Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Een menselijk onderonsje

In deze column vertelt Arnold Blits over hoe het zelfs tussen mensen die elkaar waarderen en vertrouwen toch makkelijk mis kan lopen in hun communicatie en feedback.

 

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

“Ze hebben m’n presentatie tot de grond afgebrand! Ze begonnen gewoon met elkaar te kletsen terwijl ik daar als een lul met die afstandbediening stond!….. Hoe vond jij ‘m? Jij hebt gisteren naar de laatste versie gekeken!”
“Ehm…”
“Haakten ze af bij die voetbalparallel?”
“Nee… Jawel…!”
“Hoezo? Begreep jij het ook niet?”
“O, ehh… wel toen je het uitlegde. Uiteindelijk wel…”
“Waarom zei je dan niks? Ik liet 'm je niet voor niets van tevoren zien!”
“Ik weet het niet. Je was er zo blij mee… En ik dacht dat zij het misschien wel in één keer zouden snappen.”
“Dat is gelul! Jij luistert tien keer beter dan die idioten! Als jij het niet in één keer snapt, maak ik bij die lui helemaal geen kans!”
“Sorry…Ik weet niet wat ik moet zeggen. Het spijt me echt”.
“Damn!… Ok, zand er over. Maar laten we eens tot de bodem gaan: waarom zei je verdorie niets?”
“Ja, weet ik veel. Je was zo…zo blij met die presentatie. Met die voetballertjes”.
“Wat is dat nou weer voor gelul! Ik vroeg je om feedback! Je geeft mij zo vaak feedback! En je neemt zelden een blad voor de mond! Je bent één van de weinigen binnen deze toko wiens input ik überhaupt vertrouw!”
“Hee, dat is volledig wederzijds!”
“Ok dan! Wat is dan het probleem met aan mij gewoon te zeggen dat het niet logisch is om de CFO met een keeper te vergelijken! Jij bent misschien wel de enige hier van wie ik dat direct zou aannemen en er nog wat aan zou doen ook!”
“Misschien is dat wel het probleem…”
“Wat? Hoezo?”
“Hoe zal ik zeggen. Ik heb hier ook maar één, hooguit twee, mensen van wie ik echt wil horen dat ik m’n werk goed doe. Zelfs van m’n directe baas wil ik het niet aannemen, want die weet nauwelijks hoe ik de dingen echt voor elkaar krijg. Natuurlijk durf ik je feedback te geven als je kort door de bocht in een meeting bent of zo bent. Maar met die presentatie was het wat anders. Jij…nee, IK heb het gewoon soms nodig dat er iemand is aan wie ik mijn juweeltjes kan laten zien. Je weet wel; van die dingen die je uit het niets creëert en waar je dan zelf helemaal achter staat. En dat die ander er dan echt naar kijkt, begrijpt wat er voor nodig was om ze maken en dat die dan een gat in de lucht springt! Daar doe ik het voor. Snap je?”
“O, dus je bent bang dat als je mijn juweeltje afkraakt, ik het ook bij jou ga doen!”
“Toen je mij die presentatie liet zien, was ik dat eigenlijk wel, ja. Stom hè?”
“……….”
“Koffie?”

Arnold Blits
 

Natuurlijk overwicht is aan te leren: zo ga je van chihuahua naar olifant

Jij bent de expert, maar in vergaderingen kom je er amper tussen. Je begint met je uitleg, maar je wordt onderbroken of zelfs gekleineerd. Wat jij mist is natuurlijk overwicht. Het goede nieuws: dat is aan te leren.

natuurlijk overwicht marinda hall still ze gaat wat zeggen

De knop van Marinda Hall gaat om wanneer ze als 15-jarige een bijbaantje krijgt in een subtropisch zwemparadijs. Het is haar taak om op te letten: wie leegt zijn fles shampoo in het bubbelbad? Wie smeert zich in met mayonaise om sneller van de glijbaan te gaan?

Ze doet eerst haar mannelijke collega’s na, maakt zich groot en schreeuwt tegen bezoekers dat ze moeten ophouden. Het gevolg: ze wordt totaal genegeerd of ze krijgt een grote bek terug. Soms wordt ze zelfs in het water gesmeten. Afdruipen, maar dan letterlijk.

Zo leert Hall dat ze voor meer natuurlijk overwicht gewoon haar eigen stijl moet ontwikkelen. Ze zoekt voortaan oogcontact en geeft subtiele nee-knikjes aan jongens die de fout in dreigen te gaan. Dat werkt, ook omdat niemand gezichtsverlies lijdt.

Natuurlijk overwicht is niet zo natuurlijk

Natuurlijk overwicht is dus niet zo natuurlijk. Het vereist zelfkennis, het goed kunnen inschatten van situaties en het publiek. En de flexibiliteit om gedrag en de boodschap aan te passen om het doel te bereiken. Maar die mix moet wel authentiek blijven; kopiëren en acteren werkt niet.

Vandaag staat Hall als dagvoorzitter op vele podia in Nederland, werkt ze als communicatiedeskundige en expert in natuurlijk gezag. Op 15 mei wordt haar eerste boek Stil, ze gaat wat zeggen gelanceerd. Daarin vertelt ze over dat bijbaantje in het zwembad, maar er staan meer eigen ervaringen in.

Ze helpen allemaal om uit te leggen hoe je van binnen en van buiten meer natuurlijk gezag kweekt. Hall koppelt aan de lancering van haar boek een symposium en de oprichting van een nieuw genootschap voor vrouwen.

