Jarenlang heb ik gedacht dat alleen talentvolle mensen uitzicht hadden op een gelukkig of succesvol leven. Dat er dus ook best veel mensen bestaan die nergens écht in uitblinken. En dat voor hun enkel de left-over kutbaantjes ter beschikking lagen.
Maar waar komen al die burn-outs en die confronterend lage job-satisfaction-cijfers onder al die talentvolle mensen dan vandaan?
Op een verkeerd pad
Dat komt, weet ik nu, doordat velen weliswaar hard werken aan hun doelen, maar zich op een verkeerd pad begeven. Ik weet dat, omdat ik het zelf allemaal heb meegemaakt. Ik durf zelfs te beweren dat ik de meest gecoachte, meest getrainde en meest geteste professional ben van Nederland. En toch ben ik ooit beland op een koers die me rechtstreeks de vernieling in had kunnen helpen.
Dat zit zo: als HTS-ingenieur en dienstplichtig KMR-Officier der Nederlandse Marine stonden er rotten recruiters bij de poort van Willemsoord op me te wachten. Het was 1991, en ik was ’hot’. De vraag naar IT’ers was immens en de uitstromende luitenants waren op een of andere manier gewild in het bedrijfsleven.
De besten van de besten
Ik kon mijn geluk niet op toen ik geselecteerd werd voor hét IT-bedrijf waar iedereen destijds wilde werken: BSO van Eckart Wintzen! De besten van de besten kwamen daar terecht en werden ook nog eens geweldig verder opgepoetst. Enthousiast als ik ben ging ik vol aan de slag met m’n POP. Ik ben ge-Myers Briggst, 360 graden gefeedbackt, ge-BIG5’t, ge-enneagramt en in al mijn gaten ge-ASS-esst.
Uitkomst: ik had talent voor commercie. Wauw, een IT-brain mét sociale vaardigheden! Wat een zeldzame combi en daarmee was ik verzekerd van een gouden toekomst. Totdat mijn dik 50.000 gulden kostende MD-traject werkelijkheid werd en ik doodongelukkig, strak in het pak met mijn veel te grote nieuwe leasebak, van klant naar klant moest.
Oftewel: ik had talent voor sales. Maar ben ik daarmee ook een goede verkoper? Het meest confronterende moment was toen ik halverwege op weg naar een klant, diens secretaresse me belde dat hij ziek was en ik vervolgens luid juichend omkeerde.
Fokking ijsvrijfriemels
Denk eens goed na over wat dit betekent; als je op je 28ste, midden in de kracht van je bestaan, fokking ijsvrijfriemels in je onderbuik voelt als je hoort dat je je duur gecoachte functieprofiel níet hoeft uit te voeren… Nou, dan is er iets goed mis! Ik durf nu te beweren dat talent niet meer dan 50 procent vertegenwoordigt van iemands uiteindelijke succes. Als je koers niet matcht met je passie gaat al je talent verloren.
Heel dat blinkende cv blijkt klatergoud als het uitleven ervan jou geen energie geeft. Let op: iedereen heeft talent én iedereen heeft passie. Maar het zijn wel twee dingen. Dus wat ons te doen staat is ’slechts’ te zorgen dat beide evenredig serieus worden genomen. Alleen dan ben je compleet en kun je al kwispelend waarde toevoegen zonder energie te verliezen.
