Exact is wederom de beste digitale dienstverlener in de categorie financiële software volgens de MT-lezers. De drie hoogstgenoteerde bedrijven stonden in 2015 op dezelfde posities.
In de categorie 'Finance-software' wordt gevraagd naar het oordeel over partijen met boekhoudsoftware en andere software gericht op de financiële administratie van bedrijven. Ook ERP-systemen vallen hier onder. Dit zijn de meest genoemde partijen, met het percentage respondenten dat het bedrijf aanbeveelt:
Dit verhaal komt uit de meest recente papieren editie van Management Team, die 30 juni verschenen is en in het teken staat van de lijst van de beste digitale dienstverleners. Ben je nog geen abonnee? Vraag deze editie dan hier aan als gratis proefnummer!
Datakolonialisme: de verborgen uitbuiting achter de AI-revolutie
Wat voor impact heeft AI eigenlijk buiten Silicon Valley? AI-watcher Madhumita Murgia ziet uitbuiting, discriminatie en ongelijkheid, vooral bij kwetsbare groepen. Ze geeft in een nieuw boek talloze voorbeelden van dat datakolonialisme.
De meeste verhalen over AI focussen op de succesverhalen van big tech in Silicon Valley. Madhumita Murgia, de AI-watcher van de Financial Times, kijkt naar de impact van AI op de rest van de wereld. In In de schaduw van AI dat volgende week verschijnt, leidt haar zoektocht onder meer naar het ‘datakolonialisme’.
Dat concept is afkomstig van de sociologen Nick Couldry en Ulises Mejias. Murgia omschrijft het kort als ‘een soort landjepik waarbij mensenlevens worden omgezet in een constante datastroom’.
Ze ziet echter meer parallellen: de macht en de middelen zijn geconcentreerd bij enkele bedrijven, maar de schadelijke effecten zijn voor de anderen. Vrouwen, mensen van kleur, migranten en vluchtelingen, godsdienstige minderheden, armen en mensen met een beperking, somt ze de slachtoffers op in haar boek.
Verkeersborden labelen voor Tesla
Zij ondervinden disproportioneel veel hinder van AI-technologieën, vindt Murgia. Vooroordelen, negatieve stereotyperingen zijn nog maar het topje van de ijsberg. ‘De dataficatie van de samenleving is niets meer of minder dan een nieuwe vorm van plundering en onderdrukking.’
Murgia is niet tegen AI, integendeel. Ze heeft er haar journalistieke carrière aan gewijd. Ze noemt zichzelf ook een ‘onverbeterlijke techno-optimist’. Maar dat betekent niet dat ze de ogen sluit voor de consequenties: de ingrijpende veranderingen in onze samenleving.
Ze brengt die in haar boek voor het voetlicht via tien heel persoonlijke verhalen van gewone mensen. Bijvoorbeeld dat van Ian Koli die woont en werkt in Nairobi, Kenia. Voor het bedrijf Sama labelt hij vooral beelden voor gebruik in zelfrijdende auto’s. De computers van Tesla’s, Ubers en BMW’s moeten een straat kunnen ‘lezen’.
Koli tekent vakjes rond alle voorwerpen die hij ziet op de video’s van chauffeurs. Andere voertuigen, mensen, dieren, bomen, stoplichten, vuilnisbakken, wolken en zebrapaden. Zonder dat menselijke werk blijven zelfrijdende auto’s blind.
Sama is niet het enige bedrijf dat zulke diensten aanbiedt. Het is een snelgroeiende industrie, die in 2030 zo’n 17 miljard dollar waard zal zijn, geeft de auteur aan. In Brazilië trainen uit Syrië gevluchte artsen medische software die helpt bij de diagnose van prostaatkanker. In Venezuela categoriseren werklozen modeproducten voor commerciële webshops.
‘Straatarme vrouwen in Metiabruz, een moslimwijk in Kolkata, labelen clips met stemmen voor de Echo-speaker van Amazon. Hun werk verdoezelt een publiek geheim: dat AI-technologie niet autonoom leert, maar afhankelijk is van de input van miljoenen mensen’, schrijft Murgia.
Madhumita Murgia, de AI-watcher van de Financial Times en auteur van het boek ‘In de schaduw van AI’. Foto: David Levenson/Getty Images
Verborgen leger
De content op YouTube, TikTok, Instagram, op shoppingsites en ChatGPT: het is allemaal gelabeld en gecategoriseerd door ‘het verborgen leger’ van datawerkers. Vaak afkomstig uit kwetsbare groepen, onderbetaald, ze hebben geen rechten, geen onderhandelingskracht, maar wel een zwijgplicht.
De bedrijven zelf zeggen dat ze de mensen willen helpen om zich los te maken uit de armoede of moeilijke omstandigheden. Dat ze hen kansen willen geven. Toch ziet Mugli in de praktijk een ander verhaal.
