Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob heeft ook een iPhone

Bob is divisiedirecteur van een groot concern. Hij doet zijn best. Deze keer stuurt zijn nieuwe iPhone hem naar Arnhem.

VAN Bob
AAN Karin
ONDERWERP Mijn eerste mailtje via mijn iphone

 

Hoi Karin,
Dit is hem dan, mijn eerste mailtje via m’n iPhone… Krijg je hem binnen? Poeh, ik ben wel even bezig geweest om dit ding te begrijpen. Ik ben nu onderweg naar mijn klantafspraak, met Veensma in Hengelo.
Bob

Hoi Bob,
Je mailtje is binnen, fijn dat-ie werkt! Maar eh.. volgens mij werkt je elektronische agenda nog niet helemaal goed. Je moet niet naar Veensma in Hengelo, dat is donderdag. Je moet naar Hoffman in Breda. En o ja, Bob, nog even over vanochtend: het stoorde de rest van het mt toch wel dat je steeds met je nieuwe toestel bezig was en almaar ‘Verdomme zeg!’ zei. Men kreeg niet het idee dat je luisterde.
Karin Schouwenaars
PA to the CEO

Hoi Karin,
Vervelend zeg, want ik ben al een heel stuk richting Hengelo. Tenminste, volgens de navigatie, want volgens mijn iPhone ben ik in de buurt van Arnhem. Heb ik nou weer iets verkeerds gedaan met dat ding? Ja, sorry van vanochtend, maar in het weekend deed alles het, na veel moeite, en nu ineens niet meer. Heel irritant. Kun jij Hoffman bellen en zeggen dat het wat later wordt? D’r is namelijk ook wat aan de hand met mijn belfunctie.
Bob

Bob,
Ik heb ze gebeld en gezegd dat je wat later komt. Waar ben je nu eigenlijk?
Karin Schouwenaar
PA to the CEO

Karin,
Ik sta op een parkeerplaats in de buurt van Amersfoort. Ik ben nu de gebruiksaanwijzing nog eens aan het doornemen, zodat ik kan bellen. Ik zie nu wel dat mensen mij bellen, maar ik krijg zelf geen contact. Stefan heeft al drie keer gebeld. Kun jij hem vragen wat er aan de hand is?
Bob

Bob,
Ik heb Stefan gebeld en die vraagt of je zijn mailtje al hebt gelezen. Heb je dat? Het is nogal urgent: Hoofdkantoor wil met spoed contact, zegt hij.
Karin Schouwenaars
PA to the CEO

Karin,
Ik zie helemaal geen mailtje van Stefan. Wat een kutding zeg. Ja, sorry hoor, maar ik sta nu al een kwartier op die parkeerplaats en van die gebruiksaanwijzing word ik helemaal gek. En dat ding piept ook nog eens voortdurend. Betekent dit dat de batterijen op zijn? Nee toch hè? Kun jij me helpen, Karin, alsjeblieft?
Bob

Bob,
Rustig, Bob, altijd rústig blijven: dat is wet nummer 1 als zo’n apparaatje even niet meteen doet wat je wilt. Volgens mij heb je willekeurig al aan veel te veel knoppen gezeten. Dat lost echt niks op, Bob, dan wordt het alleen maar erger.
O ja, ik heb Stefan gebeld en die wil aan het eind van de dag een conference call met Hoofdkantoor met jou erbij. Die heb ik nu dus ingepland. Maar komt die nou door in je agenda? En ga je nu nog richting Breda? Je hebt nog maar een uur.
Karin Schouwenaars
PA to the CEO

Karin,
Nee, er komt niks door in mijn agenda, hij is ineens helemaal leeg zelfs en dat ding piept nog steeds en dat ik niet aan al die knoppen moet zitten had je me dan ook wel wat eerder kunnen vertellen. Nou, ik ga maar richting Breda, voor zover het nog zin heeft allemaal. Wat een kutding, wat een kutdag…
Bob

Bob,
Doe nou even rustig zeg. En kan je taalgebruik wat netter alsjeblieft? Zo ken ik je helemaal niet.
Karin Schouwenaars
PA to the CEO

Karin,
Sorry, echt sorry. Ik bedoelde het niet zo. Het werd me gewoon even allemaal te veel met die iPhone.
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bob,
Nou oké, maar blijf wel rústig, hè, vooral op de weg. Rij gewoon naar Breda en leg alsjeblieft dat ding even weg. Als je terugbent leg ik je wel uit hoe alles werkt. Heus, als je het eenmaal doorhebt is hij echt enorm gebruiksvriendelijk.
Karin Schouwenaars
PA to the CEO

Karin,
Ik moet het even kort houden. Ik had dat ding weggelegd, maar toen belde hij ineens weer wel, heel vreemd, en zonder na te denken pakte ik hem en zag dat Hoofdkantoor belde en toen werd ik erg nerveus en drukte ik weer verkeerd en toen raakte ik van de weg af… Ik sta nu langs de weg en de politie eist nu een alcoholtest, ja, te gek voor woorden.
Bel jij Hoffman af? En o ja, kun je kijken of mijn Nokia nog ergens ligt? Dank je!
Bob

Meer Bob de manager?

