Bas Haring is toe aan een loopbaan in de maakindustrie. Als cv-installateur, de komende 16 jaar.
Filosofen zijn in de regel niet zo van het maken. Wittgenstein is een tijdje helikopterbouwer geweest, maar dat was toch vrij uitzonderlijk. Ikzelf begin echter steeds meer zin te krijgen in een toekomst in de maakindustrie. Misschien ben ik over een tijdje geen filosoof meer, maar cv-installateur. Serieus.
Filosofen nemen in de regel de tijd om wat na te denken, en zo ook ik. Verleden week. Ik word binnenkort 48 en ik bedacht me dat het leven te beschouwen is als vijf blokjes van ieder 16 jaar. Het einde van mijn derde kwint is dan nabij.
Op – en afbouwen
De eerste 16 jaar is voor iedereen hetzelfde: opbouwen. Bijna iedereen zit minstens tot zijn zestiende op school. De laatste 16 jaar – van je 64ste tot je 80ste – is ook voor iedereen gelijk: afbouwen. Dat klinkt misschien niet leuk of weinig optimistisch, maar ik vrees dat het reëel is. En dan hebben we dus nog drie keer 16 jaar de keus.
Promotie
Mijn tweede 16 jaar leek nogal op de eerste. Ik ben nog 14 jaar student geweest – ik ben op mijn dertigste gepromoveerd – en ook de 2 jaren na mijn promotie heb ik vooral geleerd. Het middelste kwint van mijn leven, dat binnenkort dus afgelopen is, heeft hoofdzakelijk bestaan uit werken. Ik heb van alles gedaan: boeken geschreven, en columns, colleges gegeven, lezingen, tv-programma’s gemaakt. Hartstikke leuk allemaal.
Universiteitshoogleraar
En nu rijst dus de vraag hoe de vierde 16 jaar van mijn leven eruit gaan zien. Het laatste blokje waarover ik nog kan kiezen. Optie één is op dezelfde voet doorgaan. Maar het is vermoedelijk niet voor niets dat ik me net nu bedenk dat het leven uit vijf keer 16 jaar bestaat. Waarschijnlijk voel ik ergens de behoefte aan verandering. Optie twee is proberen van de volgende 16 jaar de overtreffende trap van de huidige te maken. Ik weet niet precies hoe dat zou moeten, maar ik zou kunnen proberen ergens universiteitshoogleraar te worden – dat is stoerder dan gewoon hoogleraar.
Maar de kans is groot dat het bij een poging blijft, met als onbevredigende gevolg dat er in de volgende 16 jaar weinig verandering te bespeuren valt. De derde optie is die van een stapje zijwaarts dat ook een beetje voelt als een stapje vooruit. Met besturen, of een overstap naar het bedrijfsleven of de politiek als standaard sub-opties. En dan is er nog optie vier: iets volledig anders doen. Helemaal opnieuw beginnen.
Nieuwe loopbaanstap
Ik heb geen schulden, integendeel. Status heb ik al voldoende en als klap op de vuurpijl sinds kort een zoon. Wat let me om lekker als cv-installateur aan de slag te gaan? Zo’n 16 jaar is een boel tijd. Als het me 3 jaar kost het cv-vak te leren, dan kan ik het nog ruim 12 jaar uitoefenen. Ruim voldoende om de investering terug te verdienen. Wat een heerlijk vrij gevoel te weten dat ik werkelijk nog cv-monteur kan worden. Ik realiseer me dat u mij met een korrel zout neemt: ‘Dat doet-ie echt niet.’ Maar gun me de illusie, en wie weet zal ik u, en mijzelf, in het komende kwint nog verbazen.
Meer over Bas Haring:
- Het buikgevoel regeert bij Bas Haring
-
Bas Haring over de grenzen van de marsman
- Bas Haring: 'Innovatie begint zelden met out-of-the-box denken'
Vraag een gratis proefnummer aan
Dit interview verschijnt ook in de meest recente papieren editie van Management Team, die 21 april verschijnt en in het teken staat van de lijst van de Maakindustrie-100, de top van de Nederlandse maakbedrijven. Ben je nog geen abonnee? Vraag deze editie dan hier aan als gratis proefnummer!
Foto: cv-installateur (niet Bas Haring): Hans-Joachim Schulz (Flickr.com)
