Er gaapt een kloof tussen hoe wij de wereld zien en hoe die werkelijk is. Paul Hughes helpt onze perceptie die kloof te overbruggen.
'Hoewel alle klanten waar ik mee werk hun eigen specifieke problemen hebben, worden ze allemaal met een gemeenschappelijk probleem geconfronteerd: Perceptiemanagement. Onafhankelijk van de sector of de omvang van de organisatie, is het grootste obstakel wat zij moeten overwinnen een verandering van een beperkte naar een verruimde perceptie,' zegt Paul Hughes, de man achter de 'Ten Meters of Thinking' methode.
Velen van ons kennen de tv-serie CSI (Crime Scene Investigation) waar de forensische wetenschap als essentieel instrument om misdaden op te lossen centraal staat. Bij nadere beschouwing is het echter niet zozeer de technologie of de instrumenten, maar meer de perceptie van de rechercheurs die ervoor zorgt dat misdaden opgelost worden.
Kortgeleden heb ik in mijn toespraak tijdens het tiende jubileum van de Masters in Forensic Science van de UvA dit standpunt uiteengezet en onderzocht hoe we, door het grote geheel met een scherp oog voor detail te bekijken, onze percepties kunnen beheren.
Een gemeenschappelijke uitdaging
Hoewel er veel verschil is in uitdagingen die voortkomen uit elke specifieke organisatie en elke specifieke opgave, is er toch uniformiteit in de uitdagingen waarmee we allemaal geconfronteerd worden. En het is de taak van perceptiemanagement om deze gemeenschappelijke uitdagingen te overstijgen. Hoe we de wereld zien, waar we ons op richten, en wat we elimineren, creëert alles bij elkaar onze realiteit, en onze realiteit bepaalt wat we moeten doen. Het is dus belangrijk dat we dit goed doen.
David Perkins, een Amerikaanse psycholoog, beweert dat 90 procent van onze fouten het gevolg is van foutieve perceptie en 10 procent het gevolg van denkfouten. Zijn bewering: als we de wereld goed beschouwen, dan is het daaropvolgende denkproces eenvoudig. Als we de wereld echter verkeerd bekijken, dan zal het hele daaropvolgende denkproces beperkt zijn. Het managen van onze perceptie is belangrijker dan het managen van onze gedachten.
De wereld zien zoals ze is
Het begeleidende Visual Statement biedt inzicht in onze uitdaging aangaande perceptiemanangement. Het benadrukt hoe een transformatie zich voltrekt als we iets afkomstig uit de buitenwereld waarnemen.
Het is dan onze taak om de wereld te zien zoals ze is, en niet zoals wij zelf zijn. Dat doet een beroep op ons allemaal om onze perceptie te controleren, onze aannames te beheren, en manieren te vinden om ons perspectief op de wereld te verruimen. Inzicht in de drie filters die we gebruiken kan daarbij behulpzaam zijn…
Drie filters
Tijdens onze waarneming elimineren, generaliseren en vervormen we de wereld. Dit zijn de drie filters die we gebruiken om zin te geven aan een heleboel informatie die anders tot overdaad zou leiden. Natuurlijk moeten we elimineren, moeten we generaliseren, en moeten we de wereld vervormen om onze perceptie te bepalen. Dit betekent echter dat perceptie nooit compleet is. Elke perceptie is incompleet.
Aan een vooraanstaande psycholoog werd gevraagd welke mogelijke perceptie, of model van de wereld hij het beste vond. Zijn antwoord was: 'Degene die je de meeste keuzes biedt.'
Van beperken naar verruimen
Een perceptie die ons meer keuzes biedt, is de verandering van een beperkte naar een verruimde perceptie. De organisaties waar ik dit zag gebeuren, zijn die waar de juiste vragen gesteld werden. Heel simpel gesteld: hoe beter de vragen, des te beter de organisatie. Ze vragen hoe ze het grote geheel zien en hoe het zit met hun oog voor detail.
De wereld leren zien zoals ze is, en niet zoals wij zelf zijn, begint met het stellen van de juiste vragen. Laten we beginnen met de vraag: Welke perceptie biedt de meeste keuzes?
