In een themanummer van een tijdschrift hoort elk verhaal, elke foto, elkrubriekje en desnoods elk nietje in het kader van dat thema te wordengeplaatst. Ook dit voorwoordje moet dus over ‘succes’ gaan.
Maar ik ben van geboorte Feyenoord-supporter en dan heb je dus weinig metsucces. Je weet niet goed wat het is. Als het voorbij komt, herken je hetmeestal niet. En als je het al herkent, zie je de volgende wolken die je hetzicht op de zon gáán ontnemen al weer opdoemen. Da’s echt een handicap, kan ik u vertellen.
Dit wordt/is dan ook het slechtste hoofdredactioneeltje dat ik sinds mijnkomst bij Management Team (al 29 jaar een succes!) heb getikt. Het kost mete veel tijd om te maken, ik ben te vaak opnieuw begonnen, heb veel te veelinvalshoeken overwogen en weer verworpen en wat het ook wordt: geenChampions League-niveau. Zelfs geen voorronde. Wat zeg ik: niet eens UEFACup.
Van mij moet u het dus niet hebben, dit nummer.
Maar laat u vooral wel inspireren door anderen die aan het woord komen ofanderszins voor het voetlicht worden gebracht in het kader van hunsuccesverhalen. Van Gates tot Patel. Van Mittal tot Stamsnijder. Van Buffet totVan Leenen. Van Arnault tot Brandt. Om over Van den Boogaard, Degenaar ofAusema nog maar te zwijgen.
Hadden zij Feyenoord maar bij de hand genomen, de afgelopen decennia.
Dan had ik geen succesallergie gehad, was u nu gierend van de pret uw knieën kapot aan het slaan en zou u denken: zo succesvol als die Dijkgraaf, zo zou ik ook wel willen schrijven.
Maar wij hadden dus Van den Herik. Helaas…
