Wij mogen klagen over het gebrek aan beleid van het kabinet Rutte, zo erg als in Venezuela is het nog niet.
Voormalig buschauffeur Maduro laat in het Zuid-Amerikaanse land zien hoe je als politicus in no time een economie helemaal naar de knoppen kunt helpen. Hoe? Door kortzichtig, populistisch beleid te voeren.
Tekort aan wc-papier
Maduro is nog geen half jaar aan de macht en de inflatie is al opgelopen tot 30 procent. In 2012 groeide de economie nog met 5,5 procent. Voor dit jaar zit er volgens het IMF slechts 0,1 procent groei in het vat. De inflatie wordt dit jaar door het IMF geraamd op 27, 3 procent, de werkloosheid op 7,8 procent. Maar dat is niet het ergste. Er is een tekort aan allerlei producten maar de schaarste aan wc-papier zorgt misschien wel voor de meeste onrust in het land. Het volk roert zich steeds meer en ook in de politieke arena heeft Maduro steeds minder vrienden.
Slecht wisselkoersbeleid
Hoe kon het zo ver komen? Laten we wel wezen, het fundament van alle ellende was al lang door Chavez gelegd. In februari dit jaar devalueerde de centrale bank de bolivar met 32 procent ten opzichte van de dollar. Zo krijgt Caracas meer bolivar per dollar. Fijn, want het land profiteert vooral via de export van olie die in dollars wordt afgerekend. Door zo kunstmatig de influx van bolivar op te krikken, kon het begrotingstekort worden beperkt. Dat was immers in 2012 opgelopen naar 8,5 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Voor zijn herverkiezing had Chavez namelijk flink met geld gestrooid. Nu er voorlopig geen verkiezingen op het programma staan, houdt de Venezolaanse overheid de hand op de knip. Dit is fnuikend voor de economie, als we de meest recente ramingen van het IMF mogen geloven.
Nationalisatie
De afgelopen decennia zijn er in het Zuid Amerikaanse land veel grote bedrijven genationaliseerd. Die bedrijven zijn vervolgens gebruikt als melkkoe voor de staat en verstoken gebleven van investeringen. Hierdoor produceren de fabrieken nu veel minder dan ze eigenlijk zouden kunnen en is het land erg afhankelijk de import van goederen. Dat brengt ons weer bij het wisselkoersbeleid van Maduro en zijn kompanen. Door de devaluatie van de bolivar in februari zijn goederen uit het buitenland fors in prijs gestegen. Als klap op de vuurpijl heeft de centrale bank in april een systeem geïntroduceerd (Sicad), dat het voor het bedrijfsleven vrijwel onmogelijk maakt om aan dollars te komen.
Zwarte handel
U begrijpt: de zwarte handel viert hoogtijdagen in Venezuela. Niet alleen in dollars. Vorige week zijn er nog 2.500 rollen toiletpapier, 400 luiers en 7.000 liter vruchtensap in beslag genomen die illegaal waren opgeslagen in een loods.
Les voor Rutte
De Venezolaanse wc-papierklucht biedt natuurlijk heerlijk leedvermaak. Voor Rutte en zijn ploeg biedt het echter ook een les. Regeren is vooruitzien. Op korte termijn de begroting op orde krijgen, kan de economie op lange termijn veel schade toebrengen. Het is niet voor niets dat de Europese Commissie in de aanbevelingen aan het kabinet toevoegt dat het moet uitkijken met bezuinigen ten koste van toekomstige verdiencapaciteit.
MEER COLUMNS VAN ELINE RONNER?
-
Wie er warmpjes bijzit, presteert beter
-
Hou van je bed als van jezelf
-
Waarom we 'Sorry' in het Engels zeggen
- Alle columns van Eline Ronner