Het spotlight-effect helpt

Voor MT/Sprout focussen we op een aantal tips uit haar boek die werken voor iedereen: m/v/x. Wat doe je niet en wat doe je wel om je natuurlijk gezag te versterken?

Niet doen: je publiek vertellen hoe bloednerveus je bent voor die presentatie. Zelfs al staan de rode vlekken in je nek en het zweet in je handen, schrijft Hall. Door je zenuwen te delen, geef je je toehoorders een ongemakkelijk gevoel. Ze kunnen je namelijk op dat moment niet helpen.

Lees ook: Dit is de grootste blunder bij presentaties (die bijna iedereen maakt)

Wel doen: vertel iemand die je vertrouwt hoe nerveus je bent. Vraag hem of haar om een bemoedigende knik, glimlach of duim omhoog tijdens je presentatie. En als die collega niet aanwezig is, vertrouw dan wat meer op het spotlight-effect.

Mensen denken vooral aan zichzelf, niet aan jou. Je bent niet het centrum van de aandacht, de wereld draait echt niet om jou. Zelfs wanneer je op het podium staat, zitten mensen vaak niet op te letten.

Tem die bewijsdrang

Niet doen: overcompenseren wanneer je je onzekerheid wil verbloemen. Je bent jezelf dan groter aan het maken dan je bent. Je bezig met hoe deskundig je overkomt. Hoe je slim kunt inhaken met je opmerkingen.

Juist omdat je zo met jezelf bezig bent, legt Hall uit, mis je de connectie met je gesprekspartner en sla je de plank mis.

marinda hall
Marinda Hall is een expert in natuurlijk overwicht. Foto: Peter Roelofs

Bewijsdrang gaat ook over kilo’s aan woorden gebruiken om een zo compleet mogelijk beeld te schetsen. Vooral in online vergaderingen is dat een valkuil, omdat je de reacties van de luisteraars niet goed kunt zien, vooral de non-verbale niet.

Zie dat niet als een signaal om jouw punt op een andere manier uit te gaan leggen, meer voorbeelden te geven, of verder te gaan verdiepen. Betrouwbaar overkomen is niet alles wat jij weet of belangrijk vindt in de hoofden van anderen te persen.

Wel doen: Gun jezelf de rust in je hoofd om te focussen op je werk in plaats van je imago. Maak je opmerkingen, wanneer ze relevant zijn, niet wanneer je onzekerheid oplaait.

Betrap je jezelf erop dat je maar aan het doorratelen bent? Stop, zegt Hall. Onderbreek jezelf, zeg dat het wel genoeg is geweest van jouw kant. Vraag liever hoe je collega’s ertegen aankijken.

Lees ook: Waarom assertief zijn niet helpt bij grenzen stellen

Loop niet op de troepen vooruit

Niet doen: de oplossing in de groep gooien, zelfs al zie jij die van mijlenver aankomen. Dat zal alleen maar tot weerstand en frustratie leiden. Jij hebt al de kans gehad om over risico’s, stakeholders en andere zaken na te denken.

De anderen niet en dus word je genegeerd of wordt jouw oplossing meteen aan de kant geschoven.

Wel doen: Natuurlijk overwicht gaat niet over op de troepen vooruitlopen. Het gaat over ze meekrijgen en over invloed hebben. Geef je collega’s de tijd en de ruimte om zelf tot een conclusie te komen.

Breng eerst het probleem in de groep. Laat de anderen er even over nadenken. Wanneer ze er klaar voor zijn, breek je in op het gesprek met de oplossing. Formuleer die oplossing niet als een vraag, wees stellig, kort en krachtig en kom met duidelijke argumenten.

Maak van die chihuahua een olifant

Niet doen: bewegen als een chihuahua. Druk doen, zigzaggend door de kamer gaan, snel afgeleid zijn, onrustige blikken werpen, zo beschrijft Hall jouw gejaagde gedrag. Daarmee wek je alleen maar de indruk dat je zenuwachtig bent.

Zo maak je de mensen om je heen onrustig. Je laat ze namelijk onbewust denken aan gevaar, ze worden alert.

Wel doen: gecontroleerd en bewust bewegen, levert meer aanzien op. Laat je inspireren door de bewegingen van de olifant, is de tip van Hall. Doelbewust, kalm, jij laat je niet gek maken en door niets intimideren.

Sta rechtop, zo straal je meer kracht uit. Houd je hoofd stil in plaats van schuin en knik niet te vaak om iets te bevestigen. Let ook even op je gezicht wanneer je geconcentreerd bent. Frons je je wenkbrauwen en knijp je je ogen dicht?

Lees ook: Nerveus? Zo krijg je je zenuwen onder controle

Let op je resting bitch face

Met zo’n resting bitch face lijk je chagrijnig, afwijzend, veroordelend, waarschuwt Hall. Mensen worden dan bang van je. Voeg iets toe aan je uitdrukking. Hou je duim en wijsvinger bij je kin, zodat je een meer denkende houding aanneemt.

Loop je altijd met een Barbie-glimlach rond? Dan vragen de mensen zich af of die wel echt is. Maskeer je hiermee je onzekerheid? Wil je soms aardig worden gevonden? Je komt met een brede glimlach wel warm over, maar ook minder competent. Zet die glimlach dus niet vast op je gezicht, wees selectiever voor meer natuurlijk overwicht.

marinda hall stil ze gaat wat zeggen

Stil, ze gaat wat zeggen – Iedereen overtuigen met natuurlijk gezag is geschreven door Marinda Hall. Het boek is onder meer te bestellen via managementboek.nl.

.

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

.