Avonturier in Afrika: van zoekende student tot tech-ondernemer in het nieuwe Beloofde Land

Persbericht - Hoe een pas afgestudeerde Amsterdammer zonder duidelijke toekomstvisie in een jaar uitgroeide tot prominent ondernemer in de snel rijzende Afrikaanse tech-scene.

Compleet stuurloos zou Derk van der Grijp (24) zichzelf een jaar geleden nou ook weer niet hebben genoemd. Maar net als veel andere geslaagden had hij nog geen idee welk pad hij moest inslaan.

Van der Grijp was weliswaar altijd een zondagskind. Een goedlachse lummel die wel van een biertje hield. Een jongen met meer vrienden dan hij tellen kon, maar tevens iemand zonder heldere visie. Want waar begin je, als je ineens student-af bent?

Na zijn bachelor Bedrijfskunde besloot hij expres niet door te gaan met een master. ‘Ik kon wel geld lenen en een master doen in het buitenland, maar ik had zin om mijn eigen boontjes te doppen en praktijkervaring op te doen.’

Tijdens zijn studententijd zette Van der Grijp een eigen gin-bedrijfje op en begon hij zich te verdiepen in de wereld van SEO. ‘Ik kwam erachter dat er een overkoepelende term was voor mijn interesse: growth hacking. Toen ik dit meedeelde aan een vriend met een startup in Amsterdam, werd ik doorverwezen naar The Talent Institute (TTI).’

Becoming an innovator

Aan de TTI worden mensen opgeleid tot heuse innovators. Tijdens een maand durende crash course in growth hacking leerde hij veel op het gebied van startup tools, mindset, bedrijfsgroei, business models en data driven marketing. Daarna werden er een soort speeddate sessies met zo’n 30 bedrijven georganiseerd.

Zodoende kwam hij terecht bij een consultancy met grote namen als Nike, Adidas en ABN Amro als klant. ‘De eerste maand werkte ik als stagiair aan de UX (user experience) van de eigen website, maar al snel kwam ik erachter dat ik er te weinig leerde. Ik dacht: als ik dan zo’n internship doe voor weinig geld, dan wil ik er wel iets aan hebben.’

Tijdens zijn eerste maand werd Van der Grijp ook niet op de klussen gezet die hem aanvankelijk waren beloofd. Hij besloot het nog even aan te zien en zocht in de tussentijd naar andere werkgevers. ‘Daar kwamen drie interviews uit voort. Met twee bedrijven had ik een zeer goed gesprek.’ Maar er was ook nog een derde optie: ‘ik hoorde over ene Sebastiaan Tan die samen met Vincent Wijdeveld naar Afrika wilde trekken om lokale developers bij Nederlandse bedrijven onder te brengen.’ Derk had gemerkt dat er in Europa zeer veel vraag was naar developers en zag daar wel heil in. Dus belde hij Sebastiaan gewoon even op, ‘puur om te kijken of dit eventueel wat voor mij was.’

‘Door met Sebastiaan te spreken wist ik dat dit was wat ik wilde. Amsterdam had ik al zes jaar meegemaakt, en ik streefde naar een nieuwe habitat. Dan kun je natuurlijk wel tijdelijk naar Barcelona verkassen, maar Afrika is toch veel avontuurlijker?’

A new chapter: Nairobi

Nog geen week later bevond Van der Grijp zich in het bruisende Nairobi, om daar twee maanden stage te lopen bij het zojuist opgerichte Caspar Coding. Samen met Tan en Wijdeveld zette hij het operationele gebeuren op. Daarna zou hij weer teruggaan naar Nederland, maar al meteen werd hem gevraagd of hij niet langer wilde blijven om de operatie te runnen. ‘Vanaf toen trad ik officieel toe tot het team.’

Inmiddels staat hij in het middelpunt van de bloeiende startup-sector van Kenia’s tech scene en geeft hij leiding aan 15 mensen. Van der Grijp heeft zich gemanifesteerd als ware facilitator; dé tussenpersoon die getalenteerde software developers koppelt aan bedrijven in Europa die letterlijk staan te schreeuwen om talentvolle programmeurs. Ook is hij min of meer het gezicht van de hele operatie geworden: ‘Vrijwel iedereen kent me hier.’

‘Een prettige bijkomstigheid zijn de Afrikaanse sferen,’ vertelt Derk. ‘Het lekkere weer, de chille vibe. Iedereen is heel vriendelijk, iedereen lacht naar elkaar. De mensen hier lijken veel vrolijker dan in Nederland, zelfs al leven ze van een tientje per dag. Tja, je gaat leven naar je standaarden, hè? En minstens twee keer in de week slinger ik de bbq aan, tevens een van onze geheime wapens op het gebied van netwerkborrels. Een hoop deals werden gesloten rond onze bbq!’

Als allemansvriend was de transitie enerzijds makkelijk, maar soms ook wennen. ‘Ik moest veel leren op het gebied van leidinggeven. Je hebt te maken met allerlei verschillende persoonlijkheden die het allemaal naar hun zin willen hebben om optimaal te presteren. Ook wordt je geduld hier aardig op de proef gesteld. Er zijn veel uitdagingen, dingen die in Nederland al een stuk makkelijker gaan. Thuis heb je je bankrekening en kun je zo even naar de KvK. Hier duurt het allemaal tien keer zo lang.’

