"Afgewezen? Deal with it", schrijft Dieuwke van Turenhout, Senior Recruiter bij een multinational, in het FD. "Kennelijk ben je niet de beste kandidaat voor de functie. Waarom accepteren zo weinig mensen dat?"
Van Turenhout schetst een voorbeeld: "Je wilt de baan graag en een groot deel (misschien wel alles) van het gevraagde komt overeen met jouw ervaring. In het interview doe je uiteraard je best om de vragen naar volledigheid en oprechtheid te beantwoorden. En misschien, heel misschien, positioneer je jezelf op een bepaalde manier. Op een manier die je passend vindt bij een International Sales Director.
Oei, en then reality calls: jij bent de enige die de match ziet.
Tja. En dan? Een veelvuldig gebruikte optie: het er ab-so-luut niet mee eens zijn! Aanvechten die hap, en wel meteen aan de telefoon of ter plekke aan tafel. Nogmaals onderstrepen waarom wél. De ene boodschap in je positionering afzwakken, de andere wat extra aanzetten.
….. (dit is de ruimte voor een reflecterende stilte)
Want zeg nu zelf, die mensen tegenover je, die zitten daar misschien wel omdat ze goed zijn in wat ze doen. Het zijn, om zo te zeggen, misschien wel experts (in ieder geval op het gebied van de vacature!).
En tegen een arts zeg je toch ook niet: ‘Gebroken? Dat kan niet! Bij nader inzien doet het helemaal niet zo'n pijn…', als je niet wilt horen dat je been in het gips moet?"
Lees de gehele bijdrage in het FD