Europa straks derde wereld? Innovatieleider dreigt openluchtmuseum te worden

Over honderd jaar zou de EU weleens de nieuwe 'derde wereld' kunnen zijn, schrijft startup-founder Lennart Kooy in een opinieartikel. 'Moeilijk voor te stellen vanuit je luie stoel, kijkend naar je grote nieuwe tv, maar als je naar de cijfers en trends kijkt, lijkt het eerder waarschijnlijk dan een fantasie.'

europa innovatie lennart kooy
'Als ik moet kiezen tussen een Amerikaanse of Europese oplossing, neig ik automatisch naar de Amerikaanse optie', schrijft startup founder Lennard Kooy.

Stel je voor dat ‘onze’ AI-robots het zware werk doen voor Amerikaanse en Chinese orchestratie-AI’s, vergelijkbaar met hoe goedkope arbeid uit Afrika en Zuidoost-Azië wordt ingezet om te produceren wat wij nodig hebben.

Stel je voor dat de EU alleen nog waarde heeft als toeristische bestemming voor Amerikanen en Chinezen, waar zij onze gebouwen en kunst bewonderen als overblijfselen van een beschaving die ooit de wereld leidde. Zoals wij nu naar Egypte reizen om ons te vergapen aan de piramides en farao’s. Europa als openluchtmuseum.

Het verval van Europese innovatiekracht

De EU heeft vrijwel al zijn innovatiekracht verloren. Er zijn nauwelijks sectoren waarin Europa nog een leidende positie heeft. Vijftig jaar geleden waren de economieën van de oorspronkelijke EU-landen en de VS nog vergelijkbaar in omvang. Vergelijk je dezelfde zes EU-landen van toen met de VS nu, dan is Amerika meer dan twee keer zo groot. Dit is het resultaat van decennia waarin Europa zijn voorsprong heeft verspeeld.

De cijfers spreken boekdelen. In de afgelopen vijftig jaar heeft de EU slechts een handvol bedrijven voortgebracht die een marktwaarde van meer dan 10 miljard euro hebben bereikt. In de VS zijn dat er honderden, en in China tientallen.

Dit gaat niet alleen over beurswaarde: het betekent dat de echte economische macht, de beslissingsbevoegdheid en de richting van innovatie steeds meer in Amerikaanse en Chinese handen komt te liggen. De welvaart verschuift daarmee naar de regio’s waar deze bedrijven hun hoofdkantoren hebben. Het is een stille maar gestage exodus van economische invloed.

Lees ook: Europa’s pijnlijke conclusie: onze beste startups vluchten naar Amerika

Stabiliteit boven innovatie

Hoewel de EU officieel één interne markt vormt, blijft de praktijk anders. Onze markten zijn versnipperd: elk land heeft zijn eigen regels, taal en culturele barrières. Daarbij verdrinken we in regelgeving die bedoeld is om ons te beschermen, maar die innovatie juist verstikt.

In Silicon Valley gedijt men op ambitie en risico’s, waar falen wordt gezien als een essentiële stap naar succes. In Europa is falen echter een smet op je cv, een teken van onbekwaamheid dat je jarenlang achtervolgt.

Deze culturele angst voor mislukking zorgt ervoor dat veel potentiële ondernemers hun dromen nooit durven najagen. We hebben een systeem gecreëerd dat stabiliteit boven alles verkiest, maar vergeten dat echte vooruitgang vaak voortkomt uit het nemen van risico’s.

Voorkeur voor Amerikaans

Tot overmaat van ramp kiezen we technologisch gezien bijna standaard voor Amerikaanse producten en diensten. Niet alleen omdat ze vaak beter zijn, maar ook omdat we succes eerder toekennen aan vreemden in San Francisco dan aan onze buren.

Zelf betrap ik me hier ook op. Als ik moet kiezen tussen een Amerikaanse of Europese oplossing, neig ik automatisch naar de Amerikaanse optie. Dit is een self-fulfilling prophecy: door ons gebrek aan vertrouwen in Europese innovatie maken we het onze eigen bedrijven nóg moeilijker om te groeien en excelleren.

Is herstel mogelijk?

Herstel begint met erkenning en acceptatie van het probleem. Maar de vraag is of deze achteruitgang überhaupt nog te keren is. En zo ja, hoe veranderen we dan van koers voordat het te laat is? Want als we zo doorgaan, wordt Europa misschien nog sneller een openluchtmuseum dan we denken.