Sociale media, mobiele telefoons en internet veranderen de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Die nieuwe realiteit is nu al te zien.
Deels is de nieuwe realiteit natuurlijk helemaal niet zo nieuw meer. Kijk naar de mobiele telefoon en hoe die in de afgelopen jaren al heel veel werkprocessen heeft aangepast. Als ik naar het recruitmentvak kijk, waar ik veel van weet, is de opkomst van mobiel een enorme revolutie geweest, die echter bijna niemand als zodanig ervaart. Nog geen 20 jaar geleden was iemand bellen echter een probleem. Je moest als recruiter eerst de secretaresse omzeilen als de kandidaat überhaupt al op zijn werk gebeld wilde worden. Anders moest je proberen om 's avonds de kandidaat thuis te bellen. Voorwaar geen sinecure. De mobiele telefoon heeft dit hele proces veranderd. Een nieuwe realiteit, die we echter razendsnel als normaal zijn gaan ervaren.
Crisiscommunicatie
Eenzelfde soort ontwikkeling zie je nu bij mobiel internet. In hoge snelheid wordt dat gemeengoed, wederom een nieuwe realiteit waar veel partijen moeite mee hebben. Net als met de intrede van het gewone internet moeten er in veel gevallen organisatiestructuren voor worden aangepast. Afdelingen communicatie hebben veel moeite met de 'realtime revolutie', want zij zijn gewend te overleggen hoe ze gaan reageren. Maar daar is in die nieuwe realiteit helemaal geen tijd meer voor. Eén dag later ben je al een eeuwigheid te laat. Alles gaat nu met de snelheid van crisiscommunicatie. Ook dat is een nieuwe realiteit, waarmee veel bedrijven nog worstelen.
Uitbesteden
Als ik kijk naar de manier waarop werk gedaan wordt, komen we in een nieuwe realiteit die voor veel bedrijven (nog) ver weg is. Ik heb eerder dit jaar voor een van mijn startups in India een uitbesteding gedaan voor een nieuwe applicatie. 'Oppassen', roept iedereen dan. En terecht, want de code die terugkwam was slecht. We hebben daarna echter dezelfde partij een kans gegeven het op te lossen. Kost inderdaad weer wat extra geld, maar de totale kosten zijn nog steeds vele malen lager dan het in Nederland laten bouwen. Zelfs als het nu weer niet werkt, kunnen we het hele product nog een keer laten bouwen en dan zijn we nog steeds goedkoper uit.
Helft van het budget
Dit besef dringt ook langzaam bij grote bedrijven door. Recent hoorde ik het verhaal van een grote multinational, die een mobiele app wilde laten maken. Hun normale leveranciers vroegen er 150.000 dollar voor, terwijl ze maar een budget van 50.000 dollar hadden. Ze hebben het toen, net als ik met mijn startup deed, uitgezet op elance.com. De aanbiedingen die ze kregen waren tussen de 10.000 en 15.000 dollar. Ze hebben het vervolgens door twee partijen laten bouwen, hebben de beste gekozen en zo zaten ze op de helft van het budget. Ook dat is de nieuwe realiteit, die voor de meeste bedrijven echter nog heel ver weg is.
Verbluffend
Een vergelijkbaar voorbeeld hoorde ik recent van een groot Nederlands bedrijf. Voor een project wilde dat bedrijf een variant op het logo. Dat moet natuurlijk aan alle huisstijlregels voldoen, maar er zat ook haast achter. Het normale reclamebureau was duurder dan het budget toestond en kon niet op tijd leveren. Men koos er daarom voor, bij hoge uitzondering, om dit uit te besteden via Brandsupply, met alle huisstijl regels erbij. Het resultaat was verbluffend. Voor een fractie van het budget had men keus uit veel heel goede logo's. Ook dat is de nieuwe realiteit, wederom voor de meeste bedrijven nog heel ver weg.
Innovatielabs
En tot slot nog een voorbeeld op het gebied van R&D. Ik sprak recent een groot IT-bedrijf dat nu 'innovatielabs' had gemaakt. Eén daarvan stond in het hart van Sillicon Alley in New York, want zo zei deze vicepresident, echte toppers willen niet aan de rand van de stad werken waar wij normaal zitten, die willen in het hart werken. Dat klopt ongetwijfeld. Maar de eigenlijke vraag is: willen die echte toppers wel via een normale loondienstconstructie voor je werken? En hoeveel kost het wel niet om 100 toppers van over de hele wereld in New York onder te brengen? En wat levert je dit op? Het kan werken, maar waarom werk je niet (ook) met bijvoorbeeld Innocentive? Daar heb je toegang tot duizenden toppers en kun je tegen wederom relatief geringe bedragen hele goede ideeën krijgen.
Quantified self
Zo was er recent een farmaceutisch bedrijf dat in het openbaar vroeg wat ze met 'Big Data' konden, welke voorbeelden er waren en op welke deelgebieden van farmaceutisch onderzoek dit toegevoegde waarde kon brengen. Ze kregen honderden inzendingen, voor een totaalbedrag van zo'n 10.000 euro. Het bedrijf moet natuurlijk nog wel aan de slag met die informatie, maar hun interne onderzoekers hebben in elk geval veel richting gekregen.
1.000 dollar
Een van die richtingen is het gebruiken van 'quantified self' voor het doormeten van het effect van medicijnen met allerlei voedsel. Dat weet ik, want bij die honderden inzenders zat ook deze schrijver. Het zijn namelijk niet alleen Indiërs die online op deze platformen actief zijn. Ik won 1.000 dollar in deze Challenge, een aardig bedrag, zeker als je bedenkt dat ik nooit door een farmaceut op dit gebied gevraagd zou zijn en dat ik nog geen 2 uur geschreven heb aan de paper. Maar ook dat is de nieuwe realiteit, die in Europa nog ver weg lijkt, maar in de VS steeds meer omarmd lijkt te worden.
Geen revolutie
Dus die nieuwe realiteit? Die is er deels al. Bedenk maar eens hoe het werk ging voor het internet, voor de mobiele telefoon en voor social media. Kijk vervolgens eens rond wat er nog meer mogelijk is, wat anderen doen en zie welke realiteit er aan het ontstaan is. Zoals het internet slechts heel beperkt sectoren heeft doen verdwijnen, zo zullen de nieuwe ontwikkelingen ook niet alles doen veranderen. Het is geen allesomvattende revolutie, het is geen verandering van vandaag op morgen. We hebben nog steeds vaste telefonie, boeken, cd's, kranten, winkels. Maar we hebben ze wel steeds minder en we gebruiken ze ook minder. Sommige dingen veranderen, sommige dingen blijven hetzelfde. We hebben echter wel een nieuwe realiteit.
