Rojuette de Vries (1990) heeft als persoonlijke missie om de vermogenskloof in Nederland te verkleinen. Met financiële educatie wil ze vrouwen laten inzien wat hun financiële mogelijkheden zijn. Op verschillende manieren zet De Vries zich daarvoor in, zoals in haar werk als executive director product & innovation bij flatexDEGIRO, als schuldhulpmaatje, mentor, spreker en gastdocent.
Dat vrouwen in Nederland gemiddeld tot maar 70 procent vermogen hebben opgebouwd als ze met pensioen gaan in vergelijking met mannen, noemt De Vries ‘ridicuul’. Ze wil dat dat verandert. Daarom geeft ze onder meer masterclasses op het gebied van beleggen.
‘Als vrouwen weten wat hun financiële mogelijkheden zijn en hoe ze die kunnen inzetten en een netwerk van supporters hebben, dan zullen we de pay gap misschien niet sluiten, maar de vermogenskloof, die in Nederland het grootst is van elk Europees land, kunnen we dan wel significant reduceren’, aldus De Vries.
De meest ultieme inclusieve en divers samengestelde organisatie is volgens De Vries een afspiegeling van de samenleving. Maar ze is ook realistisch. ‘Ik begrijp dat het nooit zo utopisch zal zijn, maar we kunnen wel al veel veranderen.’ Volgens De Vries kunnen organisaties flink wat bereiken als ze bijvoorbeeld vacatureteksten juist weten te formuleren. Zo kunnen opleidings- of andere eisen bijvoorbeeld een afschrikkende werking hebben.
‘Ik heb vaak genoeg een sollicitatie bij een bedrijf maar niet gedaan, terwijl ik wist dat ik van toegevoegde waarde zou zijn, omdat het lezen van de vacature mij al onzeker maakte. Misschien moet ik maar eerst bij mijn eigen organisatie beginnen’, zegt ze, doelend op de vacatureteksten van haar eigen organisatie, ‘zodat wij de ultieme inclusieve, diverse samengestelde organisatie worden. Daar zou ik echt heel trots op zijn. We zijn al aardig op weg.’
Zo werken er bij flatexDEGIRO op dit moment 1.300 mensen met 35 verschillende nationaliteiten. Ook in de managementlaag ziet De Vries een stijging in diversiteit, zowel op het vlak van gender, bi- en multiculturele achtergrond, leeftijd en religie.
‘Kan het beter?’, vraagt ze zichzelf af. ‘Altijd! Maar belangrijk is dan ook dat dit intern wordt ondersteund en gedragen, en dat is zeker het geval. Onze diversity principle is heel simpel: onze teams zo kleurrijk en divers mogelijk maken, want diversiteit geeft altijd hetzelfde resultaat. Namelijk het beste resultaat.’
Volgens De Vries moeten we af van het idee dat het veel energie kost om te werken aan een inclusieve samenleving. ‘Mensen denken dat vaak, maar dat valt best mee.’ Met anderen lunchen op werk of gesprekken voeren met mensen in de buurt of buiten je vertrouwde cirkel, kunnen al andere inzichten geven. ‘Dat kan ervoor zorgen dat je ergens de volgende keer beter over nadenkt en dat andere perspectief misschien al meeneemt in je beslissingen.’
Dat De Vries zich zo inzet voor meer diversiteit en inclusie komt mede door Wies Bratby, founder van Women In Negotiation (WIN). Zij richt zich met name op het leren van onderhandelingstechnieken om ervoor te zorgen dat vrouwen krijgen wat ze waard zijn en daarmee de pay gap te verkleinen.
‘Mensen zoals zij gaan zorgen voor een wereld waar diversiteit en inclusie de norm zijn, omdat ze mensen in hun kracht weet te zetten’, zegt De Vries. ‘Zij is medeverantwoordelijk voor mijn verandering van introvert muisje die gewoon haar werk deed en vooral niemand lastig wilde vallen, naar iemand die haar toegevoegde waarde kent en dit ook naar anderen weet over te brengen en anderen vervolgens kan inspireren en activeren.’
Maar het allergrootste voorbeeld van Rojuette de Vries is haar zusje. Ze is zeven jaar jonger, heeft epilepsie en daardoor een verstandelijke handicap gekregen. Zonder haar zou ze zich niet inzetten voor diversiteit en inclusie. ‘Zij heeft mijn ogen geopend en mij doen inzien hoe belangrijk het is om verder te kijken dan wat je kent of waar je bij hoort.’
Ook de overleden opa van De Vries is een voorbeeld. ‘Man, wat een natuurlijke verbinder was hij. Hij keek dwars door de verschillen en zag gewoon puur en alleen de persoon en diens talenten. Dat probeer ik ook steeds meer te doen. Daar blijf ik mezelf ook aan herinneren.’