Geen producten in de winkelwagen.
Karl Albrecht, ‘de mysterieuze mede-oprichter van Aldi’, is overleden, zo meldt de Frankfurter Allgemeine. Samen met zijn broer Theo, die in 2010 overleed, maakte hij een wereldsucces van het bekende retailbedrijf, maar al die tijd leefde hij een teruggetrokken bestaan, ver weg van de schijnwerpers.
Het dagblad schrijft dat zelfs zijn dood werd behandeld als een staatsgeheim. Albrecht, die in 1920 werd geboren in Essen, overleed vorige week al en familie en vrienden hebben inmiddels afscheid van hem genomen, aldus de krant.
Het grootste retail-imperium
De broers Albrecht begonnen na de Tweede Wereldoorlog met goedkope levensmiddelenwinkels, een concept dat uiteindelijk zou uitgroeien tot het grootste retail-imperium van Duitsland. Tegenwoordig heeft het bedrijf meer dan 10.000 winkels over de hele wereld met een geschatte jaaromzet van 40 miljard euro. Zowel Karl als Theo traden nauwelijks op de voorgrond en gaven bijvoorbeeld nooit interviews, uit principe. De ontvoering van Theo Albrecht in 1971, die zeventien dagen duurde, droeg alleen maar bij aan deze schuwheid. Veel foto’s van Karl zijn er niet beschikbaar, zie hier een van de meest recente.
Noord versus Zuid
Aldi werd in 1961 gesplitst in Aldi Nord en Aldi Süd, naar verluidt omdat de broers het niet eens konden worden over de verkoop van tabaksproducten, maar dat is nooit bevestigd. Theo’s Aldi Nord ging wél tabak verkopen, terwijl Karl’s Aldi Süd in eerste instantie nog sigaretten buiten de deur hield. Ook hij ging uiteindelijk overstag trouwens, maar de scheiding tussen de broertjes bleef bestaan. Aldi trad echter wel als één bedrijf naar buiten, ook werd de inkoop gewoon gezamenlijk gedaan. De scheiding tussen Noord en Zuid – ook wel: de ‘Aldi-equator’ – loopt dwars door het Roergebied, om precies te zijn tussen de naast elkaar gelegen steden Essen en Mülheim door.
De Koude Oorlog tussen Karl en Theo
Ondanks de vriendelijke onderlinge verhoudingen na de splitsing, ontstond er wel een soort Koude Oorlog tussen Theo en Karl, zo schreven we in 2010 in een groot achtergrondverhaal over het succes van Aldi. ‘Karl Albrecht sloot steeds vaker exclusieve contracten met zijn leveranciers af die hen verbood om ook aan zijn broer te leveren. Karl wilde daarmee voorkomen dat de klanten die in de onmiddellijke nabijheid van de Aldi-equator wonen via ‘grensoverschrijdend’ winkelen in de gelegenheid werden gesteld om prijzen en producten te vergelijken.’ Ook was er onenigheid tussen de broers toen Wal-Mart de Duitse markt betrad. Karl wilde kalm blijven en niet in een prijzenoorlog belanden, maar Theo kon zijn zenuwen niet beheersen en verlaagde zijn prijzen, waardoor Karl niets anders kon dan daarin meegaan.
Het zuinige succesrecept van Karl
Door zijn teruggetrokken bestaan, is er weinig bekend over de visie van Karl op zakendoen. In het boek ‘The Aldi Way of Retailing‘, uit 2004, staat volgens de schrijvers zijn enige publieke statement over het succesvolle Aldi-systeem. Karl blikt daarin terug op de begintijd van Aldi, een tijd waarin de eerste winkels van het concern uit noodzaak maar een beperkt assortiment voerden. ‘We hadden plannen om meer winkels te openen en moesten extreem zuinig zijn met ons geld. We dachten dat we ons productaanbod later zouden kunnen uitbreiden. We wilden dat onze winkels zoals andere retailwinkels zouden worden, met een breed aanbod aan boodschappen.’
Het basisprincipe van de Aldi
Dat brede aanbod kwam er nooit, want de broertjes Albrecht kwamen erachter dat je met een smal productaanbod ook een succesvolle business kon draaien. Karl zei daar in het boek over: ‘Dit inzicht werd het basisprincipe van onze business. Sinds 1950 hebben we vastgehouden aan het principe van lage prijzen en het principe van een gelimiteerde selectie. Dit kwam ook voort uit noodzaak. Als we onze klanten geen productaanbod wilden aanbieden, dan moesten we ze op zijn minst een ander voordeel aanbieden. Dus vanaf dat moment gingen we onze producten voor veel minder verkopen.’
Bijna geen advertenties
Het zijn deze twee principes, een smal productaanbod en een lage prijs, die volgens Karl Albrecht voor het succes van de retailketen hebben gezorgd. Aan adverteren werd nauwelijks geld uitgegeven, Karl stelde dat het advertentiebudget op minder dan 0,1 procent van de omzet lag. ‘Al onze promotionele activiteiten zitten in discount prijzen en die zijn zo effectief, dat klanten ervoor in de rij willen staan.’ Soms besloten de broertjes zelfs volledige productcategoriën uit te sluiten, bijvoorbeeld uit omzet-oogpunt. Zo waren peulvruchten volgens Karl te duur voor Aldi, door de hoge verpakkingskosten.
Kritiek op Aldi
De laatste jaren heeft Aldi regelmatig kritiek gekregen om zijn personeelsbeleid, waarna het eerder deze maand aankondigde een centrale afdeling personeelszaken op te richten. Karl zelf stapte echter al in 1994 terug als ceo van het Zuidelijke Aldi en werd er vervolgens chairman, in 2002 trad hij volledig terug uit het bedrijf. Wel bleef hij eigenaar – Forbes schatte zijn vermogen op meer dan 25 miljard dollar. Volgens de Frankfurter overleed de vrouw van Karl vorig jaar, en laat hij een zoon en een dochter achter.
