Eigenlijk werkte het eerste diagnostisch centrum van Loek Winter een paar jaar illegaal. Toen pas werden de regels veranderd, waardoor hij volop aan de slag kon. In 1997, twee jaar na de start, draaide hij zijn eerste winst. De productiviteit ligt hoger dan bij een ‘gewoon’ ziekenhuis, weet hij. “We doen 35.000 verrichtingen per jaar. Dat is per laborant én per vierkante meter veel productiever dan elders.” Winters’ initiatief werd niet met open armen ontvangen. “Ik heb mijn folders liggen bij concurrerende ziekenhuizen. Dan bellen ze me op en zeggen dat ze dat niet leuk vinden. Ik zeg dan: “Maak je niet druk, joh. Jij doet het toch veel beter.”
‘Publieke stolp’
Waarom is ondernemen in de zorg zo’n lastig karwei? Zaken die in andere branches in een vloek en een zucht geregeld zijn, duren in de zorg soms jaren. Maar er is een kentering gaande, constateren Klaas Meersma en Eric Bassant, die een serie interviews hielden met zorgondernemers. Particulier initiatief is niet meer weg te denken, en zorgondernemers zijn niet langer de paria’s zoals ze onder Paars II werden gezien. “Van de grote politieke discussies trekken ze zich weinig aan. Ze lopen op de wetgever vooruit en trekken hun eigen plan. Ze hebben wel last van de regels, maar de ondernemers laten zich daardoor niet afschrikken. Radioloog Winter opende al in 1995 een diagnostisch centrum, toen iedereen zei dat dit niet kon binnen de bestaande regelgeving”, schrijven de auteurs.
De overheid heeft een sterke hand in de zorg, er ligt een ‘publieke stolp’ overheen en van een vrije markt is dus geen sprake. Dat maakt ondernemen in de zorg een vreemde eend in de bijt, menen Meersma en Bassant. Toch zijn het ondernemers die de eerste barsten in die publieke stolp slaan, zoals Hans van Putten, oprichter van de Thomashuizen, en Erik Veldhuizen, initiatiefnemer van het MRI Centrum. En dat betekent logischer werken. “Een radioloog kan hier door de bedrijfsopzet en de langere openingstijden vele malen meer Mri’s doen dan in een ziekenhuis.” En over winst maken: “de discussie of een zorgonderneming nu wel of geen winst mag maken vind ik van een onbegrijpelijke onbenulligheid. Waarom is het zo erg als ik of mijn aandeelhouders winst nemen? Siemens verdient toch ook aan mij?”
Een kwestie van lange adem
Interviews met zorgondernemers
Klaas Meersma & Eric Bassant
U kunt dit boek kostenloos aanvragen bij Houthoff Buruma. Stuur een e-mail naar: [email protected]
