Je hart volgen. Dat is wat de meeste mensen willen. Waar dat toe leidt, is voor iedereen anders. Voor mij is dat op dit moment ondernemen. Iets creëren. Bouwen. Neerzetten. Het liefst vanuit het niets naar iets.
Inmiddels loop ik al een tijd met een idee rond. Het is niet het enige idee dat ik heb gehad, maar wel het idee dat het meest is blijven hangen. En ergens tijdens mijn reis, toen ik bij zonsopgang over het uitgestrekte kurkdroge landschap in Noord-Argentinië keek, besefte ik dat ik dit wilde gaan doen.
Zie ook: waarom Pascal Ontijd stopt met SnappCar
Bord voor je kop
Wat het precies is kan ik nu nog niet zeggen. Maar wel dat ik zeker weet dat ik hier een bedrijf van wil maken. En zo moet het gaan. Of je nou zelf iets hebt bedacht of aanhaakt bij iemand anders, je wilt starten met een idee dat sterk genoeg is om je superman stuwkracht te geven. En een bord voor je kop natuurlijk.
Je moet ook lef hebben om naar je hart te luisteren. Want het is een stuk makkelijker om gewoon ergens in dienst te zijn. Minder verantwoordelijkheid, meer geld aan het einde van de maand, meer tijd voor leuke dingen, geen financiële risico’s en een hoge hypotheek kunnen afsluiten voor een duur huis. Toch? Niet voor mij.
Kriebel
Ik wil het grootste deel van mijn tijd niet kwijt zijn aan iets waar ik later op terugkijk als verloren tijd. Als je wilt ondernemen dan zal je dit herkennen. Maar ik heb wel geleerd dat willen niet hetzelfde is als wensen. Dat zie ik veel om mij heen. Gewens. Niets mis mee overigens. Maar als het niet constant kriebelt, en jeukt naarmate het langer kriebelt, dan is er waarschijnlijk geen sprake van echt willen.
Alhoewel je jezelf ook behoorlijk voor de gek kan houden met het verzinnen van excuses om het niet te doen. Dat is zonde! Dan haalt de tijd je in.
Begin gewoon
Als je eenmaal weet wat je wilt dan is het vrij overzichtelijk. Dan begin je gewoon. Want als je begint, kom je er snel achter wat moet volgen. Misschien is het toch niet precies wat je wil. Het lijkt erop, maar je zoekt net wat anders. Als je geluk hebt dan voelt het goed.
Beginnen hoeft niet meteen te betekenen dat je jezelf diep in de schulden steekt om in het avontuur te duiken. Daarmee bedoel ik vooral: werk het idee goed uit, praat er met potentiële gebruikers over, maak een eenvoudige business case, teken een prototype en probeer een co-founder te vinden. Maar trek het hoe dan ook uit het theoretische. Zo maak je van je wens wil.
Helemaal niets
Overigens gaat het een stuk makkelijker als je al een keer begonnen bent. Zeker als je al een keer een bedrijf als SnappCar hebt opgebouwd. Daar ben ik me bewust van. Maar ook dan nog is het een grote uitdaging. Ik houd zelf van beginnen met niets. Met als groot nadeel dat er dan ook echt helemaal niets is (haha).
Voor Sprout schrijf ik het komende jaar een serie verhalen over de verschillende fases die ik doorloop bij het bouwen van mijn bedrijf. De onderwerpen volgen de uitdagingen waar ik – en straks we – mee bezig zullen zijn: het samenstellen van het founding team, het bepalen van strategie en het bouwen van een prototype, financiering ophalen, het bouwen en lanceren van een MVP. En de start van het bedrijf met daarbij het neerzetten van het team en de uitvoering van de strategie. Een kijkje in de keuken dus.
