De discussie begint eindelijk op gang te komen: we moeten flexibele arbeid op een meer eerlijke, sociale manier inrichten. Zelfs de ABU, de branchevereniging van uitzendondernemingen, pleit nu voor ‘duurzame flex’. Het is een mooie oneliner, maar maken ze het ook waar, vraagt Podiumauteur Pieter Molijn zich af.
Zelf gebruik ik ook de onliner 'duurzame flex'. Echter, ik heb daar een heel andere voorstelling bij dan dat wat er nu bij de leden van de ABU gebeurt. Ik vind het belangrijk om aan te geven waar het echt om draait bij het verduurzamen van de flexmarkt, zodat we niet blijven hangen in een aantal marginale maatregelen zonder een structurele verbetering te realiseren.
Arbeidsmarkt vraagt om flexibele arbeidskrachten
Dat de arbeidsmarkt verandert, is inmiddels een onontkoombaar feit: bedrijven hebben steeds meer behoefte aan flexibele arbeidskrachten om snel in te kunnen spelen op veranderingen in hun markt en bedrijf. Om die reden is het aantal medewerkers zonder vaste baan toegenomen. In sommige gevallen vrijwillig, bijvoorbeeld bij de zzp-ers aan de bovenkant van de markt die in steeds meer gevallen gedwongen worden door de omstandigheden. Deze laatste groep leeft voortdurend in onzekerheid over wanneer zij moet werken, hoe lang zij nog werk heeft, en vooral wat de mogelijkheden zijn wanneer het werk ophoudt.
Grote discussie op dubbeltjesniveau
People, Planet, Profit, deze termen komen inmiddels bij alle uitzendbureaus voor. Dat de huidige manier waarop ze omgaan met hun flexkrachten niet op People gebaseerd is maar uitsluitend op Profit begint echter steeds duidelijker te worden. De CAO voor Uitzendkrachten is afgelopen. Er wordt momenteel dan ook druk onderhandeld tussen de ABU en de vakbonden, maar er is nog geen nieuwe CAO voor uitzendkrachten. Deze onderhandeling is echter op zijn zachtst gezegd weinig ambitieus en richt zich op punten als gelijke beloning, doorbetaling bij ziekte en naleving van de CAO.
Het is triest dat we als koploperland in flexibel werken dit soort basale zaken nog niet voor onze flexwerkers geregeld hebben. Maar nog erger is dat we, doordat de discussie op dit soort punten blijft hangen, niet toekomen aan waar het écht om gaat: arbeidsemancipatie van de flexibele arbeidskracht naar een zelfbewuste, duurzaam inzetbare en flexibel ingestelde medewerker. Pas dan kan hij transities maken op de arbeidsmarkt en werken aan een carrière.
Bied medewerker opleiding & ontwikkeling
Sleutelwoorden daarin zijn opleiding en ontwikkeling, zaken waarin de flexibele arbeidskracht een schrijnende positie heeft ten opzichte van de ‘vaste’ werknemer. Zo vertelde Prof. Dr. Andries de Grip van het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt deze week tijdens een congres dat trainingen voor vaste werknemers in de meeste gevallen door de werkgever wordt betaald terwijl uitzendkrachten, die hier bij uitstek baat bij hebben, vaak zelf de portemonnee moeten trekken. En dan hebben we het nog niet eens over het lage áántal trainingen en opleidingen dat gevolgd mag worden, laat staan coaching en ontwikkeltrajecten.
Diegenen die denken dat de opleidingsrechten van flexwerkers goed geregeld zijn in Stichting Opleiding & Ontwikkeling Flexbranche (STOOF) moet ik teleurstellen; vorige week hoorde ik dat uitzendbureaus zeer terughoudend zijn om hun uitzendkrachten te wijzen op de mogelijkheden die zij hebben om dit opleidingspotje te benutten, deze adviserende rol past hen namelijk niet. Oftewel: datgene wat de uitzendkrachten het hardst nodig hebben om op een duurzame manier transities te kunnen maken op de arbeidsmarkt wordt hen in grote mate ontzegd.
Het kan echt
Terwijl het best kan. We vragen onze opdrachtgevers om 4% van de totale loonsom beschikbaar te stellen voor duurzame opleiding en ontwikkeling. Een percentage waar zij voor dit doel graag akkoord mee gaan, in tegenstelling tot wat de uitzendbureaus beweren. Vervolgens bieden we onze medewerkers de mogelijkheid tot zelf-assessments, competentiegerichte trainingen, specifieke beroepsopleidingen en EVC trajecten. En het werkt. We zien ze langzamerhand meer zelfbewust worden. We merken dat ze nadenken over hun positie op de arbeidsmarkt en waar ze naar toe willen. We zien dat ze mondiger worden en zich (willen) ontwikkelen. En belangrijker nog: we zien dat ze bij beëindiging van de opdracht vaak kunnen doorstromen naar een nieuwe functie. En dát is waar duurzame flex voor ons om draait.
Eerdere bijdragen:
Over de auteur:
Dit Podiumartikel is geschreven door Pieter Molijn, directeur van Meurs en Molijn.
Over het podium:
Ook uw visie geven op ontwikkelingen binnen uw vakgebied? Plaats een artikel op MT Podium. Log in op mt.nl/profiel en voeg onder 'activiteiten' uw artikel toe. Interessante bijdragen worden meegenomen in de nieuwsbrief en op home geplaatst. MT Magazine publiceert bovendien periodiek 'Het beste van MT Podium'.
