Paul, de accountmanager van de Nederlandse dochter van een multinational doet vijftig procent van de omzet per jaar. Paul had vorige jaar ongeveer 800 collega's.
Paul wordt begin november plotseling ontslagen wegens fraude. Hij vraagt in kort geding doorbetaling van zijn loon. Voor het fraudeonderzoek heeft het bedrijf Hoffmann Bedrijfsrecherche ingeschakeld. Aan de kort geding rechter zeggen de medewerkers van Hoffmann dat de fraude niet is vast te stellen. Paul krijgt van de rechter gelijk. Zes weken na het ontslag krijgt Paul voor het eerst het Hoffmann rapport te zien. Merkwaardig genoeg staat hierin dat Paul wel fraude heeft gepleegd. Het bedrijf vraagt de rechter in januari de arbeidsovereenkomst met Paul te ontbinden wegens fraude. De rechter weigert het ontslag.
Het bedrijf vraagt opnieuw ontslag. En weer weigert de rechter. In deze procedures is boven water gekomen dat de directie de hand heeft in de handel die zij fraude noemt en Paul verwijt. De financiële directeur wordt opgeofferd. Inmiddels kan een ander directielid ook niet blijven en verdwijnt van het toneel. De General Manager is nog over. Kort geleden is gebleken dat hij als getuige belangrijke informatie heeft verzwegen. De werknemers van het bedrijf hebben het wel gehad. De een na de ander stapt op en nu zijn er nog 350 medewerkers over. Het bedrijf lijdt inmiddels verlies. Hoffmann brengt voor haar onderzoek EUR 150.000,00 in rekening. De kosten voor de advocaten van het bedrijf zijn ongeveer hetzelfde. Ik ben de advocaat van Paul. Hij vraagt mij vaak wat ik zou doen als ik de advocaat van het bedrijf was. Schaakt u wel eens tegen uzelf? Dan weet u dat deze vraag niet objectief te beantwoorden is.
Marcus Draaisma is advocaat arbeidsrecht en partner Palthe Oberman Advocaten, arbeidsrecht specialisten
