Shell heeft een gespannen relatie met duurzaamheid. Het bedrijf is er al decennia mee bezig, met gemengd succes.
De eerste duurzame investering deed Shell eind jaren zeventig. Het eerste duurzaamheidsverslag van het energieconcernt verscheen in 1998. Ondanks dat Shell er daarmee heel vroeg bij was, heeft het zijn imago van milieuonvriendelijk bedrijf nooit echt van zich af kunnen schudden. In 2010 viel Shell uit de Dow Jones Sustainability Index vanwege olievervuiling in Nigeria.
Het duurzaamheidsbeleid van Shell kan daarnaast ook enigszins inconsistent genoemd worden. In 2009 werd besloten om de investeringen in windenergie en zonne-energie flink terug te schroeven omdat deze niet rendabel waren. Eerder dit jaar stelde Shell in een van zijn scenario's echter weer dat zonne-energie in 2060 de belangrijkste energiebron zou kunnen zijn.
Shell heeft de afgelopen decennia veel verschillende duurzame investeringen gedaan. Zes mislukte, of gestaakte duurzame projecten van Shell op een rij:
#1. London Array Project; Windmolens op zee
Shell is sinds lange tijd actief wat betreft de ontwikkeling van windenergie. Het is onder meer mede-eigenaar van het Nederlandse park NoordzeeWind. Daarnaast was het bedrijf een van de investeerders achter het grootste windmolenpark op zee van het Verenigd Koninkrijk en misschien wel van de wereld, het London Array Project. Shell besloot in 2008 echter dat het toch geen goede investering was en stapte eruit. Dit zette het doorgaan van het hele project op losse schroeven, wat Shell op veel kritiek kwam te staan. Uiteindelijk namen de andere aandeelhouders, Dong Energy en E-On het belang van Shell over. Het park staat er inmiddels.
# 2. Avancis; Zonnecellen
Shell zette samen met glasmaker Saint Gobain midden vorig decennium een joint venture genaamd Avancis op voor de ontwikkeling van zonnecellen. 'Evenals de huidige golf durfkapitalisten die in zonne-energie investeren, zijn ook wij van oordeel dat dunnefilmtechnologieën de beste mogelijkheden bieden om de kosten van het omzetten van zonlicht in elektriciteit terug te dringen', luidde het begin 2007. Ruim twee jaar later stapte Shell er desondanks uit. Avancis en Saint Gobain zijn doorgegaan met de zonnecellen. Avancis verkeert op dit moment dankzij de concurrentie uit China overigens wel in zwaar weer.
#3. Choren; Biobrandstoffen
Choren werkte aan de eerste Duitse fabriek voor tweede generatie biobrandstoffen. Shell stapte in 2005 in het bedrijf dat de productie wilde opschalen. Het bedrijf liep echter tegen technische problemen op, waarna de private investeerders, waaronder Shell, afhaakten. Het bedrijf ging uiteindelijk in 2011 failliet. Shell is nog wel bezig met onderzoek naar nieuwe biobrandstoffen. Dat doet het via de Braziliaanse joint venture Raizen.
#4. CleanWave; Duurzaam wassen voor huishoudens
Beeld via Flickr
Eind vorige eeuw stapte Shell, als 'grote leverancier van grondstoffen voor wasmiddelen' in het Amerikaanse CleanWave. Het idee was dat huishoudens het doen van de was zouden overdragen aan dit bedrijf. Via de telefoon, of het www.cleanwave.com, het was kort voor het klappen van de internetzeepbel, zouden consumenten hun was kunnen laten ophalen. Dit initiatief zou het gebruik van water, energie en wasmiddel terug kunnen dringen en haalde daarom Shell's duurzaamheidsrapport. Cleanwave is net als veel andere online initiatieven uit die tijd, niet van de grond gekomen. De directeur van het bedrijf werkte nog geen half jaar na de lancering bij een investeringsfonds.
#5. Solahart; Zonnecollectoren
Beeld via Flickr.
De eerste stap die Shell naar eigen zeggen zette op het terrein van duurzaamheid was een investering in het Australische Solahart. Dit bedrijf is gespecialiseerd in systemen voor verwarming met zonnecollectoren. Solahart bestaat nog steeds en verkoopt in meer dan tachtig landen zijn producten. Shell stapte in 1986 alweer uit. Toen verkocht het zijn belang van 50 procent aan het Australische conglomeraat James Hardie Industries.
#6. Technology Centre Mongstad; Opslag van CO2
Shell maakt in zijn duurzaamheidsverslagen ook gewag van zijn investeringen in de opslag van CO2. In 2005: 'Shell en Statoil werken aan het grootste project op zee voor de opslag van CO2.' De CO2-reductie die met het project gehaald zou worden, zou vergelijkbaar zijn met het van de weg halen van een half miljoen auto's. Anno 2013 is het Technology Centre Mongstad de pilotfase nog niet ontgroeid. Shell zit er nog in, maar kan met 2,44 procent niet echt een grote partner in het project worden genoemd.
Meer over duurzaamheid:
- Over de wildgroei aan duurzaamheidscertificaten
- Het geïntegreerd jaarverslag gaat een vlucht nemen
- Groene multinationals verslaan de beurs
