Leapfrog

Maarten Logtenberg (20) 

Compagnon: Martijn Otten (28)
Wat: 3D-printers
Start: 2012
Personeel: 8
Omzet: niet openbaar

Hij bouwde al jaren computergestuurde freesmachines, als hobby. Hoe dat moest, keek hij af van filmpjes op YouTube. De laatste tijd was een 3D-printer zijn project. Dat was vooral uit praktisch oogpunt, want toen hij ging studeren in Delft paste er geen freesmachine in zijn studentenkamer. “Een 3D-printer paste op mijn bureau, dus ging ik er daar eentje van ontwerpen en bouwen.”

[VOTEBUTTON GROUP=”25 onder de 25 publieksprijs” ITEM=”Leapfrog”]

Tegelijkertijd was Martijn Otten (28) in het familiebedrijf van zijn vader bezig met 3D-printers. Hij had een bouwpakket gekocht waarmee hij zelf een 3D-printer kon maken, maar zag dat dat veel beter moest kunnen. Viavia hoorde hij dat Logtenberg – met wie hij twee maanden in een studentenhuis had gewoond – daar ook mee bezig was, en ze gingen in gesprek. “We wisten dat we een 3D-printer konden maken die veel beter en nauwkeuriger was dan het huidige aanbod in de markt.” Ze ontwikkelden samen twee varianten: de Leapfrog Creatr voor de consumentenmarkt (1250 euro) en de Xeed voor de zakelijke markt (4920 euro).

In mei lanceerden ze de Leapfrog Creatr op een van de grootste printerbeurzen van de wereld: Drupa in Düsseldorf. Daar hebben ze deals gemaakt met twintig resellers, onder andere uit China, Argentinië, de VS, Italië, Portugal en India. “We waren de enige 3D-printaanbieder, dus mensen bleven wel even kijken bij ons. We dachten daar in twee weken twintig printers te verkopen, maar die waren in twee dagen al weg.” Logtenberg vloog daarom nog tijdens de beurs naar Roemenië om de productielijn op te zetten. “We hebben alle tekeningen doorgesproken en bedacht in hoeveel stappen de printers opgebouwd moeten worden. De eerste twintig exemplaren komen binnenkort in Nederland aan. Die testen we eerst af, dan gaan ze naar de klant. Daarna gaan we de volgende honderd laten produceren en testen in Roemenië, totdat ze helemaal goed zijn. Uiteindelijk willen we er minimaal zestig per maand gaan maken.” Het succes duizelt hem soms nog. “Dit had ik drie maanden geleden niet gedacht. Het is een droom die uitkomt.”

Logtenberg steekt nu elk vrije uur naast zijn studie werktuigbouwkunde in het bedrijf. Dat wordt wel steeds lastiger. “Vorige periode kon ik alles nog doen, maar nu we echt de markt op gaan moet ik veel uren in het bedrijf steken. Maar ik wil mijn bachelor wel afmaken, dus ik probeer vakken te kiezen waarbij ik geen verplichte uren heb en in mijn eigen tijd de stof bij kan houden.”

De aandelen Leapfrog zijn verdeeld over Logtenberg, Otten en Ottens vader. Die laatste zorgt voor kantoorruimte en voorfinanciering. “We hebben flink wat geld nodig voor onderzoek en de productie. Dat is erg prettig, want anders was ik zelf nooit zo ver geweest.” De ondernemers werken er momenteel hard aan om de productie en verkoop van de eerste twee modellen up en running te krijgen, maar intussen broeden ze al op volgende stappen. “We denken al over andere 3D-printers, er is bijvoorbeeld veel vraag naar kleinere printers van rond de 500 euro, waar dan warenhuizen vol mee kunnen worden gezet”, vertelt Logtenberg. “En ik kijk ook weleens naar hele grote, professionele printers. Die worden gemaakt voor acht ton, maar ik denk dat ik dat wel kan voor vier ton.”

Tekst: Karin Husslage