Even eigenzinnig als haar ontwerpen is de manier waarop Marlies Dekkers de lingeriemarkt in Nederland openbrak. Inmiddels hangen haar creaties in exclusieve lingeriewinkels in binnen- en buitenland. “Ik wil over vijf jaar worldwide net zo'n sterke brand zijn als in Nederland.”
Een mirakel is het. Vrouwen weten niet wat er met hen gebeurt als ze zo'n beha, slipje of setje passen. “Hun hoofd gaat open en ze stijgen boven zichzelf uit. Ze vinden zichzelf ineens mooier en aantrekkelijker,” vertelt Marlies Dekkers, ontwerper en oprichter van lingeriebedrijf Undressed. Geen wonder dat steeds meer vrouwen voor haar lingerie kiezen. Tussen de 17 en 70 zijn ze, en afkomstig uit alle lagen van de bevolking. Met name dertigers en veertigers. Ervaren vrouwen, in de maatjes large en extra large, die hebben geaccepteerd dat zij misschien geen perfect figuur meer hebben. Die kunnen dan twee dingen doen, zegt Dekkers: hun lijf verstoppen, of het accepteren en trots tonen. En dat trotse gevoel, dat is wat Undressed in hen losmaakt: “Door mijn grafische manier van ontwerpen omlijst ik net dat ene plekje boven de billen of onder de navel, waardoor je het hele lichaam weer spannend maakt.”
Maar het grootste mirakel is misschien nog wel dat het zover heeft kunnen komen. Want was Marlies Dekkers zelf al vroeg gegrepen door de mogelijkheden van luxe lingerie, de buitenwereld had meer oog voor de onmogelijkheden. En dus schiep Dekkers niet alleen haar eigen lingerie, maar ook haar eigen markt en afzetkanalen. Inmiddels mag ze zich 's werelds enige lingeriedesigner noemen, die met haar imperium in acht landen opereert. Met dank aan man, zus en haar gewaardeerde businessmentoren.
Chocolaatje
'Mamma, mag ik ook rood kanten ondergoed?' Ja, Marlies Dekkers (Oosterhout, 1965) had een bijzondere wens voor haar zevende verjaardag. Het materiaal, de kleuren, zij voelde zich al vroeg tot luxe en sexy lingerie aangetrokken. “Ik heb mijn moeder er gek om gezeurd.” Tevergeefs. Dus maakte zij het zelf. Haar brugklasgenootjes wisten evenwel niet wat ze zagen als Marlies zich voor de gymles omkleedde. Hoe durfde ze dat hoerige ondergoed te dragen? Haar reputatie snelde haar vooruit: zij was een loeder. Dan maar een loeder. “Een beetje een apart geval was ik ook wel.”
Apart genoeg in ieder geval om af te zakken naar de Kunstacademie St. Joost in Breda. Daarna volgde de Modeacademie in Amsterdam, waar zij afstudeerde op een collectie badpakken. Althans, zo zouden niet-ingewijden haar collectie beschrijven, voor Dekkers was het onderkleding. Sterk conceptueel, dat wel, voortgekomen uit een combinatie van de schoonheid van Dante's Beatrice, de verleiding uit de films van Peter Greeneway, en de wellust van de femme fatale van Bataille.
Wat doe je met zo'n speciale mix van Beatrice, Bataille en Greeneway? Die ga je proberen op de markt te brengen. Daar stond zij in 1993 op grote textielbeurzen, met een geheel nieuw marktconcept voor lingerieland. “Een lijn ontworpen door een vrouw voor de vrouw wier sociaal-maatschappelijke positie de laatste twintig jaar behoorlijk was veranderd. Een vrouw, zij was immers niet langer huisvrouw, maar ook werkende moeder of carrière-yup. Edoch, onder haar mantelpakje, doktersjas of bedrijfsuniform wilde zij zich wel een vrouw blijven voelen.”
Kledinginkopers wisten niet wat ze met Dekkers' 'nieuwe marktconcept' aanmoesten. Vonden het te vooruitstrevend, te stoeipoezerig, te alles eigenlijk. Nu blonken de lingerieproducenten ook niet uit in vooruitstrevendheid. Nieuwe ontwikkelingen op het gebied van vormgeving en materiaalgebruik, waarom zou je. Niemand ziet ondergoed, toch? Soms deed een producent een keertje gek met een streepje extra kant hier en een frutseltje daar, waarna de concurrenten braaf volgden. Ondeugender slipjes en korsetten bestonden wel, maar werden onder de toonbank verkocht. Of in seksshops, waar ze dan ook wél oog hadden voor het scabreus-ondeugende assortiment van Dekkers.
Nu wilde zij voor een keer gerust een serie lingerie voor erotische mailorderservice Mail & Female ontwerpen, maar eigenlijk wenste zij niets met de erotische markt te maken te hebben. “Mijn materiaalkeuze en vormgeving is te mooi om hoerig te zijn. Erotische kleding zit ook vaak niet goed. En je voelt je er heel goedkoop in. Al dat kant, alsof je een chocolaatje bent.” Bovendien: “Erotische kleding is bedoeld om zoveel mogelijk bloot te laten zien, terwijl ik alleen bepaalde plekjes en stukjes huid wil tonen. Ik geloof niet in bloot. Bloot slaat dood.”
