IT-netwerken worden steeds complexer. Niet alleen computers zijn met elkaar verbonden, maar ook mensen en apparaten communiceren mee. Dat zorgt voor een enorme en onoverzichtelijke stroom aan data die over de netwerken gaat.
Onmogelijk
Zoveel data, dat het bijna onmogelijk wordt voor IT-afdelingen om dit effectief te monitoren. ‘ IT-afdelingen zijn 70 procent van hun tijd kwijt om de netwerken gewoon draaiend te houden. En de IT-afdelingen hebben het al zwaar. Er is een tekort aan IT-ers en binnen de sector is er ook nog een tekort aan expertise, bijvoorbeeld op het gebied van cybersecurity’, zegt Hendrik Blokhuis, binnen Cisco verantwoordelijk voor het programma Digitale Versnelling Nederland.
Voor netwerkleverancier Cisco was dit reden om kunstmatige intelligentie toe te passen op het bewaken van het netwerk. ‘Het algoritme vervangt niet de IT-afdeling, maar helpt ze. Door alle data te analyseren kunnen we pro-actief de afdeling helpen met analytics.’
Vastlopen
Een voorbeeld is als het netwerk dreigt vast te lopen. Zonder AI merk je dat het netwerk vastloopt op het moment dat een site erg langzaam wordt of als pagina’s niet meer bereikbaar zijn. Mensen gaan klagen, en iemand belt de IT-afdeling die er vervolgens mee aan de slag gaat. Een slim netwerk ziet al van tevoren aankomen dat de bandbreedte volloopt en geeft een pro-actief seintje aan de afdeling IT die er vervolgens mee aan de slag kan.
Wat het algoritme ook kan is het herkennen van abnormale datastromen. Het ziet bijvoorbeeld dat de afdeling finance ineens veel met het internet communiceert, terwijl dat normaal nooit het geval is. Dat kan een teken zijn dat iemand bezig is de bankrekening leeg te trekken. Normaal komen bedrijven daar pas tijdens een audit achter.
Versleuteld verkeer
Het meest trots is Blokhuis op de feature waarmee ook versleuteld verkeer kan worden gemonitord. ‘Steeds meer bedrijven maken gebruik van versleuteld verkeer om gevoelige data te versturen, maar hier kunnen ook virussen of malware in zitten. Ons algoritme kan aan de data zien dat het malware is, puur op basis van de manier waarop de data zich gedraagt, zonder de precieze inhoud van de data te kennen, en dus de privacy garandeert.’
