Veel collega’s schrokken wel even toen ik eerder dit jaar mijn vertrek aankondigde als directeur. Ik voel me weliswaar nog prima, maar word dit jaar wel 63. Nóg een jaar de verantwoordelijkheid dragen? Dat moet ik niet doen. Mijn vertrek staat gepland op 1 juli. Dan ga ik eerst twee maanden vakantie vieren, een ongelooflijke luxe die ik sinds mijn studententijd niet meer heb gekend. Dan, op 1 september, meld ik me weer op kantoor in Utrecht. Koffertje in de hand en op zoek naar een nieuwe werkplek om aan de slag te gaan als adviseur in één van de adviesgroepen.
Ik zie het niet als afbouwen. De functie van directeur brengt veel verantwoordelijkheid en dus ook stress met zich mee. Daar neem ik bewust afscheid van. Nu al helemaal stoppen, gaat me echter weer te ver. Daar is het adviesvak te mooi voor.” (JvS)
Cv Ludy Geut (62)
Functie directeur Public Management bij Berenschot, vanaf 1 juli ‘gewoon’ adviseur Berenschot
geboren1947
burgerlijke staatgetrouwd, twee volwassen zonen
