60.000 dollar salarisverhoging en jezelf toch in de slachtofferrol weten te manoeuvreren. Sterk staaltje van Shaha Riza, het veelbesproken vriendinnetje van Wereldbank-baas Paul Wolfowitz.
Riza mag dan niet de prachtige Spaanse schone zijn die haar naam doet vermoeden, een gehaaide tante is ze wel. Zij claimt haar slachtofferrol met verve. Immers: zíj werkte al bij de Wereldbank toen lover Wolfowitz daar aan de macht kwam. Vanwege haar relatie met de baas werd ze gedwongen (ik herhaal: gedwongen!) te vertrekken naar het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken. Met 60.000 euro extra op zak. Een briljante uitvoering.
Vrouwen zijn goed in het gebruiken van emotie. We doen alsof we met mannen een eerlijke zakelijke concurrentie aangaan. En zijn dus niet te beroerd om een enorme dreun uit te delen in een vergadering. Wanneer de aangevallene (man) de dame in kwestie van repliek op hetzelfde niveau wil dienen, worden de Bambi-ogen uit de kast getrokken. Groot, geschrokken, gewond. Liefst in combinatie met plotseling tevoorschijn getoverd decolleté. (Armen over elkaar slaan en iets voorover leunen). Soms heeft de man in kwestie toch de euvele moed om door te zetten. Wat bij zijn medejagers resulteert in een misprijzende blik. Meestal echter sterft de felle repliek een vroege dood.
De lieve schatten. En het erge is: ze kunnen er niets aan doen. Zichtbare oerdriften kunnen bedwongen worden, maar juist de subtiele vrouwelijke signalen die mannen onderbewust oppikken, vormen hun ondergang. Het glazen plafond dient niet om vrouwen uit de top te houden, maar om mannen te beschermen. Het gaat niet helpen heren, jullie gaan allemaal voor de bijl. (Denk hier Bambi-ogen bij.)
