Geen producten in de winkelwagen.
Moeten managers de waarheid spreken? Volgens de hedendaagse bedrijfsmoralisten wel. Je wordt bestookt door hun opvattingen over eerlijkheid en openheid.
Dat ze het helemaal mis hebben laat de grote politiek zien. De chef van de rooms-katholieken, Benedictus, vertelt in een geleerd betoog wat hij van de Islam vindt en krijgt de halve islamitische wereld over zich heen. Terrorismedreiging, een vermoorde non en een paar verwoeste kerkjes zijn het gevolg. Onze eigen Jan Peter had eenzelfde akkefietje aan zijn fiets hangen toen hij een paar maanden geleden in een nachtelijk debat de waarheid over het vertrek van Ayaan Hirsi Ali verklapte. De gevolgen zijn bekend. Nee, het advies om de waarheid te spreken is volledig verkeerd. Elke leerling-chef weet dat hij zijn woorden zorgvuldig moet kiezen, zaken moet weglaten of juist moet aandikken. De woorden zijn diens belangrijkste instrument en hij kan er niet zorgvuldig genoeg mee omgaan. Niet de waarheid telt maar het resultaat.
Terecht komt geregeld de vraag in managementteams aan de orde: “Hoe zullen we dit naar buiten brengen?”
Maar nu andersom: is het verstandig om als baas apert te liegen? Zolang je de leugen kunt volhouden en je er verder mee komt is er niets aan de hand en moet je het vooral doen. Het is je taak. Je neemt wel risico’s zoals het rumoer rond de Hongaarse premier Gyurcsany liet zien. Bandopnames lekten uit van een geheim gesprek waarin hij vertelde dat hij tijdens de verkiezingen gelogen had over de economische toestand van het land. De gevolgen waren niet prettig. Waarheid of leugen: het blijft modderen.
Joep Schrijvers is auteur van ‘Hoe word ik een rat' en andere kritische boeken over management, mens en maatschappij.
