Tweeentwintig jaar geleden werd de Wet terugdringing ziekteverzuim ingevoerd. Een wet die bepaalde dat een werkgever bij ziekte van een werknemer het loon van de zieke werknemer moest doorbetalen. Daarvoor werd loondoorbetaling bij ziekte geregeld middels een werknemersverzekering en betaald door werkgevers én werknemers. Vanaf 1994 werd plotseling de verantwoordelijkheid volledig bij de werkgevers gelegd. Er was nog wel een onderscheid tussen grote en kleine bedrijven. Grote bedrijven moesten het loon 6 weken doorbetalen, kleine bedrijven alleen de eerste 2 weken.
Die wet klinkt in mijn oren al onlogisch. Wat kan je er als ondernemer aan doen dat je medewerker zijn been breekt bij het voetballen, de griep krijgt of erger. Want afgezien van arbeidsgerelateerde ziektes is er geen enkele reden waarom een ondernemer daar verantwoordelijk voor moet zijn. De wet bleek in de praktijk te werken: je gaat als ondernemer wel je best doen om de werknemer gezond te houden.
Klap van de molen
Twee jaar later hebben ze in Den Haag een tik van de molen gekregen. Toen is ingevoerd dat de werkgever bij ziekte het loon niet de eerste 2 of 6 maar de eerste 52 weken door moest betalen. In 2004 is dit nog eens verdubbeld naar 2 jaar. Een in de basis onrechtvaardige wet is steeds verder uitgebreid en uitgebreid in het nadeel van de ondernemer. Die zijn echter wel in de minderheid, dus je hoorde de werknemers niet klagen.
Risico
Waar waren de belangenbehartigers van het midden- en kleinbedrijf? Voor een multinational is het risico veel beter te overzien, daar geldt de wet van de grote getallen. Ben je met 5 man in een bedrijf, en wordt er één medewerker ziek, dan is je ziektepercentage 20%. Probeer eens voor te stellen dat bij een groot bedrijf, van de ene op de andere dag, 20% van de medewerkers niet kunnen werken maar wel betaald moeten worden. Dan heeft dat bedrijf en de aandeelhouders een probleem. Een ondernemer, die met eigen geld en risico een bedrijf op heeft gebouwd of wil opbouwen, kan dat risico helemaal niet dragen. Ben je verzekerd en wordt er iemand ziek, dan schiet gelijk de premie omhoog. Voor een ondernemer is ziekte van een medewerker persoonlijk. Een ondernemer werkt zij-aan-zij met de medewerkers. Een ziekte raakt mensen en de onderneming.
Actie
De Wet Loondoorbetaling bij Ziekte is misschien wel de meest oneerlijke wet die wij op dit moment hebben. Zo werd dit onderwerp mijn aardsvijand dat aangepakt zou worden. Vanaf de eerste dag van ONL hebben we dit onderwerp overal laten vallen waar het maar kon. Onbespreekbaar was het 3 jaar geleden, ik kan me een topambtenaar herinneren die zei dat ik zijn eeuwig respect zou krijgen als daar ooit beweging in zou komen. Maar we bespraken het wel. In ons eerste overleg in 2013 met Minister Kamp, in gesprek met Minister Asscher, in radio-interviews en in tv-programma’s. We lieten het keer op keer vallen en langzamerhand werd het een onderwerp waar wel over gesproken kon worden.
Een eerste stap
Mensen begonnen te begrijpen hoe oneerlijk het is om verantwoordelijk te zijn voor iets waar je geen invloed op kunt uitoefenen. Politici begrepen dat het een enorme drempel is om personeel aan te nemen. Zo kwam er langzaamaan steeds meer beweging in de meest oneerlijke wet van ons land. Steeds meer partijen namen dit geluid over. Ook dit onderwerp hebben we bij de verkiezingsprogrammacommissies van de meeste politieke partijen neergelegd. In veel verkiezingsprogramma’s staat nu dat de loon doorbetaling bij ziekte ingekort moet worden tot 1 jaar. Natuurlijk is dit niet het einddoel, maar een stap in de goede richting. Zodra ons geroep in de woestijn wordt overgenomen, gaat bij mij de champagne open.
Dit artikel wordt u aangeboden door
ONL
Mirjam Bink is medeoprichter van ONL, een organisatie die luistert, meningen verzamelt, problemen waar ondernemers tegenaan lopen benoemt en vooral...
Meer info