Fris en vrolijk
Als textielinkopers je kleding niet willen kopen, dan moet je zelf maar een vraag creëren, bedacht Dekkers, en dook de hoofdstedelijke undergroundscene in. Een plek waar vaker trends worden geboren. Zij hield er shows en performances in galeries en clubs, waarbij zij soms ook zelf in haar blootje over de catwalk liep. Dat werkte. Early adaptors pikten haar collectie op en allengs zoemde haar naam binnen de grachtengordel. Haar doorbraak volgde na een tentoonstelling in de Rotterdamse Kunsthal. Zeg nou zelf, ondergoed in een museum, dan is er wat aan de hand. Ook haalde zij de pers met haar transparante blotebillenjurk, waaruit op bipshoogte een groot gat was gesneden waar twee billen fris en vrolijk naar buiten keken.
Tussendoor liep zij als een handelsreizigster met een koffertje vol ondergoed en lovende krantenknipsels de deuren van alle exclusieve lingeriewinkels in Nederland plat. “Daar heerst rust en krijgen verkoopsters voldoende tijd en ruimte om het verhaal achter mijn lingerie uit te leggen.” Ons land telt tweehonderd van die winkels, en binnen een paar jaar was Undressed bij veertig ervan verkrijgbaar. “Het liefst met een shop-in-shop concept. Ik wil niet dat mijn spullen er verloren bijhangen.”
Haar Belgische productiebedrijf kon al rap de vraag niet aan. Wilde zij nog groeien, dan moest dat anders. En zo geschiedde, twee jaar geleden. Op advies van enkele zakencracks uit de omgeving van Rotterdam die haar regelmatig van adviezen voorzien. “Want wat heb ik nou als ontwerper voor verstand van zakendoen?” Eerste stap was het uitbesteden van voorraad- en distributiebeheer. Tweede stap het vinden van een betere producent. Haar keus viel op een gerenommeerd bedrijf in China, gespecialiseerd in kleine aantallen lastig kledingwerk.
Haar nieuwe bedrijfsaanpak bleek een hit. Binnen een jaar tijd ging ze naar vierhonderd verkooppunten. “In Nederland kan er niks meer bij.” Daarnaast heeft Undressed verkooppunten in zeven buitenlanden. Al was ook daar in eerste instantie aarzeling, haar ontwerpen zijn ook internationaal vernieuwend. “Mijn collectie is heel grafisch. Past prima bij het Nederlandse design dat momenteel in de mode, architectuur en het interieur wereldwijd furore maakt. Undressed is sober, zonder te veel frutsels en franjes. Ik doe niks meer dan met een twist het vertrouwde een andere inhoud geven.”
Frankrijk, toch zo'n beetje het Europese moederland van de lingerie, moet ook hoognodig aan de 'twist'. Alle grote merken zitten er, dus straks ook Marlies, de enige lingeriedesigner ter wereld. “Ik ben heel ambitieus en wil over vijf jaar worldwide net zo'n sterke brand zijn als in Nederland.” De Aziatische markt zal voorlopig wel onontgonnen terrein voor haar blijven – “daar wordt mijn kleding niet geaccepteerd” – maar in de Arabische wereld ligt dat anders. “Je moest eens weten wat al die gesluierde vrouwen onder die alles verhullende gewaden dragen.” Wat zij zelf als 'tweede huid' draagt? Sweet Dreams, zegt zij. “Ik ben een consument van mijn eigen spullen. Ik ervaar mijzelf. Beleef mijn eigen dromen en fantasieën. Eerst droeg ik mijn onderkleding alleen zelf, nu dragen honderdduizenden mijn dagboek. Want dat is Undressed. Ik beschrijf mijn verhalen niet met woorden, maar met uitsparingen en baleinen.”
Familiebedrijf
“Marlies, heb je het gezien? In de nieuwe videoclip van DJ Jean zijn de hele tijd twee meisjes in beeld die een setje van je dragen. Het is één lange reclamespot.” Opwinding aan de Rotterdamse Mathenesserlaan, een van de weinige straten die in 1940 werd gespaard door Duitse Stuka's. Daar zetelt naast een huisartspraktijk het hoofdkwartier van het internationale lingerie-imperium Undressed. “Huiselijk hè,” zegt Dekkers. “Dit is een gewoon woonhuis met een gewone tuin aan een gewone straat. Ik heb voor mijn werk een inspiratieve omgeving nodig. Je denkt toch niet dat ik in een pand langs de snelweg ga zitten?”
