Floor van de Pavert wil een beha-revolutie ontketenen: ‘Cup D is al snel te klein’

Een grote boezem. In reclame-uitingen van modemerken mag het dan weg worden gezet als ideaalbeeld voor vrouwen, de praktijk blijkt een stuk weerbarstiger. Want waar vind je goed passende beha’s voor een enigszins betaalbare prijs?

Dat blijkt nog vrij moeilijk, weet Van de Pavert. de meeste winkels gaan niet verder dan cup D. Zelf heeft ze echter cup I. “Dat klinkt als een kermisattractie, maar veel vrouwen weten niet dat cup D al snel te klein is voor je. Je beha is als een wandelrugzak met een heupband: je wil dat zoveel mogelijk gewicht door de band gedragen wordt en niet door de schouderbanden. Daarvoor moet de omvang van de beha strak genoeg zitten, wat vaak niet zo is. Dan verschuift je beha de hele dag, wat vervelend kan voelen.”

SuperBra

Toen ze nog natuurkunde studeerde, maakte Van de Pavert daarom haar eigen beha’s met de hand. Tegenwoordig leidt ze SuperBra, een bedrijf dat uitsluitend grotere beha’s verkoopt. In Rotterdam opende ze in december vorig jaar haar eerste winkel.

Sprout spreekt met Van de Pavert af bij restaurant Polder, gelegen naast Science Park, de technische afdeling van de Universiteit van Amsterdam. Hier werkt ze nog een dag per week als consultant aan een project rondom de superslimme kwantum-computer. Ook al heeft haar bedrijf negen medewerkers (4 fte), toch kan ze nog niet helemaal rondkomen van SuperBra. “Maar volgend jaar hoop ik dat dit wel lukt.”

Met haar natuurkunde-achtergrond is Van de Pavert geen usual suspect in de mode-industrie, iets wat ze overigens gemeen heeft met andere nieuwe, spraakmakende mode-ondernemers als Lieke Pijpers (The Next Closet) en Thijs Verheul (United Wardrobe). Geen van hen genoot een mode-opleiding, maar allen hebben ze een idealistisch doel. Pijpers en Verheul willen fast fashion een halt toeroepen en Van de Pavert wil vrouwen betere beha’s laten dragen.

Single Quantum

Het is niet de eerste keer dat de in Nijmegen geboren ondernemer een bedrijf opricht. Al in 2011 stond ze aan het roer van de startup Single Quantum. Dit techbedrijf maakte sensoren, gebaseerd op onderzoek van twee wetenschappers van de TU Delft.

“Het product had veel potentiële klanten en een geweldige marge”, legt Van de Pavert uit, terwijl twee loslopende kippen langs haar benen passeren. Heel normaal hier bij Science Park. “Het enige wat nodig was, was iemand die de kar zakelijk kon trekken. Dat werd ik. Ik had geen ondernemerservaring, maar dacht: dat kan ik wel.”

Team ontploft

Toch liep het anders dan ze hoopte. Van de Pavert was dan directeur bij Single Quantum, belangrijke beslissingen nam ze met de medeoprichters van het bedrijf. Het team “ontplofte” nadat de oprichters het niet eens konden worden over de financiën. Universiteit TU Delft werd rond die tijd geplaagd door corruptieschandalen en Van de Pavert vond het verstandig de financiën van het bedrijf en de universiteit “netjes uit elkaar te houden”. Daar was de rest het niet mee eens.

Uit elkaar gaan bij een bedrijf is moeilijker dan bij een huwelijk

Van de Pavert besloot daarop Single Quantum te verlaten. Ze verkocht haar aandelen en ging verder als freelance consultant. Ze zocht ondertussen naar mogelijkheden om een nieuwe techstartup te beginnen. Ze wilde echter niet nogmaals problemen krijgen met medeoprichters. “Ik heb geleerd dat je bij het starten van een bedrijf zeker moet zijn dat het klikt, meer nog dan bij een huwelijk. Uit elkaar gaan bij een bedrijf is juridisch moeilijker.”

In de aan gentrificatie onderhevige wijk het Oude Noorden in Rotterdam kan Van de Pavert goedkoop kantoorruimte huren (foto: Naomi Modde).

Bèta’s

Van de Pavert zocht wetenschappers met een patent, in de hoop hun ontdekking tot een zakelijk succes te maken. Ze regelde subsidies (“daar ben ik erg goed in geworden”) en ging enkele proefsamenwerkingen aan. Toch vond de ondernemer telkens geen goede match. “Veel van de wetenschappers begrepen als bèta’s niet het belang van sales en marketing. Ze dachten dat indien het product goed was, mensen het automatisch wel zouden kopen. Zo werkt het echter niet.”

Wetenschappers zien vaak niet het belang in van sales en marketing

Van de Pavert besloot daarop zelf een bedrijf op te richten. “Ik dacht: wat als ik nou een klein bedrijfje opkoop? Een machinefabriekje in Brabant, bijvoorbeeld. Ik had wat spaargeld en genoeg opties.”

Via een veilingplatform stuitte ze op een Utrechtse lingeriewinkel voor grote maten. Nadat ze met de ondernemers ging praten, bleek het voorstel toch “niet aantrekkelijk genoeg”. Wel bracht het Van de Pavert op het idee om zich te storten op het verkopen van grotere beha’s. Het aanbod in Nederland is nog vrij klein, wist ze uit ervaring: “Er zijn maar een paar speciaalzaken in Nederland voor. Het aanbod van grotere lingerieketens is bovendien om te huilen.”

