Wie is de oprichter?
David Karp was niet zomaar een slimme tiener toen hij in 2007 Tumblr startte. Nadat hij zichzelf al op jonge leeftijd had leren programmeren, startte hij op zijn veertiende bij een animatiebedrijf, om daarna aan de slag te gaan als cto bij UrbanBaby.com, een website voor (aankomende) moeders, die in 2006 aan CNET werd verkocht. Met het geld dat hij hieraan over hield, startte Karp het softwarebedrijf Davidville. Samen met partner in crime Marco Arment (die later Instapaper bedacht) ontwikkelde hij onder andere senduit.com (een soort Wetransfer) en deed hij consultancyklussen voor verschillende bedrijven. Tegelijkertijd dacht hij erover om een eigen blog te starten, er was alleen één probleem: “Bij WordPress krijg je een grote, lege ruimte te zien die je moet vullen. Daar zag ik tegenop”, blikt Karp terug.
Wat de New Yorker zocht, was een makkelijke manier om zijn gedachten met de wereld te delen. Als hij in 2006 het fenomeen tumblelogging ontdekt, weet Karp dat hij de oplossing heeft gevonden: “Er was in die tijd een kleine groep hackers en ontwerpers die teruggrepen naar de begintijd van het internet, de tijd waarop je gewoon alles op één Geocities-pagina dumpte. Ze hadden een nieuw blogformat bedacht, waarbij ze korte updates op een mooie manier presenteerden, zonder dat er meteen een groot artikel van werd gemaakt. Ik wist meteen: dit wil ik ook voor mijn eigen blog.” Toen Karp zijn nieuwe uitlaatklep had ontwikkeld, vroeg hij zich af of het ook als platform voor anderen kon dienen. “Dat bleek een redelijk makkelijke stap, ik hoefde alleen een paar zaken, zoals een loginfunctie, aan het concept toe te voegen”.
Hoe veranderde zijn product de markt?
Het is dan november 2007, het blogplatform Tumblr is geboren. Het doet precies wat Karp voor ogen had voor zijn eigen blog: het delen van interessante zaken makkelijker maken, zo kunnen updates (filmpjes, foto’s, wat dan ook) met een paar muisklikken online worden gezet. Tumblr maakt bloggen ook socialer, door de volgfunctie en de reblog-functie (die er trouwens eerder was dan de retweet-optie van Twitter). In amper twee weken tijd na de lancering in 2007 maakten 75.000 gebruikers een eigen Tumblr-pagina aan. Niet slecht voor wat volgens Karp slechts bedoeld was als zijproject voor hem en Arment. “Maar ik wist wel hoe ik er op een slimme manier aandacht voor kon krijgen.” Allereerst benaderde Karp de bestaande tumblelog-gemeenschap, die het weer doorvertelde aan hun lezers. “Zij vonden het cool dat we hun ideeën hadden omgezet in een service voor een breder publiek. Ze begrepen het.” Zo ging het balletje langzaam rollen en groeide het aantal nieuwe aanmeldingen gestaag.
Ook de interesse van investeerders groeide door de jaren. De eerste investering, in 2007 door Spark Capital en Union Square Ventures, omhelsde nog maar 750.000 dollar, inmiddels zit er 125 miljoen dollar in het bedrijf, dat daarmee wordt gewaardeerd op 800 miljoen dollar. Karp vergelijkt Tumblr graag met de iPod van Apple. “De iPod werd door de jaren heen continu verbeterd onder invloed van betere en slimmere technologie, maar in principe was het vanaf het begin een perfect product. Dat geldt ook voor de zoekmachine van Google. Die is alleen aan de achterkant verfijnd, aan de voorkant ziet het er nog steeds hetzelfde uit. Ik hou van zo’n benadering en streef het voor Tumblr ook na. Ik wil niet zoals Facebook worden, waar alle creativiteit op elkaar wordt gestapeld tot een groot, monolithisch ding, al komt het bedrijf daar inmiddels langzaam van terug. Ik hou niet van groot, ik hou van perfectie.”
Hoe staat het bedrijf er nu voor?
Tumblr heeft wereldwijd inmiddels zo’n 57 miljoen bloggers aan zich gebonden, die dagelijks meer dan 60 miljoen postings plaatsen. De groei ging niet altijd even soepel, zo lag de site er in 2010 en 2011 geregeld uit. De oorzaak? Karp, schuldbewust: “Ik was nogal koppig in die tijd. Mijn investeerders hadden me subtiel gevraagd om extra mensen aan te nemen, ik had ze heel subtiel verteld dat ik een goed plan had om met het huidige personeel efficiënt door te groeien. Dat was nogal naïef van me.” Karp heeft ervan geleerd: het afgelopen jaar groeide zijn bedrijf van 17 naar 105 medewerkers, zo werd onder andere een vp engineering aangenomen die ervaring heeft met het opschalen van internetbedrijven. Daarmee heeft de New Yorker ook geaccepteerd dat hij niet meer de eenzame ondernemer is achter Tumblr (Arment verliet het bedrijf in 2010): “Opeens is mijn baby groot geworden. Dat ik nu opeens een groot bedrijf moet runnen is best een angstig idee. Ik heb er totaal geen ervaring mee.”
Ondertussen staan de volgende uitdagingen alweer voor de deur. Bijvoorbeeld: geld verdienen. Dat doet Tumblr al een beetje, door ontwerpers via een appstore-constructie blog-thema’s te laten verkopen, waarbij het zelf een percentage (tussen de 20 en 40 procent) van de opbrengst afroomt. De echte omzetstroom moet echter van adverteerders komen, al heeft het even geduurd voordat Karp overstag ging (“We’re pretty opposed to advertising”, zei hij in 2010). De afgelopen tijd heeft Tumblr verschillende advertentie-proposities uitgerold, waarmee Karp online marketing weer wat creatiever hoopt te maken. Lees: het zijn geen korte links om mensen naar een webshop te verwijzen, maar echt mooie reclames in de vorm van Tumblr-posts. “Ik probeer in de digitale wereld te doen, wat al jaren de normaalste zaak van de wereld is in offline marketing. De huidige online advertentievormen zijn niet inspirerend genoeg.”
Lees bij onze collega’s van Sync meer over de advertentiestrategie en ontwikkelplannen van Tumblr.
