‘Hoe is het? Druk.’ Zo luidt het standaard antwoord van veel Nederlanders. Maar hoe druk hebben we het nu precies? En werken we écht zo hard? Dat blijkt best mee te vallen. Gemiddeld werken we 1,400 uur per jaar. En daarmee staan we volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OECD) op de 35ste plek van landen waar het hardst gewerkt wordt. Bovendien zijn we kampioen deeltijdwerken. Nergens ter wereld wordt er zoveel parttime gewerkt als bij ons, zo blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Te veel werken, te weinig baby’s
Neem dan Zuid-Korea. Daar wordt per jaar 2069 uur per jaar gewerkt. Dat is meer dan in welk eerste wereldland dan ook. Dat dit wellicht een beetje veel is, lijkt de Zuid-Koreaanse regering zich nu te realiseren. Door de enorme werkdruk zijn de Zuid-Koreanen niet alleen minder productief, ze hebben ook geen tijd of energie voor seks. Mede als gevolg daarvan werden er veel te weinig kinderen geboren. Het geboortecijfer in het land is de afgelopen decennia flink gedaald. En dus heeft de regering het maximale aantal werkuren per week terug geschroefd van 68 naar 52 per week.
Overigens kan het altijd erger. In Mexico en Costa Rica zijn de werkdagen nog langer. De Mexicanen werken gemiddeld 2,225 uur per jaar en de Costa Ricanen 2,212.
Dat er in de top-drie van landen waar het langst gewerkt wordt geen westers land staat, is geen toeval. Volgens een aantal onderzoeken van de International Labor Organization (ILO) wordt er in landen met gemiddeld veel lage inkomen en midden-inkomens meer gewerkt dan in rijkere landen.
Gratis: longread over Vitale Reputatie
Deze gratis longread over Vitale Reputatie is een samenwerking tussen MT en Zilveren Kruis.
lees verder
Een speciaal woord voor je ‘dood werken.’
Japan mag dan een rijk en ontwikkeld zijn, ook daar is het niet zo best gesteld met de work-life balance van de bevolking. Het gemiddelde aantal werkuren mag dan op 1,713 liggen. Hier staat tegenover dat er wettelijk geen maximaal aantal uren is dat je als werknemer verplicht bent te werken. Het gevolg: sommige Japanners werken zich letterlijk dood. Ze hebben er zelfs een woord voor: karoshi. Hiermee worden mensen bedoeld die overlijden door stress-gerelateerde verschijnselen zoals een hartaanval of zelfmoord vanwege te veel druk op het werk. In het jaar 2015-2016 werden er maar liefst 1,456 karoshi-gevallen geconstateerd. Maar volgens de Japanse vakbonden zou dit cijfers wel eens een stuk hoger kunnen liggen omdat er over veel gevallen niet bericht wordt.
Ok. Dit zijn een paar extreme voorbeelden. Maar hoe staan we er nu precies voor ten opzichte van de rest van de wereld? Volgens de ILO worden de langste werkdagen gemaakt in Azië. In de meeste landen (32%) is er geen maximum aan het aantal werkuren per week. En slechts 4% houdt zich aan een werkweek van maximaal 48 uur. Iets vergelijkbaars geldt voor Latijns-Amerika, waar 34% van de landen geen maximum aantal werkuren heeft. Ook in het Midden-Oosten staat het er niet zo best voor. In acht van de tien landen daar is het toegestaan om mensen meer dan zestig uur per week te laten werken. En in Afrika werkt maar liefst een derde van de mensen meer dan 48 uur per week.
Burn-out door werk?
Betekent dit dat we ons in Nederland aanstellen? Nee. Maar misschien is de vraag wel in hoeverre we ons werk de schuld kunnen geven van onze oververmoeidheid.Want laten we eerlijk zijn, naast het werk moeten we ook gewoon een heleboel dingen van onszelf. Zo gaan we alle familieverplichtingen af, hebben we tientallen hobby’s en zitten we uren op onze telefoon. En ja, dat alles bij elkaar vreet energie.
