Geen producten in de winkelwagen.
Elektronicabeurs CES in Las Vegas is het gadget-evenement van het jaar. Hamvraag deze keer: hoe groot is jouw beeldscherm?
“Dit is hem”, zegt de bezoeker aan de stand van het Chinese electronicabedrijf, met zijn kennersblik op het splinternieuwe communicatieapparaat in de vitrine. “Ze hebben hem nu allemaal!”
“Snap ik”, zegt zijn metgezel. “Een heel fijne mini-tablet. Prachtig dingetje. Niet te groot, niet te klein.”
“Nee, nee”, klinkt het ongeduldige antwoord over de vloer van CES 2013, de elektronicabeurs in Las Vegas, waar de gangpaden zich volpakken met gadgetliefhebbers. Ook al is 2013 nog amper begonnen, de CES is traditiegetrouw het hoogtepunt van het elektronicajaar, dat mag je niet missen.
“Wat we bij Apple zagen was de mini-tablet”, legt de eerste bezoeker nog maar een keer uit. “Dit is de phablet.”
“Jawel”, zegt bezoeker 2. “De phablet. Ik zie het. Toch slim van die Chinezen. Gebruiksgemak, handzaam. Nou en of!”
Lijkt op een smartphone?
De twee mannen slenteren terug zoals ze gekomen waren. Langs de veelkleurige Zuid-Koreaanse, Chinese, Taiwanese en Japanse stands. Langs de promotiemeisjes in minirokjes en buikige mannen in grijze pakken met hun naamkaart aan een halsband, die zich buigen over glimmende vitrines. “Toch… leek hij wel wat op een smartphone”, waagt bezoeker 2 nog te zeggen.
“Daar hebben we het toch al over gehad!”, roept bezoeker 1 uit. “Vijf inch! Een smartphone met een 3 inch-scherm is een smartphone. Een smartphone met een 5 inch-scherm is geen smartphone.”
“Maar een phabbet”, helpt bezoeker 2.
“Phablet”, verbetert bezoeker 1.
“Helder”, zegt bezoeker 2. “Snap ik. Heel slim, vind ik. Mid-market. Een heel nieuwe doelgroep. Erg handzaam. Niet te groot, niet te klein.”
“Juist. Dát is de essentie”, zegt bezoeker 1 tevreden.
Lastige keuze
“Wanneer ligt hij in de winkel?”, vraagt bezoeker 2 begerig.
“De Samsung ligt er al een jaar”, zegt bezoeker 1. “Nu hebben ze hem allemaal. Zelfs de Chinezen verkopen phablets. 2013 wordt het jaar van de phablet, dat weet iedereen.” Hij kijkt opzij naar zijn metgezel. “Wil je er een kopen? Maar jij had toch al een tablet? Én een smartphone?”
“Ik dacht zo”, legt bezoeker 2 uit, “zo’n phablet kun je rustig op tafel leggen. Niet bij de tv, daar ligt de tablet, als tweede scherm. De laptop zit in mijn tas, die pak ik alleen als ik hem nodig heb. Terwijl de smartphone meestal in mijn binnenzak zit. Dus eigenlijk ideaal om erbij te hebben, zo’n phablet!”
“Nou”, moet bezoeker 1 toegeven. “Mijn spreadsheets kan ik nog bekijken op mijn iPad, met zijn 10 inch-scherm. Die kan ik niet weg doen. Maar met een tablet kun je niet bellen. Op mijn smartphone kan ik niet Youtuben, dat scherm is te klein. Maar als ik ga rennen heb ik hem nodig om naar Spotify te luisteren. Die mag zeker niet de deur uit. Dus…”
“Dus?”, vraagt bezoeker 2.
“Je hebt gelijk”, zegt bezoeker 1. “De phablet moet erbij. Voor als je ’m nodig hebt. Kom, we gaan weer bij die Taiwanezen kijken. Ik twijfel nog tussen het 5 inch- en 5,7 inch-scherm.”
“Lastige keuze”, meent bezoeker 2. “Hebben ze ook 6,5 inch? Of heet het dan weer mini-tablet?”
Bezoeker 1 is blijven staan. Hij heeft zijn mond opengedaan, maar hij weet het antwoord niet. “Nee”, zegt hij tenslotte. “Dat is te groot voor de phablet en te klein voor de mini-tablet. Dat is weer een tussencategorie waar ze nog geen naam voor hebben. Die komt volgend jaar op de CES.”
