Verontwaardiging over tussentijds vertrek van voetbaltrainers is volstrekt misplaatst. We leven in 2007.
Ongelooflijk, maar de afgelopen weken waren er mensen die verontwaardigd reageerden op het tussentijdse vertrek van de voetbaltrainers Ten Cate (van Ajax naar Chelsea) en Koeman (van PSV naar Valencia). Hallo! Het is 2007!
Het is juist goed dat ook in deze bedrijfstak eens duidelijk wordt dat de macht tegenwoordig niet meer alleen bij de werkgevers ligt (die al jaren tussentijds trainers wegsturen), of bij die pubers op noppen, maar ook bij de meest prominente (interim-)managers op de loonlijst.
Dat de heren geen fatsoenlijke opzegtermijn in acht nemen, valt ze ook al niet echt aan te rekenen. Wat met hen gebeurt, is een uitvergroting van wat met iedereen gebeurt die met zijn hart al bij de volgende klus is – de liefde voor de huidige werkgever is in één klap over. Blijven heeft geen zin meer.
En dan nog: al die voetbalclubs hebben al jaren een technisch directeur, die de continuïteit bewaakt, juist omdat trainers maar passanten zijn. Dus als een Ten Cate (die onder vuur lag) of een Koeman (idem, een paar maanden geleden) weg willen, dan pak je als club de afkoopsom, doe je er een strik omheen en huur je hun opvolgers in. Voor zo lang het met hen weer duurt.
Wel mogen we vaststellen dat Feyenoord-trainer Van Marwijk een stuk fatsoenlijker is dan die twee ex-collega's van Ajax en PSV die voor het grotere geld gingen. Maar dat natuurlijk geheel terzijde.
