Emiel Schiphorst, marktmanager

 

We pikken dit niet langer!

U kent het wel. U werkt een jaar lang keihard en ineens staat de vakantie voor de deur. Welke boeken neemt u mee? Ik heb een aantal suggesties. Kiest u zelf.

Richard Branson maakt indruk met zijn autobiografie over de ontwikkeling van Virgin. Ondernemerschap ten top en je blijft lachen. De risico’s die deze ‘lachende pullover’, zoals de BA-topman hem destijds noemde bij de start van Virgin Atlantic, neemt, zijn alleen mogelijk bij een private of familiebusiness.

 

Door ‘Het Wal-Mart Effect’ van Charles Fishman werd ik overrompeld. De ondertitel luidt ‘hoe Wal-Mart economie en samenleving ingrijpend beïnvloedt’ en dat is niet voor niets. Ik leg het uit. Sam Walton, oprichter van Wal-Mart, maakt van zijn private supermarkt een enorm economisch conglomeraat. Hij bouwt het bedrijf tussen 1975 (ca. 100 vestigingen) en eind 2005 (3811 vestigingen) op. Intussen heeft zoon Rob het  roer overgenomen, omdat Sam in 1992 overlijdt. Walton introduceerde waarden in retail, die geen ‘rocket science’ zijn, maar wel een enorm concurrentievoordeel brachten. Keihard werken, eerder beginnen dan de concurrent, zuinigheid, discipline, loyaliteit (vergaderingen op zaterdag) en altijd 5 procent goedkoper zijn dan de concurrent. Altijd! De pay off op de tasjes is prachtig en luidt: ‘Always low prices, always’ waarbij het tweede always nog eens wordt benadrukt door de onderstreping. Achter de 5 procent-gedachte gaat de legendarische redenatie schuil dat 'concurrenten dan altijd bij afnemende verkoop 5 procent eerder failliet zijn…’.

 

Hierin zit natuurlijk een kern van waarheid. Afgelopen jaren is de trend naar bulkwaren ingezet. Je kunt gunstiger kopen dan ooit en de kwaliteit is ook goed, zo wordt het gepresenteerd. Een ongekend aantal consumenten koopt bij Wal-Mart en maakt de onderneming daarmee de grootste. De helft van de Amerikanen woont binnen een straal van 8 km van een vestiging en 90 procent binnen 25 km. Door de enorme schaalgrootte is het bedrijf een conglomeraat met impact van jewelste. Door haar inkoopkracht worden leveranciers gedwongen hun locale productie naar lage lonen landen te verplaatsen met alle ontslagen en gevolgen van dien. Je hebt als consument geen idee waar je aan bijdraagt.

Het boek is een aanrader voor iedere inkoper en marketeer.

 

Tenslotte kwam ik terecht bij het boek van Robert Kroon met als titel ‘We pikken dit niet langer’. Robert geeft een korte uiteenzetting van bedrijven die slechte service leveren. Ook beschrijft hij bedrijven die dat goed doen. Op zich geen nieuw onderwerp, maar na mijn terugkomst van vakantie vorige week bijzonder actueel.

Ik heb namelijk bij terugkomst van mijn reis Amerikaanse Dollars en Tanzaniaanse Shillingen over. Ik bankier sinds jaren bij de bank die ‘groot geworden is door klein te blijven’. Tot mijn schrik zijn er nog maar twee (!) van de vijf kantoren over in mijn regio. Niettemin kom ik aan een ‘open loket’ waar ik mijn valuta op de balie leg. Een enigszins onverzorgde, ‘Bounty-etende’ dame (echt waar!) kijkt mij aan en maakt de opmerking ‘wij nemen geen valuta aan, u kunt beter naar een GWK gaan’. Ik kijk nog eens zonder wat te zeggen en vertel dan toch echt dat ik voor mijn reis ook de valuta hier heb opgehaald. De dame kijkt mij aan, neemt mij mee naar een (zeer open en bekeken) hoekje. Na overleg met een andere dame die net een andere snack wegwerkt, komt er een lijstje uit de la. Na circa 20 minuten, want de code voor de Tanzaniaanse Shillingen is niet te vinden (!), wordt me te verstaan gegeven dat de tegenwaarde binnenkort op mijn rekening komt. Ik heb zelf maar gevraagd om een kopie van het document, want vertrouwen heb je dan al enigszins verloren.

 

De gevolgen laten zich raden. Ik hoop dat een oplettende marketeer van deze bank dit leest en zich dit aantrekt. Loop zelf eens een kantoor binnen met een vraag als deze, dan weet ik zeker dat dit niet langer wordt gepikt!

 

 

Emiel Schiphorst (1976) studeerde economie in Groningen (RUG) en vervolgens bedrijfskunde, mini mba, nima-c en business development aan Nijenrode. Schiphorst was hoofd product management & marketing bij een multinationale farmaceut en is nu marktmanager new business bij een grote diergezondheidsorganisatie. De column schrijft hij op persoonlijke titel. Het gedrag van consumenten en bedrijven blijft hem interesseren. Schiphorst is getrouwd en houdt van lezen, reizen en zeer frequent sporten om je hoofd leeg te maken. Zijn motto: ‘De praktijk is de beste leermeester’.