Wie zijn figuur of goede smaak niet mee heeft, hoeft niet te treuren. Er bestaat zoiets als professioneel stijladvies. Belangrijkste les: je bent wat je draagt. “Kleding zorgt onmiddellijk voor een oordeel.”
Dit verzin je niet. Eva Hollander is een kleurstyliste die kledingadviezen geeft en ze woont in de… Robijnstraat! ‘Fleur & Fijn’ zou trouwens Eva’s ‘middle name’ kunnen zijn, want ze ontvangt me met een stralende lach die je doet vergeten dat het najaar is en in een fuchsiaroze blouse, die al even vrolijk stemt. De lippenstift kleurt er perfect bij. “Knalroze is mijn bedrijfskleur. Lekker stout!”
Ik mag haar meteen – en bevestig daarmee onbewust wat Eva zelf altijd beweert. “Kleding is een communicatiemiddel en zorgt onmiddellijk voor een oordeel.” En dan ligt het er volgens haar ook nog maar helemaal aan hóe je die kleding draagt. “Een moslima met een hoofddoekje wordt door sommige mensen eng gevonden, maar als ze datzelfde doekje om haar middel zou slaan, dan denken die mensen: wat loopt daar een hip meisje! Kleding is dus veel meer dan het bedekken van je naaktheid. Want als dat alleen het geval was, dan zouden we allemaal hetzelfde dragen.”
“Daarom,” zegt Eva, terwijl ze koffie inschenkt, “is kleding ook zo verschrikkelijk belangrijk bij bijvoorbeeld een sollicitatie-
of acquisitiegesprek. Je komt binnen en in drie seconden zegt je gesprekspartner inwendig ‘ja’ of ‘nee’. En dat beeld kun je in de loop van het gesprek nog wel wat bijsturen, maar in termen van besluiten nemen en conclusies trekken is de eerste indruk vrijwel allesbepalend. Heel basaal ja, maar het is niet anders.”
Mijn eerste indruk van Eva: een smaakvol geklede, aantrekkelijke vrouw met een prachtig figuur en fijne lange benen. Fout! Dat laatste dan. Eva heeft juist korte beentjes, zegt ze zelf, maar door een wijde, hoge broek te dragen (“model Marlene Dietrich”) lijkt het voor de buitenwereld alsof ze het onderstel heeft van een gazelle.
Het is een van de vele trucs die ze in huis heeft. Trucs, die ze als deskundige wil delen met het bedrijfsleven. Onder het motto ‘Laat uw werknemers ontdekken hoe zij een professionele uitstraling kunnen creëren’, komt zij graag in de kantoortuin vertellen over passende kledij – en dat ‘passend’ is dan voor tweeërlei uitleg vatbaar. Ze laat een foto zien van zichzelf, verzuipend in een veel te groot, beige colbertje. Het ziet er armetierig uit, terwijl datzelfde jasje om de schouders van een volumineuze blondine ineens wél gezien mag worden. Eva: “En dan kan ik nog zo’n goeie sollicitatiebrief hebben geschreven, met dit jasje ben ik kansloos.”
Eva: ‘Toen Bush Irak de oorlog verklaarde, droeg-ie geen knalgroene stropdas. Nee, hij had een antracietkleurig pak aan, met een wit overhemd en een donkerrode das. Dat is een combinatie die macht en autoriteit uitstraalt. Stel dat hij daar had gestaan met een licht pak en die knalgroene das. ‘Het ultimatum is verstreken, we vallen Irak aan!’ Dan komt de boodschap echt niet over hoor. ‘Veel plezier!’ denk je dan.”
Nog een wijze les: “Zorg er als vrouw voor dat je rok niet te kort is als je een gezelschap toespreekt.” En, als ik tegensputter: “Tenzij je wilt dat je toehoorders niet luisteren naar wat je te melden hebt, maar alleen over je gaan fantaseren.” Prompt krijg ik een kleur. Vermiljoenrood, vermoed ik. En dat, terwijl een combinatie van lichtblauw en donkergrijs mij volgens Eva veel beter staat. Tenminste: als ik ‘keurig en bescheiden’ wil overkomen…
Cursussen en evenementen vindt u ook bij de agenda van MT
