Ik stap een oude garage in de hippe buurt SoMa in San Francisco binnen en wordt overvallen door een sterke chloorgeur. “Excuus”, zegt Brian Wong, de 25-jarige oprichter en CEO van Kiip, die komt aangelopen. “We hadden erg last van fruitvliegjes, dus we zijn even goed gaan poetsen.”
Het is een typisch Silicon Valley/startup-kantoor: rauw, industrieel, opvallende accessoires (in de hoek staat een Engelse telefooncel). Alles aan de ondernemer en zijn bedrijf, van Wong’s voorkomen en de inrichting van het kantoor tot de missie van het bedrijf (mobiel adverteren disrupten) schreeuwt Silicon Valley. En dan stropen de werknemers én CEO op vrijdagmiddag ook nog eens de mouwen op om van een fruitvliegjesplaag af te komen.
Geboren in: Canada
Bedrijf: Kiip
Gestart: 2010
Medewerkers: 120
Omzet: 20 miljoen dollar
Groeikapitaal: 31 miljoen dollar
Maar wat doet Kiip (een verbastering van het Engelse keep) precies? “We laten adverteerders beloningen aanbieden aan klanten die bepaalde momenten beleven”, zegt Wong een paar dagen eerder tegen het publiek van een lezing in het Nasdaq Entrepreneurial Centre in San Francisco, waar hij live geïnterviewd wordt ter gelegenheid van zijn nieuwe boek, The Cheat Code.
“Stel je voor dat je net een hardlooprondje met Runkeeper hebt afgerond. Dat is een moment, geregistreerd door de app. Een perfect moment om je door middel van een beloning aan een merk voor te stellen.” In het voorbeeld zou bijvoorbeeld een supermarkt via Runkeeper kunnen aanbieden om bij een locatie in de buurt een gratis sportdrankje op te halen. “Het gaat erom dat de adverteerder er niet alleen maar is,” legt Wong later aan me uit, “maar dat hij me helpt.”
Simpel
Het idee voor Kiip begon zes jaar geleden. Wong was net ontslagen bij Digg, een sociale nieuwsaggregator. “Google had iets aan zijn algoritme veranderd en opeens was Digg 20 procent van z’n bezoek kwijt”, zegt Wong. Vijf maanden nadat hij er begonnen was als business developer stond hij weer buiten. Maar hij hield er contacten aan over die later cruciaal bleken te zijn.
Niet veel later zat Wong in een vliegtuig. “Ik liep heen en weer in het gangpad en zag verschillende mensen op hun mobieltje spelletjes spelen”, zegt hij. “En ik zag dat ze gestoord werden door banneradvertenties. Dat moet toch beter kunnen, dacht ik. Wie heeft er ooit op zo’n advertentie geklikt?” En: “Zou het niet veel beter zijn te adverteren met een soort beloningssysteem?” Het ruwe idee voor Kiip, zijn mobiele advertentieplatform, was geboren.
Coca Cola
Zes jaar later mag hij grote adverteerders als Coca Cola en Unilever tot zijn klanten rekenen. 5000 apps hebben inmiddels het platform geïntegreerd. In 2010 werd hij een van de jongste ondernemers ooit die geld kreeg van een durfinvesteerder. In 2016 haalde hij 12 miljoen dollar op in een series C-investeringsronde (sindsdien staat de teller op 32 miljoen dollar totaal aan investeringen), is de verwachte omzet 20 miljoen dollar en is hij CEO van 120 werknemers. Sinds eind 2015 is Kiip winstgevend.
Het idee achter Kiip is verbazingwekkend simpel, maar wel een waar Wong een enorme industrie met ontzettend grote belangen mee tegen de schenen schopt. De advertentie-industrie werkt immers al decennia hetzelfde. Vindt je doelgroep en schotel ze in tekst of beeld een boodschap over je merk voor. In zijn boek beschrijft Wong het als volgt: “Op de belachelijke leeftijd van negentien jaar besloot ik in een industrie te springen die volgepropt zat met gevestigde multinationale adverteerders, velen van hen enorm en al actief sinds voordat ik geboren was.” Maar, zo schrijft hij: “Wat had ik te verliezen?”
Superpower
Het is nummer 1 van zijn 71 tips uit zijn boek The Cheat Code om succesvol te worden als ondernemer. Zet je angsten aan de kant – je hebt weinig aan ze. “Uiteindelijk gaat succes niet om IQ. Het gaat niet om een academische achtergrond. Niet om wie je kent of het geld dat achter je staat. Het gaat om jou. Om in het diepe springen, keihard te werken en daar lol in te beleven”, schrijft hij.
Toch is dat pas het begin. Een ondernemer heeft naast de bekende passie en doorzettingsvermogen ook een derde eigenschap nodig: het vermogen te compartimentaliseren. “Als ondernemer loop je elke dag tegen problemen aan. Je moet een set problemen in een laatje kunnen stoppen terwijl je je met het volgende laatje problemen bezig houdt, en die weer sluiten om de volgende te openen. Want als je verschillende soorten problemen allemaal tegelijk wil oplossen, kom je in de problemen”, zegt Wong.
Vind je superpower
Nog zo’n tip: vind je superpower. Een vaardigheid waar je heel erg goed in bent. Iets wat als je naar je carriere tot nu toe kijkt, er uit springt. Iets dat nooit echt moeite kost.
Voor Wong is dat “mensen heel erg enthousiast maken over wat dan ook.” Dat is een fijne vaardigheid voor een ondernemer, maar wat als je superpower minder voor de hand liggend, zoals heel netjes en opgeruimd zijn, is? “Dan ben je waarschijnlijk heel goed in het reduceren van chaos naar iets begrijpbaars. Je kunt goed prioriteren en zou een hele goede projectmanager kunnen zijn.”
Maar ben je ook een goede CEO of leidinggevende? “Zeker! We moeten af van het idee dat elke CEO een soort bombastisch charismatisch persoon is. Het gaat er uiteindelijk omdat je een goed leidinggevend team hebt, waarin je elkaar aanvult. Ieder heeft zijn eigen superpower en samen vorm je een soort team van superhelden.”
Bluf
Wongs team van superhelden/oprichters bestaat naast hemzelf uit Courtney Guertin en Amadeus Demarzi, twee programmeurs met eerdere ondernemerservaring die hij bij Digg had leren kennen. Dat zij besloten met hem in zee te gaan, vindt hij nog steeds ongelooflijk. Vergeet niet, Wong was op dat moment pas negentien. Hij had weliswaar al een universiteitsdiploma op zak (hij studeerde op zijn achttiende af) en korte werkervaring in Silicon Valley, maar hij was een jonkie.
Investeerders zagen dat ik de ballen had om het anders te doen
Dat werkte juist vóór hem, schrijft Wong in zijn boek. Toen hij op zijn negentiende zijn bedrijf pitchte bij investeerders, had hij geen idee van de regels en mores van durfkapitalisten. Hij had een soort schets van hoe Kiip eruit moest zijn en twee technische mede-oprichters. “Investeerders zagen dat ik de ballen had om het anders te doen”, schrijft hij. “Ik kwam over als een jongen die heel, heel erg gepassioneerd was over zijn idee – wat een verdomd goed idee was – maar die nog niet alles wist en ook niet deed alsof. En dat was precies goed.”
En zo kregen Wong, Guertin en Demarzi in 2010 hun eerste investering van 300.000 dollar van True Ventures. Ze konden aan de slag met het ontwikkelen van hun product. Dat was de taak van Guertin en Demarzi. Wong moest op zoek naar twee soorten klanten: app-ontwikkelaars die het platform wilden integreren, en adverteerders die geld wilden betalen om via het platform te adverteren. Die eerste groep bleek het probleem niet, “als er een mogelijkheid is om geld te verdienen willen partijen het altijd wel uitproberen,” zegt Wong.
Maar adverteerders had Kiip in het begin niet. Wong vond daar een slimme oplossing voor: hij kocht cadeaubonnen van grote bedrijven, die helemaal geen klant van hem waren, en bood die aan als beloning voor de zogenaamde ‘momenten’. “Op die manier konden we aan potentiële klanten laten zien wat de respons op hun ‘advertenties’ was, zonder dat ze een dollar hadden uitgegeven”, zegt Wong. Het leverde hem zijn eerste twee grote adverteerders op: Vitamin Water en Pop Chips.
Geluk
Wongs verhaal leest als een van die succesverhalen uit Silicon Valley waar iedereen het over heeft. Alsof alles hem voor de wind gaat. Hij zal vast hard werken, maar hij moet ook geluk gehad hebben om te komen waar hij nu is. Wong is de eerste die dat toegeeft, maar, zegt hij, “geluk is ook af te dwingen.” Het is nog zo’n tip uit zijn boek: “Fantastische dingen komen meestal voort uit het feit dat je je begeeft op een pad van mogelijkheden, en dat je slim genoeg bent er af en toe een te nemen.”
Voor Wong betekende dat: de vaardigheden in design die hij had opgedaan toen hij als zestienjarige een langdurige knieblessure had die hem in een rolstoel hield, en zijn vermogen alles en iedereen enthousiast te maken voor een idee, te combineren als business developer in een technologie-vriendelijke omgeving. Vancouver, zijn geboortestad, was daarvoor niet de juiste omgeving. Dus vertrok hij naar Silicon Valley. Hij wil maar zeggen: “Geluk is maakbaar. Zoek uit welke omgeving het meest bevorderlijk is voor jouw talenten en ga daarheen.”
Wees geen betweter
En als dat geluk je dan treft, wees open. Deel. “Wees geen betweter. Probeer altijd van iedereen te leren.” Dat geldt zowel voor grote investeerders als je mede-oprichters als de schoonmaker die het kantoor opruimt. “Het is moeilijk om ‘dom’ te zijn, je wilt indruk maken op mensen. Maar je wint het vertrouwen van anderen door ze jou iets te laten leren. En ze zullen vervolgens meer open staan voor jouw ideeën.”
