Layar, bekend van zijn Augmented Reality browser, stapt in print. Met een bescheiden missie: revitalising the publishing industry.
Layar behoeft nauwelijks introductie: in 2009 opgericht door drie mobiele marketeers kwam het met een dienst die vrijwel onmiddellijk een wereldwijde hype werd: augmented reality voor de smartphone. De augmented reality browser van Layar projecteerde een extra informatielaag over het beeld van diens camera. Vliegtuigen spotten, koophuizen bekijken of monumenten: Layar was science fiction in de binnenzak.
Businessmodel
Geld was nooit een probleem: venture capitalinvesteerders waren dol op Augmented Reality en hapten toe, tot en met Intel aan toe. Maar geld verdienen aan de browser? Dat was van later zorg. De drie oprichters van Layar riepen vooral dat ze zoveel mogelijk gebruikers en toepassingen wilden verzamelden voor hun augmented reality browser, en dat het verdienmodel zichzelf een keer zou aandoen.
Layar Vision
Maar terwijl het aantal mensen dat met hun smartphone extra info zoekt bij vliegtuigen, koophuizen of bezienswaardigheden bleef steken, hebben ze zelf hard gewerkt aan een eigen killer app. Vorig jaar al kwam Layar met dit systeem, toen nog onder de naam Vision. Claire Boonstra, Raimo van der Kleyn en Maarten Lens-FitzGerald eindelijk een businessmodel hadden: uitgevers gaan betalen voor het gebruik van Vision.
Van print naar web
Hoe het werkt? Richt de smartphone op een pagina die is getagged via Layar Creator en de virtuele knoppen en vlaggetjes verschijnen boven de verschillende artikelen in een tijdschrift. Even iets op Facebook zetten, meteen naar de webshop waar die kekke lamp te koop is of een kaartje bestellen voor een voorstelling: zo gepiept. En het fraaie: op het drukwerk zelf zijn geen codes aangebracht: die is als pdf geupload naar de database van Layar, die hem onmiddellijk herkent. De lezer moet wel de moeite nemen de app te installeren, en het is nogal gehannes om de pagina goed in beeld te houden. Op de iPad werkt het fijner.
QR code voorbij
Want dat is het wel. Vision is als naam weer op de achtergrond verdwenen. voortaan noemt Layar zijn print-online verbinder gewoon Layar. En het is wat ons betreft een alternatief voor de QR-codes die een beetje lelijk en inflexibel zijn: een verwijzing naar een url, meer zit er niet in zodra de boel is gescand. Met Layar zweven knoppen met verschillende functies boven de tekst af afbeelding en die virtuele toevoegingen zijn zelf vorm te geven. Bovendien – maar dat is werk in uitvoering – biedt Layar een uitgebreide analysetool erbij, waarmee het gebruik is te volgen.
Linda, VT Wonen, VPRO-gids
Nadat Linda (het lijfblad van Claire Boonstra, verzekerde ze ons) een primeur had die een breed publiek trok, bewees VT Wonen met een shoppinggids hoe goed Layar print met online verbindt: leuk lampje gezien, klik op de smartphone en je hebt hem besteld. De Vpro-gids had een paar weken terug ook een Layar-editie, voor de enkeling die de Linda had gemist.
Nut en noodzaak
Kan je niet naar de laptop lopen om een product te bestellen? Natuurlijk, maar het moment waarop je op de bank met een tijdschrift zit, heb je daar even geen zin in. En het snel delen van een gedrukt artikel door er een foto van te maken is niet echt handig. Als je langs een billboard loopt, is de smartphone al helemaal onmisbaar om de boodschap daarop om te zetten in een transactie. Zo verbind je de printwereld met de online wereld. En dat is vanuit het perspectief van de aanbieders van print bijna noodzaak: want wat is er nog virtueel aan een wereld, waarin miljarden aan e-commerce en advertentiedollars omgaan? Precies: de printwereld heeft dringend behoefte om een naadloze aansluiting te vinden op online. Zoals de Layarmensen dat weer zo bescheiden uitdrukken: we're revitalizing publishing industry.
Uitgeverij gered?
Daar valt nog wel een boom over op te zetten. Wie gelooft dat papier op zijn retour is, zal Layar, QR code en andere foefjes om lezers van papier naar online te lokken een tijdelijke stoplap vinden: alles gaat op de tablet. Maar papier zal niet zo snel verdwijnen. Onder journalistieke media vindt een slachting plaats, maar tijdschriften, reclamedrukwerk, billboards en flyers: papier is nauwelijks weg te denken, al is het maar als aanjager van transacties die elders plaatsvinden. De moeizame opmars van QR code leert wel, dat het publiek nog duidelijker zal moeten worden overtuigd van nut en noodzaak om een Layar app te installeren en te blijven gebruiken. De deel- en koopknoppen lijken daarvoor een goed middel.
Creator gemak
Layar biedt in zijn tweede leven genoeg mogelijkheden. En die komen vanaf deze week dus via Layar Creator voor iedereen beschikbaar. Het is een gebruiksvriendelijke dienst waarmee iedereen drukwerk in pdf kan uploaden naar de Layarserver om het daar te koppelen aan links, deelknoppen voor Twitter en Facebook en nog zo wat. Wij hebben er vijf minuten mee gespeeld en het was een makkie. Zo zorg je dat op het oog ingewikkelde technologie breed beschikbaar komt.
De Layar-oprichters over hun reddende app:
Kassa
En zo gaat die kassa dus rinkelen. Layar hanteert namelijk het model dat heroïnedealers ook gebruiken: tot 1 augustus scoor je de eerste paar keer gratis, maar zodra de uitgever en zijn lezers verslaafd zijn aan Layar, komt er geld aan te pas. Vijftien euro per gelayarde pagina, of een bundel van 100 pagina's voor 1000 euro. Wie advertenties duldt, kan Layar gratis gebruiken. Toch handig voor het krantje van de hockeyclub.
Hier een demo van Layar:
