Hoe maak je ‘minder’ cool?

Laatst was mijn kindje jarig. Skot werd 1. Skot is niet de naam van mijn zoon of dochter, maar het is het bedrijf in overhemden dat ik een jaar geleden ben begonnen. En dat werd niet gevierd met knallende champagne flessen, ballonnen en een baby die steeds verbaasd in de camera kijkt. Het werd “gevierd” met hard werken en overpeinzingen hoe de markt verder kan worden veroverd zonder dat het geld kost. Veel geluk voor de bedrijfsvaders die na 1 jaar wel een knalfeest kunnen geven. Maar ik geloof dat 99% van de eigenaren in hetzelfde schuitje als ik zitten.

Vaak benoem ik dat de missie van mijn onderneming, een 100% duurzame mode industrie, een lange reis is. En daarmee zal ook mijn eigen werk een lange reis worden. Dan is het soms best jaloersmakend om te kijken naar unicorns, miljardairs van onder de 30 en gasten met een simpele doch briljante vondst. Ik moet vaak tegen mezelf zeggen dat dit de happy few zijn en dat ik moet uitgaan van mijn eigen kracht. Het product moet goed zijn, de doelgroep duidelijk en volledige klantfocus. Geen steken laten vallen onderweg en je komt er wel. And we’re marching on.

En toch is dit niet een blog om alle zwoegers van de Sprout-community een hart onder de riem te steken. Tenminste, niet alleen dan. Hoed af voor de redactie, die door een subtiele aanpassing in haar key-line, ook aandacht geeft aan het feit dat ondernemen niet alleen maar een lange lijst met succesverhalen is.

Minder

Nee, wat ik hier eigenlijk wilde delen is een thema wat ik maar wat graag wil oplossen. Het is al deels in de titel verklapt. Hoe maak je “minder” cool?

Ik zal het kort uitleggen: we vreten met z’n allen deze aarde op. Dat vind ik zonde en slecht voor het perspectief van onze kinderen. En de wetenschap is er allang over uit: de enige manier om in balans te raken met met een wereld die ook geschikt is voor latere generaties is als wij stoppen met onze overconsumptie.

Nog korter: minderen dus. 

Rukboodschap

En dat is natuurlijk een rukboodschap. Dat wil niemand. Minderen zit niet in de natuur van de mens. Iedereen wil groeien, iedereen wil meer. Het heeft met energie, instandhouding van de soort en trots te maken. Hoe onmogelijk is het dan om in te zien dat we deze wereld alleen redden als we (vooral het rijke westen dan) met zoiets als de helft van onze spullen moeten? De helft van de mensen? De helft van ons eten?

Toch groeit het besef bij veel mensen dat er wel iets moet gebeuren. Tuurlijk. Iedereen wordt wat bewuster. De één gaat wat minder met de auto, de ander eet vaker vegetarisch. Da’s hardstikke leuk natuurlijk, en goed ook. Maar van dat soort initiatieven gaat je hart niet sneller kloppen. Het geeft geen kick, geen energie en niet het gevoel van winnen. YES!!! Weer de thermostaat een graadje lager gezet!

Groeien

Hoe mooi is het als die werelden wel te combineren zijn? Het gevoel van winnen krijgen door iets niet te doen. Groeien door te minderen. Hebben jullie een idee? Ik ben werkelijk benieuwd hoe anderen hier over denken en óf mensen denken dat het kan.

Groeien door te minderen. Het klinkt paradoxaal maar ik geloof er heilig in. Nu nog een simpele doch briljante vondst doen en dan kunnen we de champagne laten knallen!