‘De data-industrie veroorzaakt dezelfde onoverbrugbare kloven en dezelfde vormen van ongelijkheid die zijn ontstaan in sectoren als de kledingindustrie en it, die altijd veel hebben uitbesteed.’
Datawerkers zijn het fundament van AI-technologie, maar ze krijgen enkele dollars per uur betaald. Als dit wordt afgezet tegen de prijs van een Tesla of de waarde van een Elon Musk, dan is het verschil enorm. Ook deze arbeiders moeten mee kunnen profiteren van de boom in AI, vindt ze.
Ander voorbeeld van datakolonialisme: de markt van diagnostische hulpmiddelen op basis van AI. De enorme ontwikkeling ervan is grotendeels aangezwengeld door privébedrijven, zoals Amazon en Google. Tegen 2028 zou de markt hiervoor tussen de 4 en 7 miljard dollar bedragen.
Maar het verzamelen van data is cruciaal en de toegang tot gevoelige medische informatie is streng gereguleerd. Maar met het sluiten van partnerschappen in armere regio’s lukt dat wel zonder al te veel gedoe. Zo is Google bijvoorbeeld een samenwerking aangegaan met Aravind Eye Hospital, de bekendste keten van goedkope ziekenhuizen in India.
Voor wie het kan betalen
Hierin wordt AI-software getest die slechtziendheid of blindheid vanwege diabetes (retinopathie) moet diagnosticeren. Een technologische toepassing die vooral zal worden uitgerold in de ziekenhuizen die het kunnen betalen. De data is dan wel geoogst van arme plattelandsbewoners, maar die zullen er zelf niet beter van worden.
Mensen zijn ‘datapoints’ voor deze bedrijven, meer niet. Maar Mugli ziet wel dat er steeds meer verzet komt tegen de techbedrijven. Zo besluit Armin Samii, de jongste zoon van Iraanse immigranten in de VS, de strijd aan te gaan met het algoritme van Uber Eats.
Al maakt fouten
Hij behoort tot het leger van meer dan een miljard mensen die voor algoritmes werken. Het zijn de mensen die boodschappen bezorgen, medicijnen, meubilair, mensen, boeken… in opdracht van een app. Het AI-systeem daarachter wijst koeriers klussen toe, betaalt dynamische vergoedingen, neemt mensen aan en ontslaat ze.
Samii heeft wekenlang geprobeerd om een mens aan de lijn te krijgen die de afwijkingen in zijn salaris kon verklaren. De app houdt namelijk geen rekening met het beklimmen van steile heuvels, hagelbuien of ongelukken die de snelste route versperren.
Het algoritme zegt dat bijvoorbeeld een rit 6 minuten duurt, Samii doet er in de praktijk 90 minuten over. Hij berekent ook dat hij 3,4 km heeft gefietst, maar het algoritme betaalt voor 1,8 km. Samii registreert dat allemaal in een spreadsheet.
UberCheats is succes
Deze koerier behoort namelijk niet tot de kwetsbare gig-workers die niets zeggen, omdat ze het werk niet kunnen missen. Hij is een computerwetenschapper, verdient goed in de techindustrie en maakt een zomer lang van UberEats gebruik om zijn woonplaats te leren kennen.
Samii wil iets doen tegen het machteloze gevoel dat hij krijgt van dat onvoorspelbare algoritme. Hij ontwikkelt een app, UberCheats, die berekent of de koeriers wel voldoende betaald krijgen.
Na een jaar haalt hij de succesvolle app offline, het is te veel werk om bij te houden. Hij vestigt met zijn app wereldwijd wel de aandacht op de ondoorzichtigheid van algoritmes en op het feit dat Uber geen verantwoordelijkheid hiervoor neemt.
Hoop voor de toekomst
AI-management staat niet open voor argumenten. En dat is frustrerend. Het neveneffect daarvan is dat het leidt tot verzet, meer samenwerking en meer autonomie. Dat er vakbonden voor flexwerkers worden opgericht. Dat er rechtszaken worden aangespannen en gewonnen.
Ook overheden proberen AI steeds meer te reguleren. Dat gebeurt allemaal nog veel te weinig, want AI-systemen zijn nog altijd ondoorgrondelijk en bevooroordeeld. Maar het zijn dit soort grote en kleine acties die Mugli hoop bieden voor de toekomst.
Ze wil met haar boek dat er meer bewust wordt nagedacht over de gevolgen en de impact van AI. Dat we, wanneer we eenmaal wakker geschud zijn en onze angsten opzij hebben gezet, ook ‘iets doen aan de ontstane machtsongelijkheid en het evenwicht herstellen’.
In de schaduw van AI: leven in een algoritmische tijd is geschreven door Madhumita Murgia. Het boek is onder meer te bestellen via managementboek.nl.
Om onze site goed te laten functioneren, te verbeteren en u de beste ervaring te geven, gebruiken we cookies! Surfen op deze site = akkoord met cookies. OkLees verder
Privacy- & Cookiebeleid
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Beheer toestemming
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een site of over verschillende sites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.