Ruim honderd jaar na het wereldsucces van overgrootvader Anton met de beroemde Philips-gloeilamp, proberen achterkleinzonen Warner Philips (35) en Frans Otten (37) datzelfde kunstje te herhalen. Niet als keiharde multinational, maar met een investeringsmaatschappij, Tendris, die ondernemingen en projecten opzet met een duurzaam karakter. Samen met drie andere partners hanteren zij het uitgangspunt dat mensen niet gestraft moeten worden voor milieuvriendelijke keuzes. Philips: “De keuze voor duurzaam mag niet ten koste gaan van de portemonnee. Wij draaien het dus om. Milieuvriendelijk gedrag moet juist beloond worden.”
Het lijkt op het eerste gezicht een onmogelijk uitgangspunt, maar het kan. Zo verdiende Tendris eerder 20 miljoen euro aan de verkoop van groene stroom-leverancier Durion.
Geld dat, zo stellen Philips en Otten, weer wordt geïnvesteerd in andere duurzame projecten. Een daarvan is de superzuinige gloeilamp die Tendris medio volgend jaar op de markt brengt. Deze lamp, die is gebaseerd op led-technologie, gaat zo’n honderd keer langer mee dan een gewone gloeilamp. Volgens Warner Philips is het namelijk al heel lang mogelijk een gloeilamp te maken die niet kapot gaat. Maar de meeste gloeilampfabrieken, waaronder Philips, maken volgens hem een bewuste, commerciële, keuze voor zwakkere materialen, waardoor de lamp kwetsbaar is en veel sneller kapot gaat.
Hebben ze al nagedacht over de naam van het product? “Misschien moet hij maar eens de Otten-lamp gaan heten”, grijnst Warner Philips. “Serieus, dat is niet uitgesloten, we hebben best gevoel voor humor. Maar het zou natuurlijk ook een mooie stunt zijn als we iets met de naam Philips zouden doen. Daar zijn we nog niet uit.”
Voor meer over Tendris en Philips, zie het artikel ‘Groene Geldmachine’
Nepondernemers
Vorig jaar bekenden Warner Philips en Frans Otten in een interview niet meer zoveel op te hebben met het bedrijf waar hun beide vaders nog in de raad van bestuur zaten. Volgens de nieuwe Philips-generatie zijn alle oude idealen en het sociale denken van het familiebedrijf verdwenen.
Met name de beloning van het topmanagement is de twee jonge ondernemers een doorn in het oog: “Toen Philips nog een familiebedrijf was, werd verdiend op een manier waarvan werd gezegd: je kunt er prettig van leven. De directie van nu zegt: wij zijn ondernemers. Maar dat zijn ze helemaal niet! Het zijn op-de-winkel-passers, managers die geen enkel risico lopen. Lopen ze het risico door henzelf geïnvesteerd geld kwijt te raken? Nee!’”