Hij vervolgt: ‘Maar het staat nu allemaal, en dat is een grote accomplishment van ons drieën. Ik wilde liever niet bij een groot bedrijf aan de slag, want dan was ik waarschijnlijk ergens onderaan de ladder begonnen. Zelfs bij een hippe startup zou ik allemaal managers boven me hebben gehad. Waar ik normaal gesproken vijf jaar over zou hebben gedaan, heb ik nu in één jaar geleerd!’

Brilliance is evenly distributed

‘Ik kwam hier aan met het idee dat talent evenredig gedistribueerd is over de mensen in elk willekeurig land. In werkelijkheid is Afrika hier wellicht de uitzondering op. Het is by far het jongste continent ter wereld. De gemiddelde leeftijd in Afrika ligt rond de 18 jaar. Tegelijkertijd is de middenklasse hier ontzettend hard aan het groeien en zijn er tal van initiatieven om software developers op te leiden.’

Volgens Van der Grijp komt het erop neer dat, in contrast met de steeds meer verzadigende Europese bedrijfsmarkt, het grote tekort aan hoogopgeleide developers en de toenemende vergrijzing, Afrika een streepje voor heeft wat betreft bedrijfsontwikkeling en innovatie. Vandaar dat hij deze boodschap nu wil uitdragen met het maken van een vlog kanaal.

‘In het Westen wordt Afrika nog steeds vaak in één adem genoemd met armoede en ellende,’ betoogt Van der Grijp. ‘Maar het is niet normaal hoeveel innovatie hier wordt gedreven.’

Derks YouTube kanaal heeft na een maand zo’n 240 subscribers waarvan het merendeel Afrikaan is. ‘Eigenlijk is mijn vlog gericht op Afrikanen, om ze te laten zien hoe andere Afrikaanse innovaties het doen en hoe andere landen aan het innoveren zijn. Maar daarbij is het ook leuk voor Nederlanders om te zien, zodat zij een duidelijker beeld krijgen van het huidige Afrika en de kansen die hier liggen.’

Binnenkort zal een lokale country manager de leidinggevende werkzaamheden van Van der Grijp overnemen en zal de tech-ondernemer samen met Tan door Afrika reizen om technologische ontwikkelingen in kaart te brengen en potentiële developers de mogelijkheid te bieden om voor een periode van drie jaar aan de slag te gaan als developer bij een Europees bedrijf.

‘Je komt zo allerlei interessante mensen tegen,’ aldus Van der Grijp. ‘Laatst nog, een negentienjarig meisje uit Somalië dat robots bouwt. Dat was zo inspirerend! Er zitten hier ontzettend veel ondernemers die graag iets willen doen. De werkgelegenheid is laag, dus het beste wat je als local kunt doen is je eigen startup oprichten en kijken of het van de grond komt. Er komen steeds meer venture capitalists en private equity fondsen naar Afrika om deze reden. Ik zat net nog aan de lijn met een Ugandees die $150.000 aan funding heeft opgehaald.’

Connecting the best in African tech

Caspar Coding, het bedrijf van Tan, Wijdeveld en Van der Grijp, geeft Afrikanen niet alleen de mogelijkheid om tijdelijk in Europa te werken, maar biedt meer ervaren developers ook de kans om een eigen bedrijf op te zetten bij hun terugkeer in Afrika met een speciaal incubator programma.

‘Weet je wat mooi is?’ vertelt Van der Grijp met een glinstering in zijn ogen. ‘Waar wij 100 jaar doen over het ontwikkelen van bepaalde technologieën, kan Afrika deze technologieën meteen kopiëren en toepassen. In 10 jaar overbruggen zij kloven waar het Westen een eeuw over deed.’

Al met al is Van der Grijp blij met zijn keuze. Dat hij onder de vleugels van ervaren ondernemers als Tan (30) – die onder meer flexwerk-platform Temper oprichtte en door Derk zelf wordt omschreven als ‘ontzettende hosselaar’ en Wijdeveld (29) – het technische en financiële brein van het bedrijf, dat eerder voor Rocket Internet werkzaam was bij startups in Londen en Berlijn – is genomen, heeft hem veel opgeleverd.

‘Je kiest bewust voor het onzekere, het avontuur en het ongewis. Misschien wordt het wel iets heel moois en misschien ga ik terug met helemaal niets. Dat vind ik het mooie. Zoals Vincent altijd zegt: ‘je zit zelf in de zandbak, maak maar een zandkasteel van. Je bent zelf verantwoordelijk van hoe mooi het zandkasteel gaat worden.’

‘Wat Sebas er heel erg probeert in te rammen, is om bij alles wat je doet jezelf de vraag te stellen: kan dit effectiever? Ben ik nu iets aan het doen omdat ik iets wil doen, of ben ik iets aan het doen omdat ik een bepaald iets niet wil doen? Kan dit beter, kan dit sneller?’

Vandaar dat de keus voor Afrika nu, een jaar na dato, logischer lijkt dan ooit. ‘Je bent zelf iets aan het maken en maakt het verschil. Als ik als accountmanager voor een Nederlands bedrijf was gaan werken, had ik binnen de lijntjes moeten kleuren. Hier moet ik zelf de lijnen tekenen, ze uitgummen en weer opnieuw beginnen.’