Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Powerkoppels: allebei een topbaan, dankzij elkaar

'Het gaat niet om een gelijke score.' Allebei carrière maken én samen zorgen voor de kinderen. Het kan, bewijzen steeds meer powerkoppels. Zo doen ze dat.

Powerkoppels Daan en Merel Kooning

‘Ik ben ervan overtuigd dat als je echt betrokken bent bij je familie, dat je een completer mens maakt’, zegt Joep Dijkhuis (35), senior manager Business Model Transformation bij Deloitte Consulting. ‘En dat maakt je weer beter in je werk.’ Hij en zijn vrouw Lenneke (38) zijn een echt powerkoppel. Hij zit in het Director-traject van Deloitte Consulting en zij is directeur bij Randstad Nederland. Ze ontmoetten elkaar zestien jaar geleden tijdens hun studietijd in Maastricht.

Dat ze beide carrière wilden maken, was al gauw duidelijk. Ze hebben nu allebei een leidinggevende functie, maar hun drie jonge kinderen komen op de eerste plaats. Ze dragen allebei gelijk bij aan het huishouden.

Ongelijkwaardigheid

Vroeger was het normaal dat moeder thuis bleef voor de kinderen, zodat vader zich op zijn carrière kon richten. Dat is inmiddels niet meer vanzelfsprekend. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) blijkt dat in 2018 van alle stellen met kinderen zo’n 78 procent allebei werkt. Maar dit zijn lang niet altijd gelijkwaardige carrières. Bij meer dan de helft (58 procent) van alle paren met minderjarige kinderen werkt de ene partner fulltime en de andere parttime.

Nederlandse vrouwen besteden per dag meer dan 4 uur aan onbetaald werk, zoals huishoudelijke taken en zorgen voor de kinderen. Dat blijkt uit cijfers van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Voor mannen is dat flink minder: 2 uur en 25 minuten. Bovendien werken mannen nog steeds vaker fulltime dan vrouwen. Vaak is zo’n ongelijke verdeling een praktische oplossing. Maar hoe zit dat met partners die allebei heel ambitieus zijn?

Dual career couples

Gedragswetenschapper Jennifer Petriglieri sprak meer dan honderd ‘dual career couples’. Ze schreef een boek over de voordelen, nadelen en uitdagingen die daarbij komen kijken, zowel op werk- als privégebied. ‘Uit onderzoek blijkt dat ze meer economische vrijheid, een betere relatie en lagere kans op echtscheiding hebben’, schrijft Petriglieri.

Voor Joep is deze situatie helemaal niet bijzonder: ‘Dat één van beide een stap terug zou doen, is nooit een onderwerp geweest.’ Hij kent veel gezinnen waarbij zowel moeder als vader een baan hebben met veel verantwoordelijkheid, maar begrijpt ook dat het niet voor iedereen vanzelfsprekend is. ‘Veel van onze combinatie komt vanuit Lennekes vermogen om zoveel tegelijk te doen’, zegt hij. Voordat ze kinderen kregen, deed zij bijvoorbeeld een fulltime tweede master naast haar fulltime baan. ‘Als je partner dat vermogen heeft, is het makkelijker om het resterende deel in te vullen.’

Lenneke: ‘Dat dit kan, zit ‘m ook in de aard van ons werk. Als directeur en leidinggevende dragen we verantwoordelijkheid en zijn we de baas over onze eigen agenda. Dat maakt ons flexibel.’

50/50? Dat hoeft niet altijd

Zo’n 50/50 verhouding is een mooi streven, vindt Petriglieri. Tegelijkertijd blijkt uit haar onderzoek dat het eigenlijk niet belangrijk is of je een ‘gelijke score’ haalt. ‘Het gaat erom dat je een balans vindt waarin beide partners zich goed voelen’, zegt ze. ‘Wees continu nieuwsgierig naar elkaars wensen en ambities.’

Bij powerkoppel Daan (42) en Merel Kooning (40) is de gelijke verdeling bijvoorbeeld minder vanzelfsprekend. Ze zijn twintig jaar bij elkaar en hebben drie jongens van 7, 6 en 3 jaar. Samen met zijn zakenpartner heeft Daan drie tandartspraktijken in Den Bosch. Merel heeft ook een eigen tandartspraktijk in Rosmalen. Daarnaast heeft ze een eigen bedrijfskledinglijn en schreef ze onlangs een boek, Mama rijdt een Bentley. Daarin beschrijft ze hoe ze haar carrière en gezinsleven combineert ‘zonder concessies te doen’.

‘In Nederland zijn we behoorlijk ouderwets en dat geldt ook bij mij thuis’, vertelt ze. Dat was anders toen ze nog geen kinderen hadden. ‘We zijn beide ambitieus en willen carrière maken. Toen we aan een gezin begonnen, kozen we daarom voor een nanny. Dat werkte goed: een maand na de geboorte van onze eerste kon ik alweer aan het werk.’

‘Ik wil mijn kinderen leren kennen’

Dankzij de nanny konden Merel en Daan allebei blijven werken en af en toe zelfs een weekendje samen weg. Later werd het gecompliceerder, vertelt ze. ‘Nu onze drie kinderen wat ouder zijn, hebben ze echt aandacht en opvoeding nodig. Bovendien vind ik het belangrijk om regelmatig aan het schoolhek te staan. Ik wil mijn kinderen leren kennen, werken kan later nog.’

Ze besloot personeel in dienst te nemen, zodat ze zelf een dag minder kon werken. Vanaf dat moment was er een meer traditionele verdeling, al kon Merel niet stilzitten. In de avonduren begon ze haar startup en schreef ze het boek. ‘Ik maakte nog steeds heel veel uren, maar mijn timing is meer op de kinderen afgestemd’

In de praktijk is Merel het meest verantwoordelijk voor het huishouden. ‘Ik trek het van nature naar me toe’, vertelt ze. Zij denkt dat het een typisch vrouwelijke eigenschap is. ‘Het is soms best frustrerend.’ Hoe lost ze dat op? ‘We praten veel met elkaar en spreken dromen en ambities uit. Vaak is je geliefde echt bereid iets te doen, maar dan moet je dat wel aangeven. Respecteer elkaars verschillen en bovendien: gun elkaar wat.’

Elkaar helpen carrière maken

Je kunt elkaar juist vooruit helpen, weten ook Lenneke en Joep. ‘Dat het gelukt is om allebei carrière te maken, is juist dankzij onze relatie’, vindt Lenneke. ‘We dagen elkaar uit, geven ruimte en we moedigen elkaar aan. Nadat de kinderen naar bed zijn, pakken we een glas wijn en hebben we het regelmatig over ons werk. We lijken veel op elkaar qua ambitie, maar we verschillen ook vaak van mening. Hij brengt me nieuwe inzichten en stelt kritische vragen.’

Zo zat Lenneke in een groot verandertraject, waarbij ze ook zware, impopulaire besluiten moest nemen. ‘Joep helpt me de feiten op een rij te zetten en er zakelijk naar kijken.’

‘Hij geeft met zwaartekracht’

Ook Daan en Merel praten regelmatig over werk. ‘In het begin meer over het tandartsvak, later meer over het runnen van een bedrijf’, vertelt Daan. Merel: ‘We zijn een ontzettend goede match, juist dankzij onze verschillen. Ik ben creatief en het nadeel daarvan is dat ik soms even verbinding met de realiteit verlies. Hij kan me met beide benen op de grond kan zetten. Hij geeft me zwaartekracht.’

Daan vindt Merel vooruitstrevender dan zichzelf. ‘Ik hinkel erachteraan’, zegt hij. ‘Als zij met haar website aan de slag gaat, dan doe ik haar na.’ Zo ook als het gaat om de kinderen. ‘Sinds een jaar ben ik zelf ook een dag minder gaan werken’, vertelt Daan. ‘Ik wil genoeg energie en tijd hebben om een leuke papa zijn.’

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Voor zijn werk naar Azië

Ook de situatie van Joep en Lenneke verandert. Ze verhuizen in mei voor Joeps werk naar Singapore, Lenneke zegt haar baan op. ‘Het is een heel bewuste beslissing’, zegt ze. ‘We gaan voor Joeps werk, maar ook omdat wonen en werken in het buitenland voor ons al heel lang een gezamenlijke droom is. Het kwam er steeds niet van, dit is het moment.’

De eerste paar maanden zorgt zij dat het gezin zijn draai vindt in Singapore. ‘Daarna ga ik ook een nieuwe uitdaging aan. Misschien voor Randstad Azië, misschien een ander bedrijf. Ik ben meer gedreven dan ooit: dit gaat mij verrijken.’

Tips van de powerkoppels:

  • Lenneke: ‘Deel je ervaringen, de leuke en de vervelende. Zo blijf je aangesloten op elkaars wereld.’
  • Joep: ‘Praat met elkaar over dilemma’s op het werk. Je partner is objectief, maar staat ook aan jouw kant. Dat helpt mij altijd vooruit.’
  • Merel: ‘Denk niet meteen in onmogelijkheden, maar spreek wensen en ambities uit.’
  • Lenneke: ‘Daag elkaar uit. Ga meningsverschillen niet uit de weg.’
  • Daan: ‘Gun elkaar ruimte, of dat nu meer of minder werken is.’
  • Merel: ‘Zoek verbinding en help jezelf en de ander om dromen waar te maken.’