Huiselijkheid past prima bij Undressed van Marlies Dekkers, waar manlief de marketing doet en zuslief over het ontwerpteam waakt. Kortom, een knus familiebedrijf met in de 'huiskamer' een rek vol speelse dingen. De nieuwe collectie, verduidelijkt zij. Beha's in de prijscategorie 79 tot 200 gulden, slips vanaf 60 tot 150 gulden. Die avond komen de modellen, om te passen. Geen meisjes en jongens met droommaten, maar een afspiegeling van haar klantenbestand. Rubensiaans, slank, jong, oud, breedheupig, smal: allemaal worden ze Undressed door Dekkers.
Twee keer per jaar presenteert zij een nieuw assortiment. Dat bestaat uit enkele keurige en een paar minder keurige lijnen. Denk bij het laatste aan minuscule slipjes voorzien van open kruizen, billenblote broekjes en beha's waarbij de tepels vreugdevol naar buiten springen. Typisch Undressed zijn de uitsnijdingen en suggestieve openingen op plekken waar je die niet verwacht. “Beha's zijn jarenlang ontworpen enkel voor de voorkant. Maak nou eens een cutout aan de zijkant en bedek die met een transparante stof. Dan begint die plek vanzelf erotisch te tintelen. Je praat slechts over een paar centimeter, dat komt erg precies. Een millimeter verschil en een setje is niet langer spannend, maar slaapverwekkend. Het is echt haute couture wat ik maak.
“Ik ontwerp ieder seizoen twaalf nieuwe collecties, waaronder straks voor het eerst twee badkledinglijnen. Badmode ligt verder weg van lingerie dan je denkt. Op het strand kun je er niet al te sexy bijlopen. Lingerie draag je 'onzichtbaar', voor jezelf en je partner misschien. Badkleding is voor jou en het hele strand. Het uitgangspunt van mijn badlijn is de tangaslipvorm, en daar blijft het bij, terwijl ik in mijn lingeriecollectie dan pas begin. Vier jaar geleden ben ik eveneens met een mannencollectie begonnen, en die loopt boven verwachting. Mannen presenteren zich steeds meer graag als een seksobject. Mannen en vrouwen zijn qua seks eindelijk gelijkwaardig geworden. Gelukkig maar, want al die vormeloze boxershorts bij die kerels, daar heb ik zo'n hekel aan. Ze maken een man haast seksloos. Die bult van ze, die wil ik zien.”
Madonna
Wie denkt dat Dekkers te ver gaat, moet maar eens kijken bij een keurige Livera-winkel in laten we zeggen Nijkerk of Heerenveen. Ook daar hebben de vleeskleurige bustehouders plaatsgemaakt voor satijnen push-up beha's, bustiers in wulpse kleurtjes, setjes in tijgerprints en andere liflafjes met jarretels. Vijf jaar geleden al ontwierp Dekkers een 'gekuiste' collectie voor Hunkemöller. “Ik wilde een lijn bij een toegankelijke winkel om de portemonnee van jongere meisjes tegemoet te komen. Kwam ik in een Hunkemöller-filiaal, lag mijn kleding daar op de grond.” Zij liet de lijn uit de handel nemen en besloot voortaan het lagere segment te mijden. “Bij die winkels heerst geen rust, kunnen verkopers het verhaal achter mijn ontwerpen niet vertellen.” Dat betekent geenszins dat ze niet voor anderen wil werken. Zo maakte ze recentelijk nog voor het kledingmerk Turnover een basisassortiment. Labelloos, maar kenners herkennen er onmiddellijk de hand van de meesteres in. “Ieder merk is bij mij welkom. Zolang het maar stijlvol en geraffineerd is.”
Gekopieerd wordt zij ook, maar ze haalt de schouders erover op. Al die goedkopere kopieën zijn qua pasvorm, materiaalkeuze en belijning van beduidend mindere kwaliteit. En bovendien, met haar ontwerpen loopt zij twee jaar op de epigonen vooruit. “Als een kopie klaar is, ben ik alweer een paar vindingen verder.”
Van maakster van 'hoerenondergoed' tot internationaal gerespecteerd kledingontwerpster. Ze weet het, haar succes dankt zij aan Madonna. Als die zangeres er niet was geweest, dan had Undressed geen enkele kans van slagen gehad. “Madonna heeft een versnelling gebracht in awareness van de vrouw.” Zij was de eerste vrouw die op het podium, in films en in videoclips vol zelfvertrouwen koketteerde met haar eigen erotiek. Madonna maakte bovenmode van ondermode. “Zij onderstreepte dat het vrouwelijk is om lingerie te dragen. Dat inzicht heeft twee feministische golven niet opgeleverd.”
Diezelfde feministes zouden Dekkers vijftien tot twintig jaar geleden hebben gestenigd als zijnde een marionet van de geile mannenmaatschappij. Omdat ze met haar collectie een bijdrage zou leveren aan het beeld van de vrouw als lustobject. “Lingerie heeft niks met het behagen van anderen te maken, maar met het behagen van jezelf. Het prikkelt niet de fantasie van de man, maar van de vrouw. Mooie lingerie is meer dan zomaar een cadeautje, het is een geheim dat je draagt. Van jezelf, voor jezelf. Die sensatie is genoeg, en wie weet brengt het je ook nog wel in een andere stemming.”