Rotterdam

Van de Pavert investeerde een bedrag van “zes cijfers” in de uitbouw van SuperBra, haar nieuwe bedrijf dat ze alleen zou leiden. Ze vond een locatie voor haar winkel in het Oude Noorden in Rotterdam, een wijk die aan gentricifatie onderhevig is. De woningbouwcorporatie probeert de buurt op te krikken, vertelt Van de Pavert: “Ze weren belwinkels en shoarmatenten en verhuren goedkoop winkelruimte aan koffiebarretjes en winkels zoals de mijne. De huur viel daarom vier keer zo laag uit als in het centrum.”

De hoge investering zat vooral in de aanschaf van de verschillende beha-soorten en maten. Van de Pavert levert meer dan negentig verschillende maten op – tot cup O – en brengt die allen in verschillende kleuren op de markt. “Zo’n voorraad kost veel geld. Ik denk dat dit ook is waarom ik nog zo weinig concurrenten heb in Nederland.”

Poolse beha-revolutie

De meeste beha’s haalt Van de Pavert van kleine Poolse leveranciers. In Polen ontstond volgens Van de Pavert zo’n twintig jaar geleden een “beha-revolutie”. “Je had er na het communisme weinig keuze. Toen ze bij de Europese Unie kwamen, maakten ze mondjesmaat kennis met de Britse beha’s, die gevarieerder zijn.”

In Polen heb je veel slanke vrouwen met een grote boezem, weet Van de Pavert: “Zij gaven winkeliers en leveranciers een signaal af: ‘wij willen grotere cups’. Een aantal kleinschalige Poolse leveranciers is erop ingesprongen en zij trekken nu zelfs klanten uit de Verenigde Staten. Zo’n beha-revolutie in Nederland van de grond krijgen, is mijn doel.”

De beha’s uit Polen worden lokaal geproduceerd en volgens Van de Pavert gebeurt dit op een eerlijke manier. De ondernemer haalt echter ook beha’s van Britse leveranciers, die hun waar in Azië laten produceren. Van de Pavert beseft: dit is waarschijnlijk niet fair trade. Daar iets aan doen, staat echter niet als topprioriteit op haar lijstje, geeft ze toe: eerst maar eens haar eigen bedrijf uitbouwen.

Middensegment

Doordat Van de Pavert naar eigen zeggen slim inkoopt, weet ze haar beha’s voor prijzen van 35 tot 70 euro op de Nederlandse markt te brengen. Ze zit daarmee in het middensegment; prijziger dan de fast fashion van Primark, maar goedkoper dan het waar van luxe merken. “Ik wil laten zien dat vrouwen voor een redelijke prijs goed zittende beha’s kunnen kopen”, zegt Van de Pavert.

Veel vrouwen met grote borsten hebben een trauma opgelopen in de winkel

Belangrijk daarbij is het advies in de winkel. “We merken dat veel vrouwen met grote borsten een trauma hebben opgelopen van eerdere winkelervaringen.” Er wordt volgens Van de Pavert geregeld lacherig en disrespectvol gedaan tegen vrouwen die naar een groter model beha zoeken. “Ik ken bijvoorbeeld een vrouw die te horen kreeg dat ze maar op de kinderafdeling moest zoeken naar beha’s met haar maat.”

In haar eigen zaak zet Van de Pavert daarom in op degelijk advies. “Als je zoekt naar de perfecte beha, moet je er vaak zeven tot acht passen”, zegt Van de Pavert. “Je ziet dan wel eens dat winkelpersoneel zomaar het gordijn van het pashokje open doet om een nieuw exemplaar aan te geven. Dat soort dingen gebeuren niet bij ons.”

Webshop

Vanwege dit belang aan klantvoorlichting, begon Van de Pavert daarom eerder een stenen winkel dan een webshop. Wel heeft ze sinds vorige week een online vestiging in de lucht. Via haar website probeert ze met een chatfunctie klanten te ondersteunen, om toch iets van advies mee te geven. Wanneer klanten eenmaal weten wat hun maat is, kunnen zij wel altijd die maat via de webshop bestellen, gaat het idee.

Van de Pavert wil de webshop daarom graag groot maken, maar ze realiseert zich ook: mensen bekijken het nu nog vooral als catalogus. “Sinds de lancering van de webshop zagen we daarom meer mensen naar onze winkel komen.” De ondernemer stelt tot nu toe “een paar duizend euro” omzet met haar webshop te hebben gegenereerd, tegenover “enkele tonnen” uit haar vestiging in Rotterdam. In totaal verkocht ze naar eigen zeggen “enkele duizenden beha’s”.

Eigen merk

Ik zie mezelf als serial entrepreneur

Dagelijks de nieuwsbrief van Startups & Scaleups ontvangen?

E-mail *

Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Verstuur

Ze stelt “break-even” te draaien en hoopt volgend jaar winst te kunnen maken. Die winst zal ze – als alles meezit – in 2019 stoppen in de opening van een nieuwe stenen vestiging. Ze denkt erover na om die in Utrecht te openen. “Daar wonen veel vrouwen, omdat er een aantal typische vrouwenstudies is gevestigd.”

De jaren erop wil Van de Pavert meer vestigingen van SuperBra openen om over zo’n zeven jaar een eigen beha-merk te lanceren. Heeft de beha-wereld de toekomst voor Van de Pavert als ondernemer, of ziet ze zichzelf ooit nog weer eens een ander bedrijf beginnen? Van de Pavert stelt in de toekomst vast wel weer eens wat nieuws te beginnen. “Ik zie mezelf als serial entrepreneur.” Maar goed, voorlopig houdt ze het bij SuperBra. Opdat de “beha-revolutie” mag uitbarsten.

Dit artikel is geschreven door

Jelmer Luimstra

Jelmer Luimstra was journalist voor MT/Sprout. Hij schreef over startups, scaleups en nieuwe economie.