Beter een slecht plan met een goede ondernemer dan een goed plan met een slechte ondernemer, is een veelgehoorde uitspraak in investeerdersland. Het zegt alles over de selectieprocedure van informal investors. Dat geldt ook voor ondernemer en investeerder Annemarie van Gaal. Zij krijgt tal van businessplannen opgestuurd. Uiteraard kijkt ze of het plan realistisch is, maar het belangrijkste criterium is (de kwaliteit van) de ondernemer. “Ik krijg genoeg e-mails van ondernemers met businessplannen van een dertigtal pagina’s. Dat zijn vooral academische ondernemers die het allemaal heel mooi kunnen opschrijven, maar waarvan je al na vijf minuten weet: dat gaat ‘m niet worden. Dat soort plannen komt bij mij niet door de eerste selectie heen.”
Meest gemaakte fouten
Hoe je Van Gaal niet overtuigt? Ze krijgt veel plannen onder ogen die niet doordacht of vernieuwend zijn. Zoals een op te zetten webwinkel waar wellicht een aardige boterham mee te verdienen is, maar waar geen meerwaarde inzit. Dat is meer voer voor de bank dan voor een investeerder. Vaak bevat dat businessplan niet eens een begroting en plannen om bezoekers naar de website te trekken. Ook de ‘standaard’ businessplannen krijgt ze geregeld onder ogen: “Vaak zie je dat dit soort ondernemers zichzelf vanaf de eerste dag een flinke managementfee toekennen, een mooie leaseauto aanschaffen en ook nog een secretaresse in dienst nemen, want dat hoort er natuurlijk allemaal bij. Dan denk ik: veel succes, maar daar ga ik natuurlijk niet aan mee betalen.” Deze financieringsaanvragen verdwijnen overigens niet onbeantwoord in de prullenbak. Van Gaal zegt altijd iets van zich te laten horen.
Hoe kiest Annemarie Van Gaal
Het helpt dat de investeerder zelf ook ondernemer is, want ze ziet meteen wat voor vlees ze in de kuip heeft. “Ik ken de klappen van de zweep en weet wat ervoor nodig is om ondernemer te zijn. Ondernemersvaardigheden, maar vooral ook een stukje mentaliteit. Je moet tegen stress kunnen, slapeloze nachten overwinnen.” Van Gaal investeert vooral in de plannen waar een ondernemer echte commitment toont. Bevlogenheid, daar gaat het om. Van Gaal: “Dat moet ik bij een ondernemer voelen. Maar dan echt op een manier dat het door zijn aderen stroomt. Dat wanneer zijn plan niet doorgaat, hij net zo goed zelfmoord kan plegen, bij wijze van spreken.”
De bedrijven waarin ze investeert zijn divers, wat dat betreft genoeg kansen voor iedereen. “Ik investeer in veel verschillende branches en gebieden, want dat houd mij alert en scherp. Het is geen leerschool, want wat moet ik in de Chinese beveiligingsindustrie? Het is juist het omgekeerde; omdat ik er niets van af weet, kom ik vaak met de minst voor de hand liggende ideeën. Dus in dat opzicht ben ik geen traditionele investeerder.” Bovendien heeft Van Gaal – in tegenstelling tot veel andere investeerders – geen kortetermijnvisie en kijkt ze dus niet alleen naar wat de investering haar binnen vier jaar oplevert.
Geen twee kapiteins op een schip
Het lijkt erop dat Van Gaal dezelfde type ondernemers als zichzelf uitzoekt om in te investeren. Zorgt dat niet voor strubbelingen? “Als investeerder probeer ik niet de tweede kapitein op het schip te zijn. Maar daar moet ik wel echt voor waken. Ik betrap mezelf er continu op dat ik inhoudelijk ook iets wil zeggen, terwijl dat mijn rol helemaal niet is. Ik heb nog wel de neiging om over die lijn te stappen, ja.”
