Geen producten in de winkelwagen.
De bestuurskamers worden zich steeds meer bewust van de vooroordelen die er nog steeds voor zorgen dat witte mannen het goed doen als CEO. Maar nieuw onderzoek toont aan dat niet alleen het geslacht, hoe iemand eruit ziet of waar hij gestudeerd heeft een rol speelt in hoe snel managers carrière maken en hoe goed ze worden beloond.
Onlangs bracht een onderzoek van de Britse Northwestern University met behulp van stemopnames nog iets aan het licht dat mannelijke bestuurders een extra zetje geeft: de manier waarop ze klonken. Preciezer gezegd: hun ‘mannelijke stem’ speelde een rol bij de vaststelling van hun beloning door de remuneratiecommissies die daarover gaan.
Fysieke kracht
De onderzoekers gaan ervan uit dat de stem van CEO’s zo’n belangrijke factor is omdat de commissarissen die niet alleen te horen krijgen tijdens fysieke vergaderingen, maar ook via de telefoon en in conference calls. Evolutionaire psychologie suggereert dat mensen van nature geprogrammeerd lijken om lagere, meer ‘mannelijke’ stemmen te associëren met fysieke kracht bij mannen. Studies hebben zelfs uitgewezen dat mensen in staat zijn om de fysieke kracht van iemand in te schatten door alleen maar naar zijn stem te luisteren.
Het is natuurlijk niet zo dat fysieke kracht iemand tot de beste leider van een bedrijf maakt. En er is een voor de hand liggende groep commissarissen die dat door heeft: uit het onderzoek bleek dat hoe meer vrouwen in een remuneratiecommissie zaten, hoe kleiner de kans was dat die zich door de lage stem van een CEO liet overhalen om hem meer salaris en andere goodies aan te bieden.
Significant verschil
De onderzoekers keken naar bedrijven uit de FTSE 100 en gingen 10 jaar terug. Zij pakten alleen de eerste drie jaar van de aanstelling van de CEO’s, omdat commissarissen in latere dienstjaren hun oordeel gemakkelijker kunnen baseren op prestaties. De steekproef omvatte helaas slechts vijf vrouwelijke CEO’s, een te kleine groep om afzonderlijke conclusies te kunnen trekken over vrouwen in topfuncties.
Lees ook: Waarom de loonkloof maar blijft bestaan
De onderzoekers keken naar het salaris en de secundaire arbeidsvoorwaarden en corrigeerden voor factoren als de grootte en de prestaties van het bedrijf, de opleiding van de CEO en zijn relatie met het bestuur. Ze stelden vast dat een toename van de ‘vocale mannelijkheid’ met één standaarddeviatie leidde tot een toename van 6,6 procent in de totale beloning. In het Journal of Management Studies schrijven ze dat het effect dus ‘economisch significant’ is. Ze ontdekten bovendien dat bedrijven die opereren in een sterk concurrerende branche en bedrijven met minder vrouwelijke bestuurders meer kans maakten om geleid te worden door CEO’s met een meer uitgesproken stem.
Sterke leider
Waarom waren vrouwelijke bestuursleden een matigende factor in deze voorkeur voor een warmgestemde CEO? De onderzoekers veronderstellen dat juist mannen evolutionair gezien sneller vallen voor een ‘sterke’ leider. Een lagere stem doet meer fysieke kracht vermoeden, een signaal dat mannelijke commissarissen blijkbaar eerder oppikken